ตอนที่13 –14 เราประทับใจความมั่นใจของนางเอกมาก ชอบที่สุดในสามโลกเลย


ขำพระเอกก็เริ่มเกรียนละ

นอกจากขำเราก็ยังปวดกะบาลที่สุดในสามโลกกับ “ความมาอีดึม” เหมือนกัน เราสังเกตว่าเวลาคับขัน หรือเวลาที่จำเป็นต้องรอบคอบ นางมักจะใจร้อนเลือกวิธีที่เสี่ยงหรือยอมแลก อย่างตอนประกาศตัวเป็นศัตรูกับกัปซู ตอนคดีกงซูอา ล่าสุดก็ให้ยุนฮีเข้าบ้านคนร้ายไปเอาวีดีโอที่จะใช้เป็นหลักฐานจับแทคยู แม้นางจะวางแผนแจ้งตำรวจไว้ก่อนแล้ว[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แต่เหมือนนางจะลืมไปว่าตำรวจเรื่องนี้เป็นแค่ตัวประกอบ ไม่ได้มีดีกรีเป็นพระรองเหมือนอีกเรื่องนึง จะได้มาช่วยคลี่คลายเรื่องร้ายๆได้ >.<

ก็ยังถือว่าเสี่ยงอยู่ดีที่สำคัญรอบนี้ไม่ได้เสี่ยงคนเดียวนี่สิ โมโหมาก นี่ถ้าพระเอกไปช่วยไม่ทันหรือมาผิดจังหวะตอนตำรวจไปแล้ว พระเอกหัวเดียวกระเทียมลีบไม่อยากจะคิดเล้ยยย มีตายหมู่แน่งานนี้  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แอบไม่ชอบฉากที่พระเอกเข้ามาหาหัวหน้ามิน-ดูข้อความ-ออกไปช่วยนางเอก คือหัวหน้ามินรู้ว่าอยู่บ้านคนร้ายจากฉากก่อนหน้าที่คุยกัย3คน แต่ยังไม่มีใครบอกพระเอกไม่ใช่หรอ มันดูรวบรัดเกิ๊น เหมือนเวลาไม่พอ55

นอกจาก "ความมาอีดึม" ที่ทำให้เราหัวร้อนแล้ว "ความกัปซู " ก็ไม่แพ้กันเลย เกลียดโลกที่เข้าข้างพวกโชกัปซูอยู่นั่นแหละ คนอะไรมีเส้นสายไปหมดทุกวงการ ไหนจะตำรวจที่ทำคดีแบคซังโฮ ไหนจะผู้คุมนักโทษ แต่ที่ทำให้เราท้อใจในโลกใบนี้มากคือ แม้แต่คนที่เป็นหัวหน้าอัยการเขตโซลที่ใหญ่ที่สุด ควรจะยุติธรรมและพึงพิงได้ ยังดูเหมือนไม่เป็นกลางเลย  แล้วไหนทนายฮอยังจะสร้างหลักฐานเท็จจนหักล้างหลักฐานจริงที่ใช้เอาผิดอันแทคยูได้อีก เราลองคิดว่าถ้าหลักฐานจริงมีเพียงแค่สิ่งนั้นสิ่งเดียวแล้วถูกถอดออก คนบริสุทธิ์จะทำยังไง ศาลสามารถตัดสินคนผิดได้จริงๆหรอ คิดมาถึงตรงนี้เราก็สิ้นหวังสุดๆ ดีนะที่ "ความมาอีดึม"ทำให้ได้วีดีโอมาเป็นหลักฐานจับอันแทคยูได้

แม้ว่ามาอีดึมอ๊ปป้าจะแหกอันแทคยูได้ แต่โลกยังคงหมุนรอบกัปซูต่อไป คิงด้อมที่พระเอกนางเอกมั่นอกมั่นใจว่าจะเป็นหลักฐานเอาผิดกับซูได้กลับเหลวไม่เป็นท่า เพียงเพราะรอเวลาให้เป็นไปตามขั้นตอนการตรวจค้น(ทำถูกระเบียบก็ไม่ทันกินอีก เอาเข้าไป) ดูมาจนถึงตอนนี้ก็รู้สึกว่าบางทีการทำตามขั้นตอนแบบถูกต้อง ตรงไปตรงมา มันช่างยากเย็นเหลือเกิน อย่างหัวหน้ามินที่ทำงานด้วยความเที่ยงตรงมา20กว่าปี ป่านนี้ยังจับกัปซูไม่ได้เลย คดีความบูดแล้วบูดอีก อดคิดไม่ได้เลยว่าในชีวิตจริงกับการดำเนินชีวิตด้วยอุดมการณ์ บางครั้งมันก็สวนทางกันโดยสิ้นเชิง

ส่วนแม่อีดึมที่เฉียดกับอีดึมไปนั้นก็นดันมาป๊ะกับโชกัปซูพอดิบพอดี บังเอิญจริงจริ๊งพ่อแก้วแม่แก้วเอ๊ยยย  แม้จะรู้ว่าเดี๋ยวเรื่องจะต้องให้โชกัปซูตามเก็บแม่นางเอกแน่ แต่คขบ.ไปได้เล่าเป็นเส้นตรงขนาดนั้น  มุขนี้เราชอบ คือความเป็นจริงเวลาเป็นสิบๆปีมันมีผลต่อความทรงจำจริงๆนะ  ตอนนี้ลุ้นว่ากัปซูจะจับแม่นางเอกได้ไหม กลัวจับได้แล้วเอาไปต่อรองกับนางเอกจัง แต่เหลือแค่สองตอนแล้วนิ่เน้อ หัวหน้ามินจีซุกเองก็เหมือนจะแอบเล่นตุกติกบ้างแล้ว ในฉากทวงสัญญากับรองอัยการเขต และก็ตอนคุยกับแบบส่วนตัวกับหัวหน้าจาง(มันต้องอย่างนี้เจ้ งมหอยทากมาตั้งสิบๆปี) พระเอกกับนางเอกกลับมาเป็นคู่หูกันแบบเต็มรูปแบบเพื่อสืบการตายของแบคซังโฮตามคำขอร้องแกมบังคับของแบคมินโฮสุดหล่อ พร้อมๆกับรวบรวมหลักฐานเพื่อแหกโชกัปซู โอ้ยตื่นเต้น  วันจันทร์ อังคารนี้ แกหายนะแน่ โชกัปซู!! ย่าาาาาาาาาาา


ปล.เพลงประจำตัวยังแม่มดมาแล้ว มาก่อนตอนจบตั้ง 3 วันแหนะT_T

เพลงอื่นๆก็เพราะทั้งนั้นเลย

แต่เราชอบFMV สองอันนี้สุดทำซะเป็นแนวรอมคอมไปเลย

อันนี้พรีวิวตอน15 อีไม่กี่ชม.แล้ววววว