พอมีหวังไหมครับ ชอบผู้ชายที่เป็นเพื่อนสนิท

สวัสดีคับ เรื่องก็จะเป็นแบบนี้นะครับ ผมย้ายเข้ามาใน รร ใหม่ตอน ม 4 ครับ ผมไม่รุ้จักใครเลย แต่สุดท้ายก็ได้แก๊งเพื่อนครับมี 6 คน ครับ
ไม่ต้องบอกชื่อหรอกครับ เพราะมีคนที่ผมชอบอยู่ในนี้ด้วย ตอนแรกผมก็เฉยๆนะครับ ไม่คิดจะสนิทด้วยเลยด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายเราก็สนิทกัน
เค้าเปนคนไม่หล่อหรอกคับ หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่นะครับ เค้าเปนคนสายสัมพันดีครับ ต่างกับผม เปนคนไม่เ้าสังคมและเปนคนเงียบมากๆ
ผมเริ่มชอบเค้าตอนที่เราโทคุยติวหนังสือกันครับ ตอนนั่นผมพยามจะสอบคแนนดีๆ เลยลองจะหาเพื่อนโทติวกัน เหนมันออน็เลย ทักไปดูครับ (ตอนนี้เริ่มสนิทกันแล้วนะ) มันบอกอารมแบบ ทำไมต้องติวกะมุง แต่มันก็โทมาครับเราติวันประมาน 3 ชม ได้ เที่ยงคืนก็ต่างไปนอน ไปสอบเราผ่านทั้งคู่คับ
ตั้งแต่ตอตนนี้ทำให้เราเริ่มสนิทกันไปเรื่อยๆ จนได้ตั้งโต๊ะใกล้กันครับ ไปไหนก็ตัวเริ่มติดกัน จากตอนแรกๆไม่ชอบมัน5555
มันชอบหยอกผมคับ ผมเริ่มชอบขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มรุ้ตัวว่ามัน มากกว่าเพื่อนละครับ ตอนนี้ เราโทคุยกันทุกวัน บอกฝันดี ตอนกลับบ้านเราสัญญากันว่าต้องบอกก่อนกลับตลอด เป็นอะไรที่ดีนะ แต่มันเริ่มมีผญมาสนิทด้วย ทำให้ในห้องล้อกันใหญ่เลย ว่าชอบเค้าก้อบอก ผมเองก็เนียนก็ล้อด้วย แต่ไม่เยอะครับ
ก็แบบเริ่มหึงแล้วคับ ตอนว่างๆ ผมเหนมันหยิบโทรศัพมาเล่น ผมมองมันคุยกะผญคนนั่นอยุ่ ผมก็บอกว่า คุยกะ ... เหรอ มันบอกยิ้มกก (เล่นกันนะคับ)
ผมก็ไม่แสดงออกคับ แค่นั่งนิ่งๆ มันก็ชอบมองหน้าผมแล้วถามว่า หึงเหรอออ หึงป่ะจ้ะะะะ ผมก็จะตอบว่า หึง ยิ้มอะไรรร ผมก็รุ้นะว่าผญคนนั่นไม่ได้ชอบมันมันแค่สนิทกันแต่ผมก็ไม่ชอบให้คุยกันเลยครับ เวลาเจอผญคนนั่นใน รร มันก็อจะทักกันเสมอตอนนั่นผมจะออกห่างมาตลอดจนเหมือนเพื่อนสังเกตได้
แต่อย่างน้อยมันก็ยังเหนผมนะ มันเดินมาบอก มานั่งทำไรคนเดียว ผมไม่ตอบ ผมคงกลังหึงหวงน่ะสิไม่อยากพุดไร มันก็มานั่งกับผมหลังห้องตลอดเวลาผมออกห่างมา
มีความทรจำที่ผมไม่เคยลืมเลยครับ คือ มันงอลผมเพราะผมกลับบ้านก่อนลืมบอกมัน มันคงรออยุ่ มันทักมาว่า จะไปไหนไม่ต้องบอกกันหรอก ผมรีบขับรถไปหามันเลยที่ร้านข้าวมันยุกะเพื่อนคนอื่น คทอก่อนหน้าที่ผมจะมาผมบอกมันว่าเด๋วไปง้อนะ เสดผมก้อไปทันที แปปเดียวก็ถึงร้าน ด้วยความเนียนก็เจ้ามาสั่งข้าวแล้วนั่งข้างๆมัน แต่สิ่งที่ผมเห็นคือมันนั่งคุยกะผญคนนั่นในแชทอีกแล้วไม่สนใจผมเลย ผมก็นั่งอยุ่แบบนั่นละครับ ผมถามอะไรก็ตอบเอออ่าอืม ผมไม่ชอบเวลามันสนแต่โทรสัพแบบนียิ่งไม่ชอบเพราะคนที่มันคุยด้วย ผมเลยโมโหเตะขามัน และ บอกว่า กลับแล้ว ! แล้วก้อวิ่งออกจากร้านมาเลย ผมบล้อกแชทเฟสมัน เพราะโกรธ คนอึส่าไปง้อโถ่ไม่สนใจกุ เสดผมก็เปนฝ่ายงอลแทน มันส่งมาในไลน์สั้นๆว่า บล้อกกุได้อย่าย้ายโต๊ะหนีนะ ผมเริ่มโกดไม่ลงเพราะมันพิมแบบนี้แหละ ผมเลยเลิกบล้อก พอ พถ่งนี้มาถึงมันถามว่าบล้อกกุทำไมวะ ผมบอกคิดเองงงงดิวะะะ! มันบอกเบาว่า ไม่ใช่ว่ามุงโกดกุเพราะกุคุยกะ...ใช่มั้ย.. ผมนิ่งแล้วบอกไม่ใช่โว้ย มันบอกแล้วอะไรวะ โกดกุเรื่องไร ก้อตอบเหมือนเดิมคิดเองดิ ตอนนั่นหายงอลแล้วนะ แต่ก็เเบบ สนใจกุบ้างอึส่ามาง้อ จนตอนนี้ยิ้มยังไม่รุ้เลย ยอมใจมันจิงๆ แต่มันชอบทำอะไรเหมือนๆแฟนอ่ะ แบบผมมาทำงานกลุ่ม เรายุคนละกลุ่มกัน แต่มันก้อมาเฝ้าผมตอนเช้าวันหยุดทั้งที่มันยุบ้านก็ได้ มันโทรปลุกแล้วบอกตื่นได้แล้ว แต่งตัวๆ บอกทีชอบบอกฝันดีว่า ฝันดีเตง กุเขินแทบทะลุเพดาน เวลาข้ามถนน มันชอบจับแขนพาวิ่ง คือน่ารักจังวะ กุแค่เพื่อนมุงทำไมดูแลกุดีจังง .////////////.
ช่วยตอบทีเถอะผมพอมีหวังกับความรักครั้งนี้ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย #เจ้าตัวอย่ามาอ่านนะสัส
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่