“Spontaneity is the best kind of adventure.”


“Siem Reap”
(หรือ เสียมราฐ)
เมืองในประเทศกัมพูชาที่เป็น travel destination อีกแห่งนึงของเหล่าbackpackersทั้งหลาย
คนไทยก็หลายคนที่ยังไม่กล้าไปเยือนเนื่องด้วยกลัวอันตรายและต่างๆนาๆ
แต่เท่าที่ได้สัมผัสก็มีทั้งคนน่ารัก และ(สายตา)น่ากลัว แต่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไร55555

ทริปนี้เป็นทริปแบบไม่ได้ตั้งใจ ตัดสินใจปุ้ปไปปั้ป โดยแค่อยากไปหาที่ใหม่ๆ พักผ่อนหย่อนใจ
บวกกับได้มายินมาว่าpartyที่นี่มันก็ดีน้า....5555555
เราไปกัน2คนนะฮ้า เพราะคนอื่นไม่ว่างแล้ว ฮูเรรร

เราออกเดินทางกันคืนวันพฤหัส (ตัดสินใจว่าจะไปเมื่อคืน ซึ่งคือคืนวันพุธ)
เลิกเรียนปุ้ปก็เก็บของอาบน้งอาบน้ำแล้วมาที่ข้าวสารเพื่อที่จะมาซื้อตั๋วรถกัน
และแลกเงิน เผื่อใครยังไม่รู้เขมรเค้าใช้เงิน US dollars ($) นะแกรรร
รถออกเวลาตี 2 เราก็เลยได้หลับกันยาวววววๆ
พอเช้าตรู่มาถึงชายแดน ทุกคนต้องลงจากรถเพื่อไปผ่าน ตม. แล้วถึงกลับมาขึ้นรถคันเดิม
รีวิวนี้เขียนไม่ยาวเนาะ เพราะไม่ค่อยได้ทำไร5555
(แต่อยากรู้ไรเพิ่มเติม ถามได้น้องจะตอบให้ จุบุ)

อะลืมบอก ทริปนี้เราสองคนมีเวลาอยู่ที่เสียมเรียบแค่ประมาณ 30 ชม. เท่านั้น
เกือบได้อยู่ต่อ เพราะอะไร และทำไม ่ใช้เวลาเกินคุ้มไปกับอะไร.... อะไปอ่านกันนะ!!!
555555555

วันแรกมาถึงก็จะมีรถสามล้อที่เค้ามีเบอร์การ์ดตรงกับเรามารับเราจากบัส
เพื่อที่จะไปส่งตามที่พักของเฮา
เราก็ลงมาจากบัสมีชายหนุ่มเขมรมายืนตาแป๋วมากหน้าหลายตา แล้วเจ้ต้องทำไงบอกที555555
จนมีคนที่เค้าเข้ามาถามว่า คนไทยใช่ไหม เค้าคือคนขับรถของเรานั่นเองงง
เรามาถึงที่พักก็รีบบบบบ เปลี่ยนชุดแต่งหน้า เพราะเราเหมาสามล้อไว้ครึ่งวัน
เพื่อที่จะไปเยือนมรดกโลกที่ทุกคนรู้จักกันดี “นครวัด นครธม”
(มีความตื่นเต้นแต่ไม่เท่าจะได้เห็น pub street ว่ะ55555555)

ก่อนอื่นเราก็จะต้องมาซื้อตั๋วกันก่อน เป็น 1Day Ticket นะคะ
(ราคาประมาณ $37 จำมิค่อยได้)
ตั๋วที่ทุกคนซื้อเนี่ยสามารถเช้าชมได้ทั้งหมด 4วัด
นั่งสามล้อมานานไม่มากก็ถึงที่แรกคือ Angkor Wat หรือนครวัด
ก็มีความตื่นเต้น ถ่ายรูปกันแหลกจนเหนื่อย หมดไปเวลาไป 2 ชม. อย่างรวดเร็ว
อากาศนี่ไม่ต้องพูดถึงนะ ร๊อนนนนนร้อน





คือพอออกมาจากอันแรกก็เหนื่อยแล้วอะ แล้วเหลืออีก 3 ที่ที่ต้องไป
ไหวไหม ให้ทาย.. ไหวสิคะ แต่ไหวอีกแค่1วัดเท่านั้น5555555
เราก็ตกลงกันว่า สรุปและกรูได้รูปส่งให้ครอบครัวแล้วใช่ไหม? ตอบคือ ใช่!
หลังจากนั้นกลับที่พักสิครับ หลับคอพับกันตั้งแต่อยู่บนรถ ก็คิดว่าถึงห้องคงสลบเหมือดกันแน่  ทั้งที่ตอนแรกพี่คนขับจะพาไปถ่ายรูปที่นาข้าวต่อ แต่พี่เค้าเห็นพวกเราหลับ เค้าเลยบอกว่าไม่อยากปลุก
น่าร้ากกกกกกก



นี่คือโฉมหน้าของพี่ริกกี้ คนขับรถของเรา (จริงๆเค้าไม่ได้ชื่อนี้แต่เรียกยาก55555)



แต่สรุปว่า พอกลับมาถึง เดินเข้าโฮสเทล ตาสว่างโล่เลยจ้า
ผู้คนรายล้อมสระว่ายน้ำ อีกส่วนก็นั่งจิบเบียร์ชิวๆกันที่บาร์
บรรยากาศนี้แหละที่เราต้องการ!!
เวลามาแบบนี้มันรู้สึกเหมือนได้พักผ่อนจริงๆอะ ทุกอย่างชิวๆ โนวแพลน เหนื่อยก็พัก รักก็รุก5555555555



ให้ดูกันกรุบๆ...


เราจองห้องมาแบบนอนกันสองคนนะ
ก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วออกมานั่งชิวกันที่บาร์
พวกเราก็นั่งคุยกับสตาฟทั้งหลายที่นั่น แล้วได้ความว่า เจ้าของโฮสเทลเป็นฝรั่งซึ่งก็มีหุ้นส่วนหลายคน แต่ไม่สำคัญ ที่สำคัญก็คือ สตาฟที่คอยมาentertainเหล่าคนที่มาพักเป็นฝรั่งทั้งหมด! ก็ไม่อะไรมากแค่ใครอยากมาฝึกภาษาอังกฤษก็ไม่ต้องไปไกลแล้วนะเด็กๆ555555 ก็จะมีพวกชาวเขมรบ้างที่คอยทำความสะอาดหรืออยู่หลังบาร์และทุกคนน่ารักมากกกกๆๆๆ


พวกสตาฟเค้าก็จะมาชวนเราเล่มเกม พร้อมกับท้าว่าถ้าเราเอาชนะเค้าได้
เค้าจะมอบ free drink ให้กับเรา
โดนท้า ชะนีก็ไม่ยอม! (อยากได้ของฟรี5555)
เล่นไปเล่นมาม่านตาเริ่มสั่น สติเริ่มไม่สมประกอบ555555
ดึกๆคนในโฮสเทลเค้าก็จะนัดแนะกันไปถนนดัง ที่มีความคล้ายคลึง ถนนข้าวสารบ้านเรา
เรียกว่า Pub Street โดยมีพวกสตาฟที่โฮสเทลแหละพาไป
เค้าก็จะคอยดูแลเรายันเรากลับมาที่พักอย่างปลอดภัย
เราได้คุยกับสตาฟ ซึ่งเค้าก็บอกว่า มันเป็นน่าดีของเค้าที่ต้องรับผิดชอบแขกที่เค้าพาออกไปเที่ยว
เอออออออมันดี!!! มีคนเทคแคร์ ดูแล


ตอนเราไปที่เขมรมี Water Festival พอดี ซึ่งคิดว่ามันคือ สงกรานต์แน่นอน
แต่มันคือ ลอยกระทง ป้าดดด5555555
คนเค้าก็จะออกมาสังสรรค์ เฮฮากัน คนแน่นถนนไปหม้ดดด



อันนี้ได้มีโอกาสไปนั่ง rooftop bar ก็เกร๋ไปอีก ส่วนตัวมาก ร้านไม่มีคน55555555



ไปนั่งร้านต่อไปก็เจอเก้งกวาง ก็เต้นกันสุดเหวี่ยง บ้าบอคอแตกกันไป
แล้วก็ไปเหมือนกึ่งบาร์ กึ่งผับ ชื่อ Temple Pub
แปลเป็นไทยคือไรวะ ผับวัด? จะผับหรือจะวัด ขำยันกลับมา5555555555




คนก็จะแน่นๆประมาณนี้



คืนแรกจบไปด้วยการกินข้าวก่อนกลับที่พัก
เพราะเสียพลังงานไปกับการยักไหล่ ส่ายเอว
หลับสบายแบบที่ไม่เคยหลับมาก่อนในครึ่งปีที่ผ่านมาาา

---

มาต่อวันที่2กันนน












5