เราคบกันตั้งแต่ ม 3. รร. เดียวกัน หมาวิทยาลัยเดียวกัน. จนเขาสอบติดตำรวจ ตอนเรียน ปี3
ได้ไป บรรจุ. ต่างจังหวัด. เราห่างกัน.  เมื่อเราเรียนจบมหาลัย. เราได้แต่งงานกันเมื่อ2 ปีที่ผ่านมา
จากนั้นชีวิตหลังแต่งงานก่อไม่เหมือนเดิม. เราบรรจุทำงานอยู่ต่างจังหวัดกับเขา.  เดือนนึงเจอกันครั้งนึง
และ พบปัญหามือที่สามเรื่อง ผู้หญิงของเขามาตลอด. จนเราให้อภัย. และหนึ่งปีหลังแต่งงาน เรามีลูกด้วยกัน
แต่น้องคลอดได้ 5 วัน เเละเสียชีวิตเมื่อเดือน กรกฎาที่ผ่านมา.(ตอนท้องสามเดือนเขาก็แอบมีคนอื่นเราเจอในแชทบีท้อกมือถือเขา แต่ก้อยอมอภัย)  จนอาทิตย์ที่ผ่านมา. เราทะเลาะกันรุนแรงมาก
เรื่องที่เขาจับได้ว่าเราแอบแชทกับน้องเอกเดียวกัน. ( เราไม่ได้คิดอะไรกับน้องคนนั้นคุยกัยเพราะเค้าเจ้าชู้เหมือนสามี
แค่อยากรู้วิธีที่ผู้ชาย นอกใจคนที่ตัวเองรัก และวิธีการต่างๆ ที่ผู้ชายเจ้าชู้เค้าใช้. น้องเขากับเราต่างรู้ว่า แต่ละคนมีครอบครัว
เป็นแค่พี่น้อง) สามีจับได้.  เขาทะเลาะ. ขอหย่าขาดจากเราไป . เรารู้ตัวว่าผิดแต่ครั้งนี้ครั้งแรก.ตลอดเวลา 12 ปี เราไม่เคยคุย
กับใครหรือนอกใจสามีเลยสักครั้ง   แต่.

เราอยากรู้ว่า เขาไม่คิดถึงสิ่งที่เราสร้างกันมา 12 ปีบ้าง. เราทำใจไม่ได้. ต้อนนี้เครียดมาก. เราขอโทษเค้า
เค้าไม่ยอมอภัยให้. บอกว่ารังเกียจ ไม่อยากเจอ.  ทำไมคนที่คบกันมานานเขาไม่รับฟังเราเลย
ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกัน?  ที่เราจะลืมความเจ็บปวด ที่สูญเสียลูกและ สามีไป😭😰