นี่เป็น คหสต. ของเรานะ เรายอมรับเราไม่เคยรู้สึกเเย่กับระบบขนส่งมาก่อนหากไม่เจอกับตัวเอง อยากให้มีมาตรฐานเดียวกันไปเลย

อยากให้พัฒนาเหมือนกระเทศอื่นๆที่เขาไปไกลกว่าเรามากเเล้ว

ทำไมรถเมล์ไทยไม่พัฒนา เรื่องความปลอดภัย (บางคัน) : หลายวันก่อนเห็นคุณป้าสูงอายุมากๆเเล้วเเกขึ้นรถเมล์ เเกเกือบหงายหลัง รถออกไปก่อนที่ป้าเเกจะก้าวซะอีก

การจอดรอ ผดส. ทำไมมันช่างเเย่อย่างนี้ ขึ้นรถเมล์ทีนี้ จะผันตัวไปเป็น suvivor ซะเเล้ว

ทำไมรถเมล์ไทยไม่พัฒนา เรื่องพนักงานขับรถ เเละกระเป๋า (บางคัน) : บางคันยกลูกมาเลี้ยงบนรถเลย เหอๆ บางคันเหมือนกระเป๋ารถเมล์จะเจอเพื่อนคุยกันดังมากๆ คนขับอีกพอไม่พอใจ หรืออารมณ์เสียนี่เดาอารมณ์ตอนขับไม่ถูกเลย  อยากให้อบรมมารยาทก่อนมาก

ทำไมรถเมล์ไทยไม่พัฒนา เรื่องการรับ ผดส. : เวลากลับบ้านนี่วันไหนไม่เป็นปลากระป๋อง นี่เเปลก อยากให้กำหนดว่าขึ้นได้กี่คนๆ ไม่ใช่ยัดจนไม่รู้จะยีดยังไงเเล้ว เพราะเราเคยมีประสบการณ์รับคนเยอะเกินจนเราต้องลงไปยืนตรงประตูรถเมล์ (โดนหนีบ โอ้โหน้ำตาไหล)

เรื่องเเอร์ไม่เเอร์เราไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่

นึกภาพชาวต่างชาติขึ้นรถเมล์ไทยไม่ออกเลย ประมาณมามั่วๆก็ไปมั่วๆนั่นล่ะ ไม่เหมือนต่างประเทศที่เขาจะบอกป้าย บอกสถานีตลอด  มามั่วๆไม่หลงเเน่นอน

ปล.เเก้หัวข้อ รถเมล์ไม่ใช่รถของ (เมย์)