ว่างๆมักจะย้อนไปอ่านบทสนทนาเก่าๆ ที่เคยคุย/ ทะเลาะ/ โต้แย้ง กับ... เพื่อนสนิท/ แฟน/ คนที่ยังไม่มีสถานะ หรือใครก็ตามที่บังเอิญคำพูดบางประโยคของเขาทำให้สมองและใจเราคิดวนไปวนมา ทั้งที่ทำให้เราเสียความรู้สึกมากมาย หรือ จะเป็นหลายประโยคของการสนทนาที่ทำให้เรายิ้ม หรือขำตาม
แล้วเคยกลับมาถามตัวเองมั๊ย ว่า... ทำไมเราต้องอ่านมันซ้ำๆทั้งที่มันทำให้เรา...ต่างๆนาๆ
เป็นเพราะเราคิดถึงเขา,  เรา_?   หรือเป็นเพราะอะไร?

ปล.ถ้าคุณคิดว่า  "กระทู้นี้ไร้สาระ เพ้อเจ้อฯลฯ"  กรุณาอย่าด่าแรงแต่ให้เปิดอ่านกระทู้ของคนถัดไปดีกว่าเน๊อะ