แทบจะทุ่มทีวีใส่นังละมุน ตอนคุณณรังค์จำใจต้องพูดออกสื่อว่า จะแต่งงานกับนาง เค้าบอกหล่อนแล้วว่า เค้าไม่ได้รักหล่อน เค้าแต่งงานกับคนที่เค้าไม่รักไม่ได้ หล่อนก็เอาไปฟ้องแม่น้ำหูน้ำตาร่วง ตอนหล่อนโดนท่านชาย เหยียดว่า ไม่ใช่ลูกท่าน เป็ฯแค่ลูกคนสวน เออ ชั้นก็สงสารหล่อนนิดนึง

แต่พอหล่อนได้ผู้ แค่นั้นละ ตาเบิกโพลง ยิ้มแป้น น้ำตาเหือด โอ๊ย นังละมุน หล่อนดูหน้าผู้ชายดิ ดูหน้าคุณณรังค์ ผู้แสนดี แต่โดนบีบคั้นทุกด้าน ต้องบอกจะแต่งงานกับคนอื่นต่อหน้าคนที่ตัวเองมีใจ มิ้นน้ำตาคลอเลยอ่ะ น่าสงสารที่สุด นังละมุน หล่อนยิ้มได้น่าตบมาก มั่นใจว่า ละมุนนี่ เป็นญาติไม่ห่างกับยัยละอองคำ แน่ๆ เลยค่ะ DNA มันอยู่ในรอยยิ้ม


เราไม่ยอมนะคะ สิริกันยาเรายอม เพราะนางน่ารัก แต่ถ้าจะมาเสียคุณณรังค์ ให้นังละมุน เราไม่ยอมค่ะ

ลงชื่อตรงนี้เลย ชั้นไม่ให้ คุณณรังค์ กับหล่อน แน่นอนย่ะ คุณหญิงอย่ายอมค่ะ ตบเลย สิริกันยา หล่อนพาคุณณรังค์หนีไปเลยป่ะ หนีไปจากอิวังผีสิง โรงแรมสยองขวัญนี่ซะ




สงสารคุณณะฟ่ะ ท่านชายก็หน้าตาโคตรกวน หาเรื่องสุดๆ คุณหญิงก็โรคจิตแท้ ชั้นไม่ได้ ณรังค์ก็ไม่มีวันได้มีความสุข เอางี้เลยนะ จากสายตา ณรังค์ อีกนิดนี่คือ กระโดดขาคู่ใส่ พ่อลูกมหันตภัยแล้วเนี่ย เจอแม่คองมาทวงบุญคุณกับ ยัยละมุน แอ๊บแอ๊ ณรังค์ จะบ้าเราไม่แปลกใจเลยจริงๆ

ชอบสายตา เจมส์ มาร์ เรื่องนี้จริงๆ ตานิ๊ดเดียว แต่สื่อออกมาชัดทุกอย่าง ยิ่งพูดจาฉาดฉาน มีจังหวะจะโคนดี ฟังแล้วนุ่มหู ปริ่มใจกับพัฒนาการของ เจมส์ หนูพัฒนาตัวเอง ขึ้นมาเยอะเหลือเกินลูกเอ๊ยยยย ทุกฉากทุกซีน เจมส์ เล่นกลืนไปกับตัวละคร ไม่มีสะดุด ยิ่งดูกิยิ่งหลงรักผู้ชายคนนี้
รู้สึกทุกการแสดงของเจมส์ ผ่านการกลั่นกรอง ตั้งใจฝึก ทำความเข้าใจบทมาดีมาก หนูตอบแทนกำลังใจที่แฟนๆ มอบให้ แบบนี้ รักตายเลย ตี๋เอ้ย