เรื่องมันมีอยู่ว่า แมวตัวผู้ของผมตายเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายนที่ผ่านมานี้ครับ
ผมเรียกมันว่าลูกชายเพราะรักมันมากครับ มันเป็นแมวที่ถูกคนเอามาทิ้งบริเวณถังขยะตั้งแต่เล็กๆ (เดินได้แล้ว) ผมไปเจอมันตอนที่ออกไปซื้อของช่วงเข้าประมาณ 6.00-7.00 น. กลัวหมาแถวนั้นจะมาทำร้ายมัน ผมจึงเอามันมาเลี้ยงที่บ้าน มันรักผมมากนะครับ เป็นแมวที่ชอบอ้อน ร่าเริง ชอบขึ้นมานั่งมานอนบนตักผม ชอบให้เกาคางเกาคอ ลูบตัว เวลาที่ผมอยู่บ้านก็จะติดผมแจเลยครับ กินข้าวอยู่ก็มานั่งข้างๆ ผมนั่งอยู่คนเดียวก็จะมานั่งด้วย มองหน้าแล้วร้องเหมียวอีกต่างหาก สำหรับผมมันคือแมวที่น่ารักมากครับ
เหตุการณ์มีอยู่ว่า ผมต้องมาเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัดครับ ไม่ได้พามันมาอยู่ด้วยเพราะอยู่หอใน ดังนั้นผมจึงไม่สามารถกลับบ้านบ่อยๆได้ครับ ล่าสุดที่อาการมันยังเป็นปกติ คือวันที่ 15 ตุลาคม ผมกลับบ้านยังเล่นกับมันดีๆ อยู่เลยจนผมกลับมาเรียนแต่ผมก็กลับบ้านอีกครั้งในช่วง 20 ตุลาคม มาทำธุระครับ พอถึงบ้านผมสังเกตว่า แมวมีแผลคล้ายโดนน้ำร้อนลวก ขนที่หลังของมันหายไปกระจุกใหญ่แถมมีแผล ไม่รู้ว่าโดนกัดหรือเป็นอย่างที่คิดไว้และมันก็มีอาการซึม กินอาหารน้อย ชอบนอนอยู่นิ่งๆ ไม่อ้อนมาเล่นกับผมเหมือนแต่ก่อน ผมลองเข้าไปเกาคาง มันก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่มีปฏิกิริยาต่อต้านนิ้วที่เกาคางเล็กน้อย (ยังให้เกาครับ) ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรจนกลับมาเรียนที่มหาลัยแล้วไม่มีโอกาสได้กลับบ้านครับ จนเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน แม่ของผมโทรมาบอกมา แมวแข็งตาย ผมจึงถามคุณแม่ต่อว่าตายยังไง? แม่ก็บอกว่า มันซึม ไม่กินอาหารเลย ไม่กินน้ำ นอนนิ่ง แผลไม่หายสักทีทั้งที่ทายาให้แล้วหลายครั้ง หลังๆ ชอบไปนอนในที่มืด ไม่สุงสิงกับแมวอื่น แล้วช่วงนั้นพ่อกับแม่ผมต้องไปทำงานทั้งวัน จึงมีแค่น้องที่สามารถดูแลมันได้หลังจากกลับจากโรงเรียนครับ แม่บอกหลังกลับจากการทำงาน ช่วงหลังๆ มันชอบหายเงียบ แม่ผมก็เรียกมัน มันก็ขานแต่เบา พอแม่ไปเจอมันแม่บอกว่า มันขึ้นที่สูงไม่ได้เหมือนขาไม่มีแรง ขี้ตาเหนียวเยอะมาก ถัดจากอีกวันแม่บอกว่าอยู่ดีๆก็เหมือนกับว่าตามันบอด มันก็นอนอยู่ที่เดิมทั้งวันครับ แล้วในคืนก่อนที่มันจะตายแม่บอกว่ามันร้องน่ากลัวมากครับ เหมือนมันเจ็บปวดมากๆ ตอนเช้าแม่ของผมไปดูอาการมัน มันเริ่มนิ่งแล้ว แม่ผมพยายามเอาข้าวเอาน้ำให้มันกินมันก็ไม่กิน สุดท้ายคือมันก็ตายต่อหน้าต่อตาแม่ของผมเลยครับ ถ้ามันมีชีวิตอยู่อายุก็น่าจะประมาณ 1 ขวบกว่าๆเอง
คือผมคาใจครับว่า มันตายได้เพราะมันป่วยหรือมันโดนยาพิษครับ หรือเป็นเพราะอะไร จากที่หาข้อมูลมามันคล้ายคลึงกับโรคหวัดแมวพอสมควรครับ แต่ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า มันคาใจมากครับและเสียใจที่ไม่ได้มีโอกาสกลับบ้านไปดูแลมันตอนกำลังแย่ วานผู้รู้ช่วยตอบหรือยืนยันให้หน่อยครับ
ยอมรับว่าครอบครัวของผมไม่เคยเลี้ยงแมวมาก่อนเลย เคยเลี้ยงแต่หมาครับ วันนั้นเห็นมันน่าสงสารก็เลยเก็บมันมาจนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว ผมไม่คิดว่ามันจะจากไปเร็วอย่างนี้ ทั้งที่เลี้ยงมันมาได้แค่ปีเดียวเอง
ขอบคุณสำหรับคำตอบไว้ล่วงหน้าครับ
แมวตายครับ คาใจกับสาเหตุการตายของมัน
ผมเรียกมันว่าลูกชายเพราะรักมันมากครับ มันเป็นแมวที่ถูกคนเอามาทิ้งบริเวณถังขยะตั้งแต่เล็กๆ (เดินได้แล้ว) ผมไปเจอมันตอนที่ออกไปซื้อของช่วงเข้าประมาณ 6.00-7.00 น. กลัวหมาแถวนั้นจะมาทำร้ายมัน ผมจึงเอามันมาเลี้ยงที่บ้าน มันรักผมมากนะครับ เป็นแมวที่ชอบอ้อน ร่าเริง ชอบขึ้นมานั่งมานอนบนตักผม ชอบให้เกาคางเกาคอ ลูบตัว เวลาที่ผมอยู่บ้านก็จะติดผมแจเลยครับ กินข้าวอยู่ก็มานั่งข้างๆ ผมนั่งอยู่คนเดียวก็จะมานั่งด้วย มองหน้าแล้วร้องเหมียวอีกต่างหาก สำหรับผมมันคือแมวที่น่ารักมากครับ
เหตุการณ์มีอยู่ว่า ผมต้องมาเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัดครับ ไม่ได้พามันมาอยู่ด้วยเพราะอยู่หอใน ดังนั้นผมจึงไม่สามารถกลับบ้านบ่อยๆได้ครับ ล่าสุดที่อาการมันยังเป็นปกติ คือวันที่ 15 ตุลาคม ผมกลับบ้านยังเล่นกับมันดีๆ อยู่เลยจนผมกลับมาเรียนแต่ผมก็กลับบ้านอีกครั้งในช่วง 20 ตุลาคม มาทำธุระครับ พอถึงบ้านผมสังเกตว่า แมวมีแผลคล้ายโดนน้ำร้อนลวก ขนที่หลังของมันหายไปกระจุกใหญ่แถมมีแผล ไม่รู้ว่าโดนกัดหรือเป็นอย่างที่คิดไว้และมันก็มีอาการซึม กินอาหารน้อย ชอบนอนอยู่นิ่งๆ ไม่อ้อนมาเล่นกับผมเหมือนแต่ก่อน ผมลองเข้าไปเกาคาง มันก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่มีปฏิกิริยาต่อต้านนิ้วที่เกาคางเล็กน้อย (ยังให้เกาครับ) ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรจนกลับมาเรียนที่มหาลัยแล้วไม่มีโอกาสได้กลับบ้านครับ จนเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน แม่ของผมโทรมาบอกมา แมวแข็งตาย ผมจึงถามคุณแม่ต่อว่าตายยังไง? แม่ก็บอกว่า มันซึม ไม่กินอาหารเลย ไม่กินน้ำ นอนนิ่ง แผลไม่หายสักทีทั้งที่ทายาให้แล้วหลายครั้ง หลังๆ ชอบไปนอนในที่มืด ไม่สุงสิงกับแมวอื่น แล้วช่วงนั้นพ่อกับแม่ผมต้องไปทำงานทั้งวัน จึงมีแค่น้องที่สามารถดูแลมันได้หลังจากกลับจากโรงเรียนครับ แม่บอกหลังกลับจากการทำงาน ช่วงหลังๆ มันชอบหายเงียบ แม่ผมก็เรียกมัน มันก็ขานแต่เบา พอแม่ไปเจอมันแม่บอกว่า มันขึ้นที่สูงไม่ได้เหมือนขาไม่มีแรง ขี้ตาเหนียวเยอะมาก ถัดจากอีกวันแม่บอกว่าอยู่ดีๆก็เหมือนกับว่าตามันบอด มันก็นอนอยู่ที่เดิมทั้งวันครับ แล้วในคืนก่อนที่มันจะตายแม่บอกว่ามันร้องน่ากลัวมากครับ เหมือนมันเจ็บปวดมากๆ ตอนเช้าแม่ของผมไปดูอาการมัน มันเริ่มนิ่งแล้ว แม่ผมพยายามเอาข้าวเอาน้ำให้มันกินมันก็ไม่กิน สุดท้ายคือมันก็ตายต่อหน้าต่อตาแม่ของผมเลยครับ ถ้ามันมีชีวิตอยู่อายุก็น่าจะประมาณ 1 ขวบกว่าๆเอง
คือผมคาใจครับว่า มันตายได้เพราะมันป่วยหรือมันโดนยาพิษครับ หรือเป็นเพราะอะไร จากที่หาข้อมูลมามันคล้ายคลึงกับโรคหวัดแมวพอสมควรครับ แต่ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า มันคาใจมากครับและเสียใจที่ไม่ได้มีโอกาสกลับบ้านไปดูแลมันตอนกำลังแย่ วานผู้รู้ช่วยตอบหรือยืนยันให้หน่อยครับ
ยอมรับว่าครอบครัวของผมไม่เคยเลี้ยงแมวมาก่อนเลย เคยเลี้ยงแต่หมาครับ วันนั้นเห็นมันน่าสงสารก็เลยเก็บมันมาจนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว ผมไม่คิดว่ามันจะจากไปเร็วอย่างนี้ ทั้งที่เลี้ยงมันมาได้แค่ปีเดียวเอง
ขอบคุณสำหรับคำตอบไว้ล่วงหน้าครับ