สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ม.3เอง แต่ทำไมชีวิตมันถึงเหนื่อยมากขนาดนี้คะ ทั้งเรื่องงาน กิจกรรม สอบ อีก2เดือนนิดๆจะสอบเข้าม.4แล้ว ช่วงนี้ก็ควรจะเตรียมตัว แต่งานที่โรงเรียนสั่งมามันเยอะมากเลยค่ะ เวลานอนยังไม่ค่อยพอ เวลาอ่านหนังสือก็ไม่มี ทุกวันนี้นอนแค่4-5 ชั่วโมง กิจกรรมเป็นการทำงานกลุ่ม เราถนัดงานกิจกรรมนี้ค่ะ เลยได้เป็นหัวหน้าอีก ก็ต้องคอยตามสมาชิก คอยบอกว่าทำงาน ทำไมเหมือนเราเหนื่อยอยู่คนเดียว ทุ่มเทอยู่ด้วยเดียว เราเป็นคนที่จริงจังกับงานทุกอย่างด้วยมั้งคะ เลยต้องเหนื่อยแบบนี้ มีสมาชิกเคยถามว่าทำไมต้องจริงจังขนาดนี้ เราก็อธิบายไปว่าอยากให้ทุกอย่างมันออกมาดี แต่เค้ากลับไม่ช่วยอะไรเราเลย ไม่ให้ความร่วมมือ ไม่ตั้งใจ ต้องให้สั่งอย่างเดียว บางทีสั่งแล้วก็ยังเฉยกัน เฉยแบบไม่พูดถึง จนเราขี้เกียจพุดเลยต้องทำคนเดียวหมดเลย จนงานเกือบเสร็จ พึ่งมาถามว่ามีอะไรให้ทำ งานกลุ่มในห้อง เป็นงานทำหนังสือการ์ตูนค่ะ ซึ่งเรามีทักษะด้านการวาด ระบายสี แต่ไม่มาก ซึ่งเราต้องวาดคนเดียวและต้องใช้เวลานานกว่าจะทำหมด ซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้คิดเรื่องกันเลย แล้วมาเร่งๆทีหลังเราก็เหนื่อยอีก เราก็รู้ค่ะว่าคนอื่นก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่แรงกดดันที่ได้รับมามันอาจจะไม่เท่ากัน งานกิจกรรมเราก็เป็นหัวหน้า งานกลุ่มในห้องเราก็เป็นคนนำ คนวาดอีก แรงกดดันมันมาจากรอบข้างบอกว่า แกต้องทำสวยนะ ต้องดี เราเครียดมากๆเลยค่ะ วันเสาร์อาทิตย์ก็เรียนพิเศษล้วนเลย แต่ยังดีที่ยังมีเรียนดนตรีผ่อนคลาย กับอีกเรื่องนึง การที่มีผู้ปกครองไม่เข้าใจ นี่ก็ลำบากนะคะ อธิบายไปเค้าไม่เคยเข้าใจเลย ตั้งความหวังกับเราไว้มาก (เราอยู่ห้องคิงค่ะ) ตอนนี้เราก็ไม่กล้าเล่าอะไรให้เค้าฟังแล้ว แต่ปกติเราก็ไม่ค่อยเล่าปัญหาของเราให้ใครฟังนะคะ เหมือนเล่าไปเค้าก็ไม่เข้าใจ นี่ก็น่าจะเป็นอีกเหตุผลค่ะ ที่ต้องเครียด เหนื่อยแบบนี้ อยู่ที่โรงเรียนเราก็ต้องทำงานตลอดเวลา เรารู้สึกว่ามันทำตัวว่างๆไม่ได้แล้ว ชีวิตมัธยมมันมีแค่ม1-2 แค่นั้น ที่เราคิดนะคะ เหตุผลที่เราเป็นแบบนี้ 1.) จริงจังกับทุกอย่าง 2.) เก็บปัญหาไว้คนเดียว 3.) แรงกดดัน 4.) คิดมาก เราเป็นแบบนี้ตั้งแต่เทอม1ค่ะ ตอนนี้จะกลางเทอม2แล้ว เราอยากได้ชีวิตมัธยมคืนมา อยากอยู่กับเพื่อนให้มากๆ ทำยังไงดีคะ😭😭
ปล. เรียบเรียงเรื่องไม่ดีขออภัยค่า
ชีวิตนักเรียนต้องขนาดนี้เลยหรอคะ
ปล. เรียบเรียงเรื่องไม่ดีขออภัยค่า