ผมกับแฟนเป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกัน ตอนแรกๆ ก็ชอบแกล้งกันจนกลายเป็นคู่กัดประจำห้อง

สุดท้ายผมก็รู้สึกชอบเขาขึ้นมา อึดอัดมาก ไม่กล้าบอกใคร แม้แต่เพื่อนผู้ชายที่สนิทกัน

ตอนหลังเลยทำตัวออกห่าง เข้าเรียนสายหน่อย กินข้าวกลางวันก็พยายามเลี่ยงๆ เอาไว้ เวลาพักเบรคซึ่งจะแกล้งกันเป็นประจำ ก็จะหลบไปตรงอื่นแทน เข้าใกล้กว่านี้คงไม่ดี เลยรักษาระยะห่างไว้ก่อน

หนักๆ เข้าเขาก็นัดพบตอนเช้าที่ตึกเรียน ชนิดที่ชาวบ้านเขายังไม่มีใครมากัน คำถามแรกที่เขาถามมา

"เธอรู้สึกกับฉันมากกว่าความเป็นเพื่อนหรือเปล่า" ผมไม่เคยลืมคำถามนี้เลย สุดท้ายจบด้วยแฮปปี้เอนดิ้ง
ปัจจุบันยังคงอยู่ด้วยกัน 30 กว่าปีแล้ว ทะเลาะกันทุกวันแหละ

ลองทำตัวออกห่างแบบผมดูนะ ถ้าเขาคิดแบบเรา เขาจะมาหาเองเพราะทนอึดอัดไม่ไหว แต่ถ้าไม่มาก็แสดงว่าเขาไม่คิดอะไรเป็นพิเศษ
มีคู่รักคนดังก็ใช้วิธีนี้เหมือนกัน (เคยดูในทีวี)
บอกไปตรงๆ อาจมองหน้ากันไม่ติด ตะขิดตะขวงใจ เข้าใกล้มากกว่านี้อาจมีเจ็บลึกๆ

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ