สถานที่สวยๆ ทั้งนั้นเลยยยยย เตียงก็สวย ละครแนวนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ ให้ความต่างกับละครคอมาดี้ ศ-อ ตอนดูประทับใจมากสถานที่สวย เสื้อผ้าสวย อลังการงานสร้างมาก

จริงๆ คนชอบดูก็มีเยอะนะคะ (แต่มันน่าจะเยอะกว่านี้ในมุมของผู้จัด นักแสดง คาดกัน) ขนาดมาริโอ้ของเดี๊ยนยังเงิบๆเลยค่ะตอนให้สัมภาษณ์ถึงกระแสเรตติ้งไม่เปรี้ยง คือตอนแรกคิดเลยว่าเอาใหม่กับโอ้มา ต้องกระชากใจคนดูแน่ๆ คนดูชอบจริงๆค่ะ แต่ดูเหมือนปัญหาจะไม่ได้มาจากความประทับใจข้างต้นแต่อย่างใด มันอยู่ที่การดำเนินเรื่องกับความซับซ้อนของเรื่องราว การย้อนไปย้อนมาระหว่างอดีตกับปัจจุบัน คนดูส่วนใหญ่งง เพราะอาจจะไม่ได้ดูตั้งแต่แรก ขนาดเราดูตั้งแต่แรกยังมีงง คือปมจะค่อยๆ คลาย ต้องเข้าใจว่าคนดูส่วนใหญ่พอดูแล้ว งง เค้าก็ไม่ดูแล้ว เค้าไม่ชอบคิดให้มันซับซ้อน (แบบเอ๊ะอยู่ๆนางเอกย้อนเวลามาเจอพ่อตอนหนุ่ม พ่ออยากใช้ชื่อแม่หญิงแพรนวลมาตั้งชื่อลูกสาวซึ่งลูกสาวก็คือแม่หญิงแพรนวลย้อนมาอีกที555 คนดูมีงง

ส่วนตัวเราชอบมากนะเพราะดูแล้วเข้าใจ ชอบการเล่าความเป็นมาของอาถรรพ์เตียง ความสัมพันธ์ของตัวละครกับเวลา ชะตาลิขิตที่พานางเอกข้ามเวลามา อันนี้โรแมนติกเวอร์ บ่วงบรรจถรณ์เป็นละครที่ดำเนินไปเรื่อยๆ แต่มีปมให้ลุ้นอยู่อย่างเดียวคือฉากขบวนแห่พิธีแต่งงาน อยากรู้ว่าใครตาย นางเอกแก้สถานการณ์ได้มั้ย นอกจากนี้มันไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นมาดึงเรา บางคนก็เลยรอดูย้อนหลัง หรือบางคนรอให้ละครอวสานค่อยดูทีเดียวก็มี

ในส่วนความบ้าของอูซอที่คอยตามจับตองริ้วกับแพรนวลอันนั้นเพราะตัวร้ายก็มีตัวเดียว ไม่ได้ลึกลับซับซ้อนหรือมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรให้ลุ้น แค่จะมาเอาตัวคู่หมั้นไป ส่วนเจ้านางเรืองระยับบอกเลยว่าไม่อินกับความรักของนางที่มีต่อหลาวเปิง ยิ่งฉากเมื่อคืนในขณะที่เรืองระยับดราม่าหนักหน่วงนั้น...หลาวเปิงดูชิลเกินไป (หรือโมโหแล้วคะหลัว5555)

คืนนี้ตอนจบแล้ววววว รอดูอูซอตายกันค่ะ555 (มันจะตายมั้ย)

ท้ายนี้ตอบกระทู้นึง ซานแปงหน้าเหมือนเจ้าจายหลวง เจ้าฟ้าพระองค์สุดท้ายแห่งเชียงตุง (เหมือนจริงๆ ค่ะ ทุกคนดูภาพนะะะ ขนลุก)