ตอนนี้น้องอยู่ม.4ครับ เป็นผู้ชาย
เล่นกีฬาบาสมาตั้งแต่ม.1 พักเที่ยงเล่นบาส เลิกเรียน4โมง ซ้อมบาสต่อจนถึง2ทุ่ม ทุกวัน
เป็นเวลาเกือบ4ปีมาแล้ว ตอนนี้ม.4 แล้วก็ยังทำแบบนี้อยู่ ตอนนี้เป็นนักกีฬาโรงเรียน นักกีฬาจังหวัด
ที่ผ่านมาม.ต้น เค้าเป็นเด็กขยัน ไม่เก่งแต่ขยัน สอบเกรด3.5+ ทุกปี เค้าเทคแคร์ตัวเองมาตลอด
แต่พอขึ้นม.4 เทอมแรกเกรดตกมาก เหลือเกรด2 จริงผมก็ไม่อะไร ที่บ้านก็ไม่ได้ซีเรียส เพราะเค้าเป็นเด็กดี มีวินัย เดี๋ยวก็ปรับตัวได้
แต่นานเข้า ล่าสุดหยุดเรียนไปเป็นเดือน เพื่อไปเก็บตัวแข่งกับโรงเรียนในจังหวัด และบวกกับต้องเรียน รด.
ซึ่งขาดเรียน รด.มา 2สัปดาห์แล้ว เพราะต้องแข่งบาส , มีวันนึงเป็นวันที่เรียน รด.และเป็นตัวที่ต้องลงแข่ง วันเดียวกัน เค้าก็ลังเลว่าจะเอายังไง
แต่สุดท้ายก็เลือกไปแข่งบาส จนลามไปถึงเรื่องการเรียนหนังสือ ดร็อปทุกอย่างเพื่อไปเล่นบาส
จนผมถามเค้าว่า ไม่เรียนหนังสือแล้วหรอ แข่งจบรอบนี้ พักก่อนซักช่วงนึงดีมั้ย เรียนหนังสือก่อน ม.4 แล้วนะ
เค้าตอบกลับมาว่า ก็เล่นบาสเป็นความสุขเค้า อีกอย่างโค้ชเค้าคาดหวังใว้ด้วย เลิกเล่นตอนนี้มันไม่ทันแล้ว
ผมฟังอย่างงั้น ก็งงไปพักใหญ่ เอากลับมานั่งคิด ปรึกษากับที่บ้านว่า ตกลงแล้วเค้าจะทิ้งการเรียนไปเล่นกีฬาจริงๆหรือ ?
สรุปผมกับที่บ้านเห็นตรงกันว่า อยากให้เรียนเป็นหลัก เล่นกีฬาได้แต่เป็นงานอดิเรกโอเค นักกีฬาอาชีพในเมืองไทย
โดยเฉพาะวงการบาส มันไม่กว้างและโอกาสโตน้อย ไม่เหมือนฟุตบอล จะได้ดีจริงๆต้องไปอยู่โรงเรียนกีฬาจริงๆ
แต่นี่เค้าอยู่โรงเรียนประจำจังหวัด เน้นแต่วิชาการ
โอเคพอได้ข้อสรุป ให้พ่อเป็นคนคุย พ่อบอกอยากให้เล่นบาสให้น้อยลงนะ อยากให้กลับมาเรียนให้เต็มที่
ไม่ได้ห้ามเล่นบาส เล่นได้เหมือนเดิม แต่ไม่ให้ดร็อปเรียนเป็นเดือนๆเพื่อไปแข่งบาสอีกแล้ว ไม่เอาแบบนั้น
ซึ่งเค้าตอบกลับมาว่า ไม่ให้เล่นบาสแล้วจะให้ทำอะไร บาสมันคือความสุขของเค้า ทุกคนไม่เข้าใจเค้าหรอก.
เนี่ยล่ะครับ คำว่าไม่มีใครเข้าใจเค้าหรอก ผมถึงมาตั้งกระทู้ ว่าผมควรทำไงดี
ความตั้งใจนะคับ ผมอยากให้เค้าแค่เล่นบาสให้น้อยลง หันมาสนใจการเรียนเป็นหลัก
คือตอนนี้การเรียนหนังสือแทบจะไม่สำคัญกับเค้าแล้ว เค้าคิดด้านเดียวว่า เค้าจะเป็นนักกีฬาอาชีพหาเลี้ยงตัวเองในอนาคต
แต่เค้าไม่มองอีกด้านความจริงคือ เค้าเล่นแบบนี้มา4ปีแล้ว กลับบ้าน2ทุ่มมา4ปีแล้ว และผมเห็นนักเรียนจากโรงเรียนกีฬาจริงๆ
เก่งๆก็มากมาย ไม่อยากให้เค้าทิ้งการเรียนไปคาดหวังกับกีฬามากเกินตัว
อยากถามว่าผมควรพูดยังไง ให้เค้าสนใจการเรียนมากขึ้น เล่นบาสให้น้อยลงหน่อย
คิดใว้ว่าจะบอกเค้าให้ทำเกรดเทอมหน้าให้ดีขึ้น แล้วเดี๋ยวจะซื้อคอมให้ เผื่อเค้าจะอยากกลับบ้านไวๆมากขึ้น
จะดีไหมครับ
น้องชายดร็อปเรียน ทิ้งการเรียน ไปเลือกเป็นนักกีฬาบาส ทำไงดีครับ
เล่นกีฬาบาสมาตั้งแต่ม.1 พักเที่ยงเล่นบาส เลิกเรียน4โมง ซ้อมบาสต่อจนถึง2ทุ่ม ทุกวัน
เป็นเวลาเกือบ4ปีมาแล้ว ตอนนี้ม.4 แล้วก็ยังทำแบบนี้อยู่ ตอนนี้เป็นนักกีฬาโรงเรียน นักกีฬาจังหวัด
ที่ผ่านมาม.ต้น เค้าเป็นเด็กขยัน ไม่เก่งแต่ขยัน สอบเกรด3.5+ ทุกปี เค้าเทคแคร์ตัวเองมาตลอด
แต่พอขึ้นม.4 เทอมแรกเกรดตกมาก เหลือเกรด2 จริงผมก็ไม่อะไร ที่บ้านก็ไม่ได้ซีเรียส เพราะเค้าเป็นเด็กดี มีวินัย เดี๋ยวก็ปรับตัวได้
แต่นานเข้า ล่าสุดหยุดเรียนไปเป็นเดือน เพื่อไปเก็บตัวแข่งกับโรงเรียนในจังหวัด และบวกกับต้องเรียน รด.
ซึ่งขาดเรียน รด.มา 2สัปดาห์แล้ว เพราะต้องแข่งบาส , มีวันนึงเป็นวันที่เรียน รด.และเป็นตัวที่ต้องลงแข่ง วันเดียวกัน เค้าก็ลังเลว่าจะเอายังไง
แต่สุดท้ายก็เลือกไปแข่งบาส จนลามไปถึงเรื่องการเรียนหนังสือ ดร็อปทุกอย่างเพื่อไปเล่นบาส
จนผมถามเค้าว่า ไม่เรียนหนังสือแล้วหรอ แข่งจบรอบนี้ พักก่อนซักช่วงนึงดีมั้ย เรียนหนังสือก่อน ม.4 แล้วนะ
เค้าตอบกลับมาว่า ก็เล่นบาสเป็นความสุขเค้า อีกอย่างโค้ชเค้าคาดหวังใว้ด้วย เลิกเล่นตอนนี้มันไม่ทันแล้ว
ผมฟังอย่างงั้น ก็งงไปพักใหญ่ เอากลับมานั่งคิด ปรึกษากับที่บ้านว่า ตกลงแล้วเค้าจะทิ้งการเรียนไปเล่นกีฬาจริงๆหรือ ?
สรุปผมกับที่บ้านเห็นตรงกันว่า อยากให้เรียนเป็นหลัก เล่นกีฬาได้แต่เป็นงานอดิเรกโอเค นักกีฬาอาชีพในเมืองไทย
โดยเฉพาะวงการบาส มันไม่กว้างและโอกาสโตน้อย ไม่เหมือนฟุตบอล จะได้ดีจริงๆต้องไปอยู่โรงเรียนกีฬาจริงๆ
แต่นี่เค้าอยู่โรงเรียนประจำจังหวัด เน้นแต่วิชาการ
โอเคพอได้ข้อสรุป ให้พ่อเป็นคนคุย พ่อบอกอยากให้เล่นบาสให้น้อยลงนะ อยากให้กลับมาเรียนให้เต็มที่
ไม่ได้ห้ามเล่นบาส เล่นได้เหมือนเดิม แต่ไม่ให้ดร็อปเรียนเป็นเดือนๆเพื่อไปแข่งบาสอีกแล้ว ไม่เอาแบบนั้น
ซึ่งเค้าตอบกลับมาว่า ไม่ให้เล่นบาสแล้วจะให้ทำอะไร บาสมันคือความสุขของเค้า ทุกคนไม่เข้าใจเค้าหรอก.
เนี่ยล่ะครับ คำว่าไม่มีใครเข้าใจเค้าหรอก ผมถึงมาตั้งกระทู้ ว่าผมควรทำไงดี
ความตั้งใจนะคับ ผมอยากให้เค้าแค่เล่นบาสให้น้อยลง หันมาสนใจการเรียนเป็นหลัก
คือตอนนี้การเรียนหนังสือแทบจะไม่สำคัญกับเค้าแล้ว เค้าคิดด้านเดียวว่า เค้าจะเป็นนักกีฬาอาชีพหาเลี้ยงตัวเองในอนาคต
แต่เค้าไม่มองอีกด้านความจริงคือ เค้าเล่นแบบนี้มา4ปีแล้ว กลับบ้าน2ทุ่มมา4ปีแล้ว และผมเห็นนักเรียนจากโรงเรียนกีฬาจริงๆ
เก่งๆก็มากมาย ไม่อยากให้เค้าทิ้งการเรียนไปคาดหวังกับกีฬามากเกินตัว
อยากถามว่าผมควรพูดยังไง ให้เค้าสนใจการเรียนมากขึ้น เล่นบาสให้น้อยลงหน่อย
คิดใว้ว่าจะบอกเค้าให้ทำเกรดเทอมหน้าให้ดีขึ้น แล้วเดี๋ยวจะซื้อคอมให้ เผื่อเค้าจะอยากกลับบ้านไวๆมากขึ้น
จะดีไหมครับ