Cr: jettmaker
สายธารหัวใจ นอกจากจะเป็นชื่อเรื่องแล้ว เจ็ทยังเอาคำๆ นี้ตีความออกมาเป็นความรักของพระเอกและนางเอกในเรื่องด้วย ด้วยความที่ในนิยายเดิม ตัวสิริกันยามีบทบาทน้อยมาก เราเลยต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการปรับบทให้มากขึ้นและมีเหตุผลในทุกสถานการณ์ที่เราเพิ่มเข้าไป เและยิ่งเราทำการบ้านกับมันมากขึ้นเท่าไหร่ เราก็ยิ่งมองเห็นความรู้สึกของตัวละครมากขึ้นเท่านั้น
ความรักของสิริกันยาและณรังค์เริ่มต้นจากความประทับใจไม่ใช่รักแรกพบ ความสัมพันธ์ค่อยๆ พัฒนาขึ้นอย่างช้าๆ ทุกอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไปจากความรู้สึกภายในที่ทุกครั้งที่เจอกันก็จะทำให้เหมือนมีสายธารเข้ามาหล่อเลี้ยงหัวใจของทั้งสองคน หัวใจสิริกันยาที่แห้งเหือดจากความรัก ชีวิตที่คิดแต่ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะมีเงินดูแลและเลี้ยงย่าให้สบายขึ้น ความปากกัดตีนถีบทำให้ลืมความรักในแบบที่หญิงสาวคนนึงควรได้รับเพื่อทำให้หัวใจชุ่มชื้น
และเมื่อมีใครสักคนเข้ามา มันก็ไม่ง่ายที่จะเปิดใจยอมรับและถึงอยากจะเปิด ทางที่จะเดินไปก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ใช่แค่ขวากหนาม แต่เรียกได้ว่าเป็นสนามรบ ส่วนณรังค์หัวใจที่เคยเจ็บช้ำจากรักแรกที่โดนกีดกัน และเข้าใจผิดว่าคุณหญิงไม่เคยรักและเห็นเขาเป็นแค่เพียงเครื่องมือ แก้แค้นท่านชาย แล้วยังต้องกลับมาใช้หนี้บุญคุณอะไรก็ไม่รู้ มันช่างอึดอัด อัดอั้น บนความคาดหวังของทุกคนในวัง
สิริกันยาคือคนเดียวที่ทำให้ชีวิตของเขามีความสุข(จริงๆ) สิริกันยาเป็นรอยยิ้มให้ณรังค์ในวันที่เขาร้องไห้ ณรังค์เป็นความหวังให้สิริกันยาในวันที่เธอหมดหวัง
เจ็ทชอบความสัมพันธ์ของณรังค์กับสิริกันยา เป็นความรักที่ค่อยๆ เรียนรู้ เป็นความรักที่หล่อเลี้ยงให้อีกฝ่ายมีแรงต่อสู้กับปัญหา ไม่ใช่แค่รักกันไปวันๆ แต่ยังเป็นสายธารที่ทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำ พร้อมสู้กับภัยแล้งจากแม้นเทพ และมรสุมพายุจากปฐวี
ติดตามกันต่อไปนะครับ เจ็ทอยากให้พัฒนาการความสัมพันธ์ของณรังค์และสิริกันยาเป็นเหมือนสายธารหล่อเลี้ยงหัวใจคนดูไปพร้อมๆ กันด้วย
ประทับใจกับการตีความ ความรักของณรังค์กับสิริกันยาของผู้จัดค่ะ
สายธารหัวใจ นอกจากจะเป็นชื่อเรื่องแล้ว เจ็ทยังเอาคำๆ นี้ตีความออกมาเป็นความรักของพระเอกและนางเอกในเรื่องด้วย ด้วยความที่ในนิยายเดิม ตัวสิริกันยามีบทบาทน้อยมาก เราเลยต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการปรับบทให้มากขึ้นและมีเหตุผลในทุกสถานการณ์ที่เราเพิ่มเข้าไป เและยิ่งเราทำการบ้านกับมันมากขึ้นเท่าไหร่ เราก็ยิ่งมองเห็นความรู้สึกของตัวละครมากขึ้นเท่านั้น
ความรักของสิริกันยาและณรังค์เริ่มต้นจากความประทับใจไม่ใช่รักแรกพบ ความสัมพันธ์ค่อยๆ พัฒนาขึ้นอย่างช้าๆ ทุกอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไปจากความรู้สึกภายในที่ทุกครั้งที่เจอกันก็จะทำให้เหมือนมีสายธารเข้ามาหล่อเลี้ยงหัวใจของทั้งสองคน หัวใจสิริกันยาที่แห้งเหือดจากความรัก ชีวิตที่คิดแต่ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะมีเงินดูแลและเลี้ยงย่าให้สบายขึ้น ความปากกัดตีนถีบทำให้ลืมความรักในแบบที่หญิงสาวคนนึงควรได้รับเพื่อทำให้หัวใจชุ่มชื้น
และเมื่อมีใครสักคนเข้ามา มันก็ไม่ง่ายที่จะเปิดใจยอมรับและถึงอยากจะเปิด ทางที่จะเดินไปก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ใช่แค่ขวากหนาม แต่เรียกได้ว่าเป็นสนามรบ ส่วนณรังค์หัวใจที่เคยเจ็บช้ำจากรักแรกที่โดนกีดกัน และเข้าใจผิดว่าคุณหญิงไม่เคยรักและเห็นเขาเป็นแค่เพียงเครื่องมือ แก้แค้นท่านชาย แล้วยังต้องกลับมาใช้หนี้บุญคุณอะไรก็ไม่รู้ มันช่างอึดอัด อัดอั้น บนความคาดหวังของทุกคนในวัง
สิริกันยาคือคนเดียวที่ทำให้ชีวิตของเขามีความสุข(จริงๆ) สิริกันยาเป็นรอยยิ้มให้ณรังค์ในวันที่เขาร้องไห้ ณรังค์เป็นความหวังให้สิริกันยาในวันที่เธอหมดหวัง
เจ็ทชอบความสัมพันธ์ของณรังค์กับสิริกันยา เป็นความรักที่ค่อยๆ เรียนรู้ เป็นความรักที่หล่อเลี้ยงให้อีกฝ่ายมีแรงต่อสู้กับปัญหา ไม่ใช่แค่รักกันไปวันๆ แต่ยังเป็นสายธารที่ทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำ พร้อมสู้กับภัยแล้งจากแม้นเทพ และมรสุมพายุจากปฐวี
ติดตามกันต่อไปนะครับ เจ็ทอยากให้พัฒนาการความสัมพันธ์ของณรังค์และสิริกันยาเป็นเหมือนสายธารหล่อเลี้ยงหัวใจคนดูไปพร้อมๆ กันด้วย