สวัสดีค่ะ ฉันมีเรามีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง และขอคำปรึกษาด้วย เรามีเพื่อนอยู2คน คนเเรกเป็นผู้ชาย เเละอีกคนเป็นผู้หญิง เราสามคนนี้ นิสัย ความคิด และอะไรหลายๆอย่างไม่เหมือนกันสักคน คนแรก นางชื่อ แคมป์ นางไม่ใช่กระเทย ไม่ใช่เกย์นะ แต่เขามักจะมองนางว่า เป็นผู้หญิงก็ไม่ใช่ ผู้ชายก็ไม่เชิง เพราะนางเป็นคนไม่แคร์อะไร อยู่กับใครก็ได้ นางเรียนเก่งมาก (แต่นางเล่นกีฬาไม่เป็นนะ) แถมเป็นสภานักเรียนด้วย ทำทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ แต่การเรียนของไม่เคยลดลงตามงานที่เพิ่มขึ้นของนางเลย นางติดนิยายกับการ์ตูนมาก แต่นางกับเรามีนิสัยเหมือนเราอย่างหนึ่ง คือ เราชอบตื่นสายเหมือนกัน บางวัน วันเสาร์ออาทิตย์ ก็แข่งกัน ใครตื่นก่อนกัน คนนั้นแพ และเปิดเรียนมา ต้องเลี้ยงข้าว แต่นางใจดีนะ นางติดเกมด้วยนะ เวลานางเล่นเกมในมือถือ เราจะอยู่กับนางไม่ได้ เพราะเวลานางเล่นนางมักจะมีเสียงพากตอลดเวลาบวกกับเสียงเกมที่ดังมากกกกกก คนที่สอง ขวัญ ขวัญเป็นเพื่อนรักของเราตั้งแต่ม.4 เราสนิทกันเพราะงานกีฬาสี เพราะอยู่สีเดียวกัน เพราะตอนนั้นฉันถูกแย กออกจากกลุ่มเพื่อนๆเพราะไม่มีใครจับได้สีเดียวกับเราเลย ตั้งแต่นั้นมาเราเลยสนิทกัน นิสัยนางหรอ คือนางเป็นคนชอบโหวกเหวกโวยวายและเสียงดังมาก นางเปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำหน้าในแต่ละเดือน ไม่ใช่นางสวยหรือว่าอะไรนะ นางหน้าตาปกติแบบเราๆนี่เหละ เวลาอยู่ในห้องเรียนเพื่อนร่วมห้องไม่ค่อยชอบนางเท่าใหร่ เพราะนิสัยนาง เวลาพูดอะไรเกริ่นนิดหน่อย นางจะแทรกมาทันที และใครด่านางมา นางด่ากลับ แต่ข้อเสียของนางคนนี้ คือมีแฟนแล้วลืมเพื่อน เวลาเรามีธุระด่วยหรือสำคัญเราจะโทรหานาง นางไม่เคยรับโทรศัพท์เราเลย แต่เวลานางโทรหานางแล้วเราไม่ได้รับ นางโกรธเราหนักมาก วันนั้นทั้งวันนางไม่คุยกับเราเลยนะ  นางชอบยุให้เรามีแฟน(ทำไม่หน่ะหรอ เดี๋ยวเราเล่าให้ฟัง) ต่อมา เราเอง เราชื่อฟ้า เป็นน้องเล็กสุดในบรรดา3คน ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ทุกเช้าเวลาเจอเพื่อน จะมีคำทักทายแตกต่างจากสองคนนั้น เวลาสองคนนั้นเจอกัน จะพูดว่า "หวัดดีง" เเต่ฟ้าหรอ "เห้ย....เอาการบ้านมาลอกดิ๊" นี่คือประโยคประจำตัวของฟ้า จนพวกนางชิน เวลาเจอนางก็จะเปิดกระเป๋าเเละหยิบสุดการบ้านมาวาง ฟ้าเป็นคนที่กะจะเงียบก็เงียบ กะจะดี๊ด๊าก็ดี๊ด๊า เพราะนางรู้ดีว่า ฟ้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เพราะเป็นคนเดียวที่ไม่มีแฟน เพราะฟ้าเจ็บและเสียใจของการกระทำของแฟนเก่าที่ทำกับฟ้า และปิดทุกอย่างที่เกี่ยวกับความรักเชิงชู้สาว แม้เพื่อนและคุณครูหรือแม้กระทั่งหมอที่ช่วยกันบำบัดเราก็ยังไม่ดีขึ้น เวลาที่เราป่วยคนที่เดือดร้อนที่สุดคือแคมป์ นางดูเเลเราและขวัญทุกอย่าง โดยเฉพาะเวลาประจำเดือนเราสองคนมา และชอบมาพร้อมๆกันด้วยนะ แคมป์ก็ต้องดูแลเราแบบพิเศษ เพราะเราไม่เหมือนใคร เพราะเป็นแล้วมันจะปวดท้องแบบเดินเเทบไม่ได้ หน้าซีด กินข้าวไม่ได้ และที่สำคัญ เรราจะชอบงอแงเวลาเม็นมา แคมป์กับขวัญก็ต้องดูแลเราแบบเปรีบยเหมือนนางสองคนเป็นพ่อแม่เราง่ะ เรารักเพื่อนสองคนนี้มาก เเละเป็นที่หน้าใจหาย และจบม.6 นี้ไปเราต้องแยกทางไปคนละทางเลย รู้ใจหายเหมือนเนาะ
คิดว่าเราทั้งสามคนสนิทกันขนาดไหน
คิดวว่าเราทั้งสามคนรักกันขนาดไหน