คือ ชีวิตของเราที่ผ่านมาก็มีอะไรแปลกๆ ถามว่าอยู่มาจนป่านนี้ละ ก็วัยกลางคนละ มีแฟนกับเขาก็เคยมีละ แต่แค่คนเดียว แล้วก็ต้องเลิกกันไป ถามประสบการณ์ความรัก อ่อนมาก เหตุผลเพราะ จะด้วยอะไรก็ตาม คนที่เข้ามาจีบ มาพัวพันด้วย ส่วนใหญ่มีเจ้าของแล้ว ตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ก็มีหนุ่มต่างคณะ ถามว่าโอเคไหม แหม เพื่อนๆก็เชียร์จัง เราน่ะรู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เป็นรุ่นพี่คณะเดียวกับเรา  ถึงเพื่อนจะบอกว่า ผู้หญิงน่ะออกตัวแรง ผู้ชายเขาอาจจะไม่ได้อยากยุ่งด้วยก็ตาม สุดท้ายเราก็ไม่สนใจ คือทำไมต้อง ทำร้ายผู้หญิงด้วยกัน เราไม่หันไปมองด้วยซ้ำ เข้าห้องสมุดก็มานั่งโต๊ะเดียวกัน ฝั่งตรงข้าม บางทีเขื่ยเท้าโดนเรา เราแทบอยากจะเอาหนังสือฟาดให้สลบคามือ

ใกล้ จะจบไปฝึกงานก็เจออีก คนนี้หนักมีเมียแล้ว โทรเช้า โทรเย็น แถมมาบ้านเรา ไซโคให้แม่เราบังคับเราไปทำงานกับเขาอีก เราไป แต่เอาเพื่อนไปเป็นไม้กันหมา สุดท้ายเพื่อนเรายอมเป็นเมียน้อยจนเขาหย่ากับเมีย แต่ก็ไม่จดทะเบียนกับเพื่อนเรา ทำตัวโสดตลอดเวลาจนเดี๋ยวนี้

จบมาทำงาน เจอแฟนเก่า เป็นเพื่อนร่วมงานกับเรา ก็มีแฟนมาก่อนเจอเรา แต่จู่ๆก็เลิกกับแฟนมาจีบเรา แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน เพราะเราขอเลิก เราเหนื่อยกับการปรับตัว หลังจากนั้นจนถึงปัจจุบัน มีผู้ชายเข้ามาประปราย แต่ส่วนใหญ่คือมีเจ้าของแล้ว เพราะสังเกตคนโสดนี่ไม่ค่อยกล้าเข้ามา ยืนห่างเป็นกิโล เฮ่อ

พอมาเรียนต่อ ก็เจอเพื่อนกัน รายนี้ทำเจ็บมาก คือเพื่อนกลุ่มของเขาก็ออกตัวเชียร์ เราก็ไม่เอะใจ คิดว่าเพื่อนคงสกรีนกันแล้ว จนเพื่อนกลุ่มเราไปสืบ และถามตรงๆต่อหน้าเรา ว่าโสดไหม เท่านั้นแหละ โลกทลายในพริบตา กลั้นใจคบต่อในฐานะเพื่อนก็ไม่เวิร์ค เพราะแฟนของเขาขี้หึง แต่เราก็ถือคอนเซ็ปต์เดิม คือ เราจะไม่ทำร้ายผู้หญิงด้วยกัน เราไม่เคยเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนชายกับเราให้แฟนเขารู้ เพราะกลัวเขาเลิกกัน


เราก็ไม่รู้นะว่าเพราะอะไร จะว่าไปแล้ว เราก็ไม่ได้สวย ไม่ได้หุ่นดี ก็พอดูได้ นิสัยออกไปทางผู้ชายนิดหน่อย เพราะบ้านมีแต่พี่น้องผู้ชาย จนพี่ที่ทำงานด้วยกันเมื่อสี่ห้าปีก่อน พูดกับเราว่า หัดมีจริตแบบผู้หญิงบ้าง เราก็แค่ยิ้ม แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงอ่ะนะ  ไม่เท่านั้นนิสัย เอาแต่ใจ ดื้อ ไม่ยอมใคร เวลาไม่พอใจจะชักสีหน้า ยกเว้นกันคนนอกที่ต้องทำงานด้วยกัน จะอดทนมาก  ยอมกัดฟันยิ้มตลอดเวลา แม้ว่าจะโดนด่า 555

เคยไหม บางทีก็ร้องไห้นะ เวลามีผู้ชายแบบนี้มาเข้าใกล้ เพราะแอบน้อยใจว่า ทำไมอ่ะนะ ชีวิตเราถึงต้องเจอแต่คนแบบนี้บ่อยๆ คนโสดก็มีบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะปอดหายไปซะก่อนจะได้รู้อะไร

ใจจริงของเรานะ ถ้าไม่มีคนที่เรารัก และรักเราคนเดียวจริงๆ เราไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับใครเลย ไม่อยากดึงดูดใครแบบนี้เข้ามาในชีวิต ขออยู่คนเดียวสบายใจกว่าเยอะ โดยเฉพาะคนที่ทำงานเกี่ยวข้องกัน เราลำบากใจมาก จนบางครั้งอธิษฐานถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้ได้เกิดเป็นผู้ชาย เวลาทำอะไร จะได้ไม่มีใครจับผิด ทั้งๆที่เราไม่เคยอ่อยใคร ไม่เคยให้ความหวังใคร ไม่เคยแต่งหน้า แต่งตัวสวย ให้ใครดู

อยากได้ How to ค่ะ ทำยังไงให้คนประเภทนี้เกลียด ไม่อยากเข้าใกล้เรา ถึงไม่มีแฟนก็อยากอยู่แบบสงบๆ ไม่ใช่ว่า โทรเรื่องงาน จู่ๆแฟนอีกฝ่ายก็โทรกลับมาหาเราเฉย ทั้งๆที่คุยเรื่องงานไม่กี่นาที แค่รู้ว่าเป็นเราเท่านั้น