คือเรื่องมันยาวมาก แต่เอาสั้นๆนะคะ
เรามีเพื่อนที่เคยสนิทมากกกกกก หรือเขาสนิทกับเราเองก็ไม่รู้ หน้าตาเขาก็ดีนะ การศึกษาก็ดี ทางบ้านก็มีฐานะ สามีก็ทำงานดีมีเงินแต่งก อยากมีลูกแต่ด้วยภาวะทาง..เลยมียาก

นางเป็นคนที่ชอบว่าคนอื่นที่นางไม่ชอบ ยิ่งคนที่นางเกลียดนะ หึ..ยาว แต่เราไม่เห็นว่าคนที่นางเกลียดจะทำไรให้นางเดือดร้อนเลยนะ (คงชอบมโนไปเองว่าคนอื่นเขาไม่ดี) และก็ชอบทำหน้าเหวี่ยงมากด้วย อยู่กับนางแล้วเราเครียดมาก ไม่มีความสุขเลย เหมือนตกเหว(นี่เพื่อนเอง) แต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆค่ะ เลยเริ่มถอยออกมา ไม่คุยไม่ไปกินข้าวด้วยบ้าง นางพูดไรมาเราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง

ต่อมาเรื่อง มีอยู่ว่า เราได้ถูกเสนอชื่อได้ไปดูงานประเทศญี่ปุ่น และนางก็ได้ไปเหมือนกันแต่เป็นประเทศเกาหลี
แต่มีเหตุผลให้ต้องเปลี่ยนตัวกัน เราเลยไม่มีโอกาสได้ไปญี่ปุ่น สรุปเราได้ไปเกาหลี และนางได้ไปญี่ปุ่น ซึ่งเหตุผลที่เปลี่ยนเพราะนางไปบอกหัวหน้าว่าต้องไปฉีดฮอร์โมนทำลูกอะไรทำนอนนั้น นางคงอยากไปญี่ปุ่นจนตัวสั่นแหละ ก่อนเราไปเกา นางก็มาพูดกรอกหูเราอีกทีว่า ถึงยังไงก็ไปไม่ได้อยู่ดี ติดฉีดฮอร์โมน เดินไม่ได้ บลาๆ
คือนางคงไปคิดแผนกับทางบ้านนางมาแหละะ
ทุกกลางวันช่วงพักกินข้าว นางก็พูดอยู่นั่นแหละะะะะะะ ว่า "ไม่อยากไปเลยๆๆๆๆๆ" ที่บ้านฝากซื้อของเต็มเลย และคือก่อนนางไปญี่ปุ่นนางก็ไปฉีดฮอร์โมนมาเหมือนกัน ซึ่งเดินเยอะมาก แต่ทำไมไปได้ และพอเรากลับมาจากเกา ด้วยความห่วงใยเลยถามว่าเป็นไงบ้างไปฉีดมา นางตอบว่าไงรู้มั้ยค่ะ....

--------ออออ หมอนัดวันผิด------- มันใช่หรอค่ะทุกโคนนนนน ความสตออยากไปญี่ปุ่น หรือเรามโนไปว่าเขาสตอ..