...จขกท ขอโม้เรื่องเพื่อนในวัยเรียนมั่ง

นานมาแล้ว จขกท.ต้องนั่งรถบัสเข้าไปเรียนในตัวจังหวัด

ในกลุ่มเราจะมี ชาย 3 คน หญิง 2 คน ซึ่งพื่อนๆในโรงเรียนจะรู้จักกลุ่มพวกเราดี

เพราะมักจะถึงโรงเรียนสาย พวกเราจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับอาจารย์ฝ่ายปกครอง

ครูบอกมาสายต้องโดนทำโทษ พวกเราบอกครูไปตีคนขับรสบัส เพราะจอดรับส่งผู้โดยสารบ่อย

ทำให้พวกเรามาไม่ทันแถว เหตุผลมีทุกวันฟังขึ้นมั่งไม่ฟังขึ้นมั่ง โดนตีมั่งไม่โดนตีมั่ง

หลังจากเรียนจบ พวกเราก็แยกย้ายไป เรียนต่อตามที่ตัวเองถนัด แต่ก็ถามข่าวหากันตลอด

และเราพึ่งได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเมื่อต้นปีนี้ เฮ๊ยย มันดีใจอ๊ะ

เพื่อนมาหาที่บ้าน พวกเราวิ่งกอดกัน เตะตูดกันล้อมวง ตบหัวกัน

ทำเหมือนตอนที่พวกเราเรียน ม . ปลาย ยังไงยังงั้น แล้วมานั่งหัวเราะกันว่า

เฮ๊ย ทำไมพวกเราไม่เปลี่ยนไปเลย ทั้งที่แต่ละคนแก่ๆกันแล้ว

แม่เรายืนดูแล้วก็หัวเราะ ว่าพวกนี้เล่นเป็นเด็ก เพื่อนเราได้ยินเสียงแม่หัวเราะ

มันพากันไปกราบเท้าแม่เรา เอาของฝากให้แม่ ถามแม่ว่าจำพวกมันได้มั้ย

แล้วพวกมันพากันทำตัวเป็นเด็ก ปญอ.ไปอ้อนแม่เรา หัวเราะหนุกหนานกันไป

เพื่อนคน 1 ไปสร้างครอบครัวอยู่ จ.ตาก

เพื่อนอีกคนสร้างครอบครัวอยู่ จ.ลำปาง

เพื่อนอีกคนสร้างครอบครัวอยู่ชลบุรี

และมีเราและเพื่อนอีกคนที่ยังอยู่ที่เดิม และพวกเราสัญญากันไว้ว่า

อีก 10 ปี เราจะไปอยู่ภาคเหนือตอนล่าง ที่ไม่ไกลจากลำปางและตาก

พวกเราจะได้เดินทางมาเที่ยวหากันได้สะดวก และจะช่วยดูแลกันยามเมื่อแก่ตัวไป

ตอนนี้พวกเราทำงานเก็บเงินไว้ก่อน และช่วยดูแลเพื่อนอีกคนตามสมควร...