เรากับหนุ่มลูกครึ่ง...และเพื่อนสนิท!?

ขอเล่าที่มาก่อนแล้วกัน เรากับผู้ชายคนนึงรู้จักกันผ่านกลุ่มงานอดิเรกกลุ่มหนึ่ง คือนางอยู่ในกลุ่มนี้มานานแล้วตั้งแต่กลุ่มสร้างมาใหม่ๆเลย แล้วฝีมือนางก็เทพในระดับต้นๆของกลุ่มนี้ เรียกได้ว่าเป็นที่รู้จักในกลุ่มสุดๆ นางฮอตในกลุ่มนี้มากจ้า แต่เรามาใหม่และเราไม่รู้จักนางเว้ย แต่ถึงจะไม่อยากรู้จักนางแค่ไหนก็ต้องรู้จักนางอยู่ดี เพราะนางเป็นคนที่เฟรนด์ลี่มากในแบบที่ว่าเห็นนางตอบในกลุ่มบ่อยจนน่ารำคาญ จนสงสัยว่าไอ้คนนี้มันเป็นใครทำไมพูดมากจังวะ จากนั้นเราก็ส่องนางจ้า ผลการวิจัยพบว่า นางเป็นลูกครึ่งจ้า โปรไฟล์ดี อยู่ตปท. ใช้ของแบรนด์เนมแทบทั้งตัว(ซึ่งเราไม่รู้จักสักแบรนด์เพราะไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เลย แค่เห็นว่าแต่งตัวดูดีมีสไตล์อยู่ แต่เพื่อนเพิ่งบอกให้ฟังอีกทีว่านางโซรวยตอนให้ดูรูป) นางหนังหน้าดีแบบค่อนไปทางเจ้าชู้ สูง ผิวขาวแบบขาวมากแล้วดันอมชมพูด้วยทั้งๆที่เป็นลูกครึ่งไทยก็ไม่ควรจะขาวขนาดนี้ป่ะ เราที่ค่อนไปทางหมวยนี่เทียบนางไม่ติดจ้า แต่หลังจากที่ส่องแล้วก็จบไปไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะฉันไม่อยากได้ ฉันไม่ซื้อ ไอ้คนนี้หน้าตาดูเจ้าชู้ชะมัดเลย
แล้วมีอยู่วันนึงเราได้ไปขอคำแนะนำในกลุ่มนี้ จากนั้นนางก็ทักส่วนตัวเรามาจ้า
นาง. สวัสดีครับ
เรา. ค่ะ
นาง. *ให้คำแนะนำนั่นนี่เกี่ยวกับที่เราถาม*
เรา. ค่ะ ขอบคุณค่ะ
แล้วนางก็ชวนคุยเรื่อยๆ แต่ไม่ว่านางจะพิมพ์อะไรมาเราตอบสั้นๆแค่ค่ะๆๆเสมอ เพราะอยากจบบทสนทนาให้เร็วที่สุด ก็ฉันเคยส่องนางอ่ะ แล้วนางก็ดูเจ้าชู้ ปกติฉันเห็นแกตอบในกลุ่มเลยไม่ใช่เหรอยะ ทักส่วนตัวมาทำไมอ่ะ หรือทำแบบนี้กับทุกคน ฉันล่ะเบื่อพวกเจ้าชู้อย่างนี้จริงๆ ขอตั้งแง่เอาไว้ก่อนเพราะฉันมโนเก่งมาก และจะบอกให้ว่าคนอย่างฉันเนี่ยไม่ชอบให้ใครมาเจ๊าะแจ๊ะน่ารำคาญค่ะคุณ ไอเซย์กู๊ดบายเอฟวี่ไทม์ ตัดบทสนทนาให้สั้นที่สุด
ส่วนนางก็เป็นคนสม่ำเสมอนะ ชวนคุยเรื่อยๆ คอยให้คำแนะนำ(ที่ฉันไม่ได้ขอ)เสมอ พอทักบ่อยๆจนเป็นทักแทบทุกวัน เราเริ่มรำคาญก็ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง อ่านไม่ตอบ หรือไม่อ่านนางเลย พอรำคาญมากๆก็เม้านางให้เพื่อนฟัง ก็เลยเปิดโทรศัพท์ให้เพื่อนดูแชทนาง แล้วนางก็ทักมาพอดี
นาง. เป็นไรป่าวครับ? ไม่เห็นตอบเลยT^T
เรา. ป่าวค่ะ *เพื่อนเราที่อ่านแชทนางอยู่ก็พิมพ์ตอบ*
นาง. วันนี้ตอบเร็วจัง^^
นาง. ทำอะไรอยู่ครับ?
นาง. กินอะไรยัง?
เรา. *เพื่อนตอบ* เจ๊าะแจ๊ะจังเราอ่ะ จีบป่ะเนี่ย?
เขา. ไม่กล้าจีบครับ-//////-
เรา. เออดี!!! มีแต่คนทักมาจีบ โคตรน่ารำคาญ แบบนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย *อันนี้เราตอบเอง*
หลังจากวันนั้นนางก็ทักมาคุยตลอดแต่ไม่บ่อยเท่าเดิม เพราะกลัวเราจะรำคาญและเวลาก็ไม่ค่อยตรงกัน คุยกันอยู่หลายเดือนก็เริ่มเข้าเรื่องส่วนตัวไปเรื่อยๆทีละนิดๆจนสนิทกันพอที่จะเล่าได้ว่าวันนี้ไปกินข้าวมันไก่ร้านนี้มาโคตรจะไม่อร่อยเลย กลับมาไทยอย่าไปกินนะเว้ย พอสนิทกันไปมาจนคุยกันทุกวัน จากนั้นนางก็เริ่มหยอดเราบ่อยๆ
เขา. นี่ๆ อยากมีวันครบรอบเหมือนคนอื่นเค้ามั่งยัง?
เรา. ไม่อ่ะ ขี้เกียจ
เขา. เป็นคนไร้อารมณ์จังวะ เป็นผู้หญิงป่ะเนี่ย หัดมีความโรแมนติกแบบคนอื่นเค้าบ้าง ที่หยอดทุกวันเนี่ยไม่หวั่นไหวบ้างหรอวะ?
เรา. อ้าว นี่แกจะจีบฉันหรอ งงจัง ไหนตอนนั้นใครบอกว่าไม่ได้จีบวะ กลับคำนี่หมาเลยนะคุ๊ณณณ~
นาง. ไม่ได้บอกป่ะว่าจะไม่จีบ เราแค่บอกว่าไม่กล้าว่ะ-..-
เรา. หรอคะ
นาง. อย่ากวนตีน นี่จีบครับ ช่วยจริงจังด้วยเว้ย
เรา. ฉันจีบยากนะพูดเลย แกจีบฉันไม่ติดหรอกเจ้าคนกาก
นาง. ก็ลองดูละกัน อย่าหวั่นไหวให้เห็นนะครับ^^
เรา. เออ ฉันไม่แพ้คนอย่างแกหรอกย่ะ
จากนั้นนางก็จีบเราจริงจังเว่อร์วังอลังการมาก แต่เราอ่ะใจไปเกินครึ่งแล้วโว้ย แต่ปากเก่งสุดไรสุด ก็คนไกลกันอ่ะ แถมยังไม่เคยเจอกันอีก ถึงจะรู้จักกันมาเป็นปีแล้วก็เถอะ คนเราจะคบกับคนที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนได้จริงๆหรอ เราเคยพูดข้อนี้กับนางไปนะ นางบอกอยากเห็นหน้าก็วีดิโอคอลก็ได้ป่ะ อย่าโง่(จีบตูแต่ด่าตูดูมั๊นนนน) จากนั้นก็เริ่มวีดิโอคอลกันทุกวัน ไม่ว่าจะอยู่ไหนทำอะไรอยู่ ชอบความรู้สึกตอนนั้นนะไกลกันแต่เหมือนอยู่ด้วยกันตลอดเวลา เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเวลาผ่านไปปีครึ่งนับตั้งแต่ที่นางทักมาหาเรา
นาง. นี่ๆ เสาร์หน้าว่างมั้ย?
เรา. ไม่ว่างว่ะ
นาง. เห้ย จริงดิ
เรา. ทำไมมีไร
นาง. ไม่ว่างจริงดิ ไปไหนอ่ะ
เรา. มีนัดกับที่นอนอ่ะเด้
นาง. กวนตีนตูละครับ
เรา. อย่าหยาบคาย มีไร
นาง. ลงท้ายด้วยครับสุภาพจะตาย
เรา. เออ!! ตูถามว่ามี_วยอะไรครับ
นาง. อย่าหยาบคายสิครับ ผมขอโทษครับ
เรา. ฉันถามว่าเสาร์หน้าทำไม มีอะไรจะตอบได้ยัง!!!
นาง. ก็จะกลับไปหาที่ไทย จะไปเซอร์ไพร์สวันเกิด เปลี่ยนเรื่องตั้งหลายรอบก็ถามอยู่ได้
เรา. ก็แค่เนี้ย
นาง. ไม่รู้แล้ว ถือว่าบอกแล้ว ไม่ว่างก็ต้องว่าง จองตัวแล้วโว้ย
เรา. เค ขอดูคิวก่อนละกัน พอดีสวยคนจองคิวเยอะอ่ะ
นาง. ขอจองคนเดียวได้มั้ยครับ?
เรา. ไม่ได้ ของดีมีไว้แบ่งปัน
นาง. ไม่ให้อ่ะ หวง
เรา. มีสิทธิ์ไรมาหวงอ่ะ55555555
นาง. *เงียบ อ่านไม่ตอบอีกเลย*
นางหายไปเลยจ้า ไม่ทักมา ไม่ตอบด้วย จบบทสนทนาที่เรา เราก็สงสัยนะ ฉันผิดอะไรหรอแก ฉันก็กวนตีนตามปกติยังไม่ชินอีกหรอ ด้วยความหยิ่งเบอร์แรงเราก็ไม่ทักนางเช่นกัน ให้มันรู้ไปดิว่าใครจะแน่กว่ากัน จนนางต้องยอมใจเรา ทักเรามาวันศุกร์ของอาทิตย์ต่อมา
นาง. นี่ๆ คุณไม่คิดจะง้อผมหน่อยหรอครับ
เรา. อ้าว งอนหรอคะ
นาง. ไม่ให้งอนได้ไงวะ ดูพิมพ์มาดิ
เรา. *กำลังจะพิมพ์ว่า ‘มีสิทธิ์ไรมางอน’ ต้องรีบม้วนเก็บเข้ากรุทันทีจ้า กลัวนางงอนอีก จากรำคาญก็มีแอบคิดถึงบ้าง ปกติถูกกวนประสาททุกวัน แต่นี่พ่อเล่นหายไปเป็นอาทิตย์*
เรา. เออขอโทษ ก็แค่หยอกป่ะ ทำเหมือนไม่เคยถูกกวนตีน
นาง. ไม่รู้แหละ เพื่อเป็นการไถ่บาป พรุ่งนี้มารับที่สนามบินหน่อย
เรา. ไม่ไป ขี้เกียจ
นาง. เนี่ย -ึงเป็นเงี้ยอ่ะ จะมาไม่มา
เรา. อย่าหยาบคาย
นาง. มาเถอะนะ นะครับๆๆๆๆๆๆ
เรา. รำคาญคนเร้าหรือว่ะ กี่โมง?
นาง. ถึงไทยสี่ครึ่ง เจอกันห้าโมงก็ได้
เรา. โอเค หกครึ่งนะ ได้ๆ
นาง. -ึงนี่มัน......
เรา. อย่าหยาบคาย!!
นาง. ขอโทษครับ
แล้วก็คุยกันทั้งคืนจนเช้า จนนางถึงสนามบิน จนนางขึ้นเครื่อง นางพูดเรื่องเดิมวกไปวนมาเรื่องที่นางงอนประชดเป็นอาทิตย์แต่เราไม่ยอมง้อ พอนางขึ้นเครื่องเราก็นอนเพื่อรอรับนางห้าโมงเย็นที่สนามบิน ตื่นสักเที่ยงๆบ่ายๆอาบน้ำแต่งตัวหาไรกินก็ทันถมเถ
ถึงสนามบิน
เรา. อยู่ไหน
นาง. โทรหาทำไมไม่รับ?
เรา. *เลื่อนดูมิสคอล*
เรา. เบอร์ xxx-xxxx-xxx นี่อ่ะหรอ
นาง. เออ ซื้อซิมแล้วก็รีบโทรหา นี่โทรตั้งหลายรอบละ
เรา. โทดที ไม่รับเบอร์แปลก ก็เคยเล่าให้ฟังไงว่าชอบมีเบอร์แปลกๆโทรมาจีบ
นาง. รับเดี๋ยวนี้
แล้วนางก็โทรมาจ้า เราเลยรับเบอร์แปลก ไม่มีฮัลลงฮัลโลวใดๆจากนาง นางรัวใส่เราเป็นชุดด้วยน้ำเสียงหัวร้อนมากๆ
*โทรศัพท์*
นาง. นี่มันกี่โมงแล้ว!?
เรา. *ดูนาฬิกาข้อมือ* อีกแปดนาทีทุ่มนึง
นาง. เออ ก็ดูเวลาเป็นนี่ ทำไมเพิ่งมา โทรก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน
เรา. ก็บอกว่าไม่รับเบอร์....
นาง. อย่ามาเถียง!!!
เรา. *เงียบเลยจ้า นางไม่เคยขึ้นเสียง ไม่เคยตะคอกใส่เรา*
นาง. นี่อยู่ไหน?
เรา. *บอกไปแล้วก็นัดเจอกัน*
พอเจอกันสถานการณ์ตึงเครียดมาก แทนที่จะต่างคนต่างเขินตามประสาคนเจอกันครั้งแรก นางเงียบ เราเงียบ นางเดินลากกระเป๋าไปโดยมีเราเดินตามไปเงียบๆ นางแค่หันมาถามเราว่ากินไรยัง เราส่ายหน้า นางเลยเดินนำไปขึ้นแท็กซี่บอกว่าจะพาไปกินข้าว เราก็ตามนางไปนะ เอาตรงๆตอนนั้นกลัวนางมาก นางนิ่ง นางเงียบมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
พอถึงห้างแห่งหนึ่งเราก็ไปนั่งกินข้าวกันโดยไม่คุยกันเลย จนกินอิ่ม นางก็เริ่มชวนคุย
นาง. เย้ อิ่มแล้วครับ^_______^
เรา. *ยังปรับอารมณ์ตามนางไม่ทัน เลยเงยหน้าจากจานตัวเองขึ้นมามองนางนิ่งๆ นางจ้องหน้าเราแล้วยิ้มกว่าเดิม*
เรา. อะไร
นาง. ตัวจริงหน้าไม่บานเท่าวีดิโอคอลแฮะ
เรา. *ยิ้มแล้วชูนิ้วกลางไปสวยๆหนึ่งที*
นาง. ยิ้มแล้วน่ารัก เลิกทำหน้าเป็นแพะท้องผูกสักทีดิ
เรา. *ทำหน้านิ่งแล้วชูนิ้วกลางให้นางทั้งสองข้าง คนอะไรคิดจะตึงก็ตึง คิดจะดีก็ดีขึ้นมาเฉยๆซะงั้น*
นาง. ทำไมมาช้าจังอ่ะ
เรา. ก็บอกแล้วว่าจะมาหกครึ่ง
นาง. เอาดีๆ เหตุผลอ่ะมีมั้ย เผื่อจะได้รับอภัยโทษ
เรา. ก็มันง่วงอ่ะ คุยโต้รุ่งยันเช้ากับอีแค่เรื่องงอนไม่ง้อเนี่ย ตั้งปลุกไว้เที่ยง แค่ปิดกะจะต่ออีกห้านาที ตื่นมาอีกทีก็บ่ายสามแล้ว นี่ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ออกมา
นาง. ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะครับ
เรา. เออ ไม่เป็นไร คราวหลังก็อย่าทำอีกล่ะ
นาง. คุณ-ึงมาสายนี่ตูผิดหรอครับ
เรา. อย่าหยาบคาย
นาง. จ้าาา แม่กุลสตรีศรีสยาม ชูนิ้วกลางให้ผมนี่ไม่หยาบคายเลยนะครับ
เรา. เออน่า แล้วสุภาพบุรุษที่ทำหน้าเป็นตูดให้อิสสตรีนี่ไม่หยาบคายเลยนะคะ
นาง. ก็เค้าหิวง่า *เอ้า อีนี่ แอ๊บแบ๊วเฉยเลยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น*
เรา. แล้วนี่จะไปรร.เลยป่ะ
นาง. ผู้หญิงสมัยนี้มันไว้ใจไม่ได้จริงๆ ชวนผู้ชายที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกเข้ารร.ซะแล้ว
เรา. กวนตีน!!! จะกลับยัง ง่วงแล้ว
นาง. ยังไม่หายคิดถึงเลย^^
เรา. แยกตรงนี้นะ บาย
นาง. เธอแม่มโคตรจะไม่โรแมนติกเลย *ลุกตามเรามาแล้วแย่งเราจ่ายตังค์ค่าข้าวที่หน้าแคชเชียร์* นางไม่ยอมให้เราจ่าย นางบอกมื้อแรกจ่ายมัดใจหญิง อ่ะแล้วแต่จ้า ไม่ขัดศรัทธาเนอะ อิ่มจังตังค์อยู่ครบ เดินตีพุงออกมาสวยๆ
นาง. เดี๋ยวไปส่งเธอก่อนแล้วเราค่อยกลับรร.นะ
เรา. เห้ย แยกที่นี่แหละ คนละทางเลย จะได้ไม่ย้อนไปย้อนมา
นาง. ไม่ได้ดิ สุภาพบุรุษไม่ปล่อยให้อิสสตรีกลับบ้านคนเดียวดึกๆ ยิ่งเป็นอิสสตรีที่ง่วงนอนทำหน้าเหมือนแพะท้องผูกแบบนี้ยิ่งปล่อยให้ไปคนเดียวไม่ได้เลย เดี๋ยวคนอื่นจะตกใจ
เรา. *เงยหน้ามองหน้านางด้วยหางตา+มองบน เพราะความสูงอันน้อยนิดที่แทบไม่ถึงไหล่นางด้วยซ้ำ*
นาง. ไปกันเถอะ แม่หมากระเป๋าหวงลูก
แล้วนางก็เดินนำไปขึ้นแท็กซี่ไปส่งเรา
เรา. ที่อยากมาส่งเนี่ยอยากรู้ใช่มั้ยว่าเราอยู่ที่ไหนอ่ะ ฮั่นแน่
นาง. ครับ^^
เรา. เห้ย ยอมรับเฉยๆงี้ก็ได้หรอวะ แกมันร้าย
นาง. ครับ^^
เรา.กวนตีน!!
ส่งเราถึงที่ นางก็ร่ำลาเสร็จสรรพ ยื่นหน้ามาทำแก้มป่องๆ บอกว่านางทำตัวน่ารัก ต้องจุ้บให้รางวัล ซึ่งนางหล่ออ่ะ แล้วทำแบบนี้นางน่ารัก เราเลยใจอ่อนจัดให้นางหนึ่งดอก ป้าบ!!! นางโดนตีไปทีนึง ลงรถโบกมือบ๊ายบาย นางก็รอจนกว่าเราจะเข้าประตู ถึงได้ให้คนขับขับออกไป
ถึงรร. นางก็ไลน์มาหา
นาง. ถึงบ้านแล้วครับ
เรา. อ้าว กลับประเทศไปแล้วหรอ ว้า เสียดายจัง พรุ่งนี้ว่าจะพาเที่ยว
นาง. เห้ย ถึงรร.สิ ว่าแต่จะพาไปไหนอ่ะ พาไปทำไม่ดีไม่ร้ายป่าว
เรา. ไม่พาไปแล้ว ขี้เกียจ จะนอน
นาง. ง่าา อย่าใจร้ายสิครับ
เรา. เออน่า เดี๋ยวก็รู้ ไปนอนละนะ ง่วง
นาง. ฝันดีนะครับ เจ้าหมากระเป๋า^^
เรา. เออ
นาง. คุยหวานๆมั่งได้ป่ะ
เรา. สายหวานเชิญทางอื่น สายหื่นเชิญทางนี้ ผ่ามมม!!
นาง. หมกมุ่นนะเราเนี่ย
เรา. เออ นอนละ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่