ผมในวัย 30 ต้นๆ คนรอบตัว เพื่อนที่รู้จักผมมีแต่คนเงินเดือนแสนกว่าๆ  บางคนทำงานพนักงานประจำ บางคนมีธุรกิจพึ่งสร้าง บางคนก็ทำธุรกิจต่อจากที่บ้าน  จนรู้สึกได้ว่า เงินเดือนแสนมันก็ทั่วๆไป ถ้าเที

แฟนนอกใจเลือกคนใหม่ที่ดีกว่าเราทุกอย่าง เราทำดีที่สุดแล้วในความสัมพันนี้ เขานอกใจกี่ครั้งก็ให้อภัย ทุกอย่างเขากับคนใหม่ดูไปกันได้ดี จนน่าอิจฉา รู้สึกแพ้ทั้งๆที่เราทำทุกอย่างแล้ว คนใหม่ไม่เห็นต้องพยายา

ขอแค่อยากเจอผู้ชายที่ไม่นอกใจช่วยกันทำมาหากินแค่นี้ก้ถือว่าโชคดีแล้วคะ วันหยุดก้ไม่ค่อยได้ออกไปไหนเลยไม่ค่อยพบปะผุ้คนเท่าไหร่

คบกับแฟนมา4ปี ตอนนี้อกหักเลิกกันแล้วค่ะ ไม่ใช่เรื่องมือที่3แต่อย่างใด เศร้ามากค่ะ ขอกำลังใจเล็กๆน้อยๆหรือวิธีฮีลตัวเองจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ ปล.ไม่อยากกลับไปคบแล้วค่ะ

...

เราไม่ได้คิดอะไร ไอ่หน้าหมา คือพูด หยอกๆ (หมาบ๊อกแบ๊ก) พูดเอ็นดู แต่เขางอน เราควรทำยังไงดี

ส่วนตัวที่โสดนะ โสดด้วยความจำเป็น อกหักแบบเจ็บๆจากคำว่า นอกใจ ก็เลยอยากจะพักใจ กลัวเจ็บอีก อยากใช้ชีวิตแบบที่ไม่มีแฟน เป็นหนุ่มออฟฟิตที่แสนธรรมดาบ้าง

แต่พอถึงวันนึงที่ถึงจุดสิ้นสุดผมได้แต่ถามตัวเองว่านี่เราพอแล้วจริงๆใช่มั้ย ผมทำเต็มที่แล้วใช่มั้ย แต่..ทำไมถึงยังคิดถึงอยู่ล่ะ ทำไมฟังเพลงรักยังนึกถึงล่ะ ทั้งๆที่ใจมันรู้อยู่แล้วว่าความสัมพันธ์มันไปกั

อยากถามเพื่อนเพื่อนที่มีแฟนเป็นโรคซึมเศร้าหรือว่าแพนิคแอ็คแท็กซ์ค่ะ คือเราเพิ่งไปตรวจมาแล้วหมอวินิจฉัยว่าเราเป็นโรค panic attack รวมถึงมีอาการซึมเศร้าเอี่ยวด้วย อยากถามว่าเพื่อนๆมีวิธีรับมือกับแฟนตัวเ