ต้องขอเล่าก่อนว่า เรื่องนี้คือเรื่องรักใคร่ของผมที่อยู่ชร. กับอดีตแฟนที่เป็นครูผู้ช่วยอยู่อ.นาหมื่น จ.น่าน
ซึ่งเราคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยจนผมเรียนจบก่อน(ผมแก่กว่าประมาณ2ปี) และจนเธอเรียนจบมา โดยผมจบมาทางสายอุตสาหกรรม ซึ่งช่วงหนึ่งผมก็เดินสายหางาน ซึ่งถ้าใครทำงานด้านนี้ย่อมรู้ว่า อุตสาหกรรมจะมีแค่ไม่กี่จังหวัด ซึ่งผมยื่นไปหลายที่ ซึ่งจะมีเรียกสัมภาษณ์แต่จากเขตสมุทรสาครมา ซึ่งตอนไปสัมภาษณ์ก็โอเคและติด แต่เมื่อคิดไปคิดมา มันต้องอยู่ห่างไกลแฟนมาก ทำให้จะไม่มีโอกาสได้เจอ จึงสละแล้วเลือกมาทำงานช่วยที่บ้านพร้อมกับหางานในแนวที่เรียนแถวๆบ้าน แต่ก็ไม่ติด จึงได้ทำงานบ้านยาว ซึ่งก็ยังพอไปหาแฟนที่เรียนอยู่ มช.ได้เรื่อยๆ เดือนละครั้ง จนเมื่ออดีตแฟนจบ เธอก็ได้งานที่นาหมื่น ซึ่งหลังจากเริ่มทำงาน ทำให้เจอกันได้น้อยมาก ต้องรอช่วงหยุดยาวมาเจอที่ชม. หรือถ้าไม่มีวันหยุดหลายเดือน ผมก็จะขับรถไปหาที่นั่นเลย
หลังจากทำงานได้แค่ประมาณ1ปี ก็มาบอกว่าไม่อยากแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่บ้านผมเพราะอยากดูแลพ่อแม่พี่น้องแถวบ้าน ทั้งๆที่ตอนแรก ที่คุยเรื่องนี้ บอกได้ทั้งย้ายบ้านได้ อยากได้บ้านแยกจากบ้านครอบครัวผม(ซึ่งพ่อเกือบซื้อให้แล้ว) ซึ่งผมก็บอกว่า ถ้าย้ายงานครูได้แล้วว่ากันอีกทีก็ได้ แต่เธอก็มาเหตุผลต่อไปว่า เรื่องรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคนแล้ว(ทั้งๆที่เมื่อก่อน เครือญาติว่าอะไร ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะไม่มีเหตุผล) จะให้คบกันต่อก็ไม่ได้ และพอผมยังยื้อ ก็มาบอกว่า กำลังมีคนอื่น ซึ่งผมก็เชื่อใจ และไม่เชื่อนะ ถึงไล่สืบไป เพื่อนๆของเธอก็บอกว่าจริง ซึ่งไม่รุ้ว่าไปซ่อนไว้แต่เมื่อไหร่ เพราะห่างจากวันที่ผมไปเจอล่าสุดเพียงไม่ถึงเดือน พอจะถามหารายละเอียดแต่ไม่ถามเรื่องว่าคือใคร ก็ไม่ยอมบอก เราจึงต้องหยุดแค่นี้
ทำไมจึงกล้าทำร้ายกันด้วยนะ จะไม่ใส่ใจกันก็ไม่ใช่ ซึ่งยอมรับว่า เมื่อไหร่ที่ผมเครียด ก็มักจะไม่ค่อยใส่ใจรอบข้าง อยู่สงบๆ แต่ก็พยายามใส่ใจและทำให้เท่าที่ทำได้ คนต้องจิตใจเลวขนาดไหนถึงทำร้ายกันในชั่วพริบตา(บอกเลิกใน2วัน ไม่มีสัญญาณใดๆมาก่อน)
ส่วนนี้ผมไม่เน้นคำตอบหรอกครับ แต่เตือนไว้เลยว่า ระวังไว้ครับว่า ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแสดงความรักมากแค่ไหน พอวันๆหนึ่ง มันจะทำร้ายคุณทันทีก็ได้ อย่าทุ่มเทความรักให้ใครมากเลยครับ มันน่าเสียดาย ตอนคบก็คบกันแค่พอประมาณ รอจนแต่งงานมีครอบครัวละค่อยว่าอีกทีครับ เมื่อก่อนมักมีคำเตือนผู้หญิงว่า ถ้ายอมมีอะไรกับผช.ง่ายๆ อาจจะเสียใจที่ผช.ทิ้งไป แต่ตอนนี้กลับกันละครับ ผมมีอะไรกับฝนแล้ว ซึ่งผมก็ยึดมั่นว่า เราทำงี้แล้วก็ควรจะยึดมั่นไม่ทิ้งไป แต่กลับเป็นผญ.ทิ้งแทน
ทำไมคนถึงกล้าทำร้ายความรู้สึกคนอื่นกันด้วย
ซึ่งเราคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยจนผมเรียนจบก่อน(ผมแก่กว่าประมาณ2ปี) และจนเธอเรียนจบมา โดยผมจบมาทางสายอุตสาหกรรม ซึ่งช่วงหนึ่งผมก็เดินสายหางาน ซึ่งถ้าใครทำงานด้านนี้ย่อมรู้ว่า อุตสาหกรรมจะมีแค่ไม่กี่จังหวัด ซึ่งผมยื่นไปหลายที่ ซึ่งจะมีเรียกสัมภาษณ์แต่จากเขตสมุทรสาครมา ซึ่งตอนไปสัมภาษณ์ก็โอเคและติด แต่เมื่อคิดไปคิดมา มันต้องอยู่ห่างไกลแฟนมาก ทำให้จะไม่มีโอกาสได้เจอ จึงสละแล้วเลือกมาทำงานช่วยที่บ้านพร้อมกับหางานในแนวที่เรียนแถวๆบ้าน แต่ก็ไม่ติด จึงได้ทำงานบ้านยาว ซึ่งก็ยังพอไปหาแฟนที่เรียนอยู่ มช.ได้เรื่อยๆ เดือนละครั้ง จนเมื่ออดีตแฟนจบ เธอก็ได้งานที่นาหมื่น ซึ่งหลังจากเริ่มทำงาน ทำให้เจอกันได้น้อยมาก ต้องรอช่วงหยุดยาวมาเจอที่ชม. หรือถ้าไม่มีวันหยุดหลายเดือน ผมก็จะขับรถไปหาที่นั่นเลย
หลังจากทำงานได้แค่ประมาณ1ปี ก็มาบอกว่าไม่อยากแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่บ้านผมเพราะอยากดูแลพ่อแม่พี่น้องแถวบ้าน ทั้งๆที่ตอนแรก ที่คุยเรื่องนี้ บอกได้ทั้งย้ายบ้านได้ อยากได้บ้านแยกจากบ้านครอบครัวผม(ซึ่งพ่อเกือบซื้อให้แล้ว) ซึ่งผมก็บอกว่า ถ้าย้ายงานครูได้แล้วว่ากันอีกทีก็ได้ แต่เธอก็มาเหตุผลต่อไปว่า เรื่องรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคนแล้ว(ทั้งๆที่เมื่อก่อน เครือญาติว่าอะไร ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะไม่มีเหตุผล) จะให้คบกันต่อก็ไม่ได้ และพอผมยังยื้อ ก็มาบอกว่า กำลังมีคนอื่น ซึ่งผมก็เชื่อใจ และไม่เชื่อนะ ถึงไล่สืบไป เพื่อนๆของเธอก็บอกว่าจริง ซึ่งไม่รุ้ว่าไปซ่อนไว้แต่เมื่อไหร่ เพราะห่างจากวันที่ผมไปเจอล่าสุดเพียงไม่ถึงเดือน พอจะถามหารายละเอียดแต่ไม่ถามเรื่องว่าคือใคร ก็ไม่ยอมบอก เราจึงต้องหยุดแค่นี้
ทำไมจึงกล้าทำร้ายกันด้วยนะ จะไม่ใส่ใจกันก็ไม่ใช่ ซึ่งยอมรับว่า เมื่อไหร่ที่ผมเครียด ก็มักจะไม่ค่อยใส่ใจรอบข้าง อยู่สงบๆ แต่ก็พยายามใส่ใจและทำให้เท่าที่ทำได้ คนต้องจิตใจเลวขนาดไหนถึงทำร้ายกันในชั่วพริบตา(บอกเลิกใน2วัน ไม่มีสัญญาณใดๆมาก่อน)
ส่วนนี้ผมไม่เน้นคำตอบหรอกครับ แต่เตือนไว้เลยว่า ระวังไว้ครับว่า ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแสดงความรักมากแค่ไหน พอวันๆหนึ่ง มันจะทำร้ายคุณทันทีก็ได้ อย่าทุ่มเทความรักให้ใครมากเลยครับ มันน่าเสียดาย ตอนคบก็คบกันแค่พอประมาณ รอจนแต่งงานมีครอบครัวละค่อยว่าอีกทีครับ เมื่อก่อนมักมีคำเตือนผู้หญิงว่า ถ้ายอมมีอะไรกับผช.ง่ายๆ อาจจะเสียใจที่ผช.ทิ้งไป แต่ตอนนี้กลับกันละครับ ผมมีอะไรกับฝนแล้ว ซึ่งผมก็ยึดมั่นว่า เราทำงี้แล้วก็ควรจะยึดมั่นไม่ทิ้งไป แต่กลับเป็นผญ.ทิ้งแทน