เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ผมกับแฟน เราอยู่ห่างกัน แฟนผมเป็นคน โฟกัสเรื่องงานมาก เป็นครูอยู่ รร. หนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยนะครับ)
คืองานเค้าเยอะตลอด ติดต่อไม่ได้เลย กว่าจะตอบ อะไรก็นานมาก โทรก็ไม่รับสาย ทำให้ผม ต้องไป งี่เง่าใส่
ผมเป็นคนคิดมาก เลยเผลอ ไปพยายาม กด ลืมรหัสผ่าน เฟรช กับไลน์ จน เธอ โมโห (พยายามเข้าไปดูว่าเธอคุยกับคนอื่นรึป่าว เริ่มระแวงครับ แต่ทำไม่สำเร็จ)
มีอยู่ครั้งนึงผม แกล้งโทรไปถาม ทาง รร. ว่าเธอจะไป พาเด็กไปแสดงที่ไหน ด้วยผมไม่แน่ใจว่าเธอรู้รึป่าว(ที่แกล้งไปถามเพราะอยากไปหาเธอแบบเซอรไพท์)
พอผ่านไปอีกไม่กี่วันลอยกระทง ผม ก็ขับรถไปรับเธอไปนอนที่บ้านเพื่อน แต่เธอ โกรธเพราะเธอคิดว่าผมจะไปส่งที่บ้าน
แถม อีกวัน ผมก็ ไปปรึกษาเพื่อนสนิทเธอ ซึ่งเธอไม่ชอบให้ผมไปยุ่งกับเพื่อนของเธอ (เป็นคนหวงเพื่อนมากห้ามยุ่งเลย)
หลังจากนั้นผมก็ไปขอโทดเธอ สารภาพที่อย่างที่ผมทำไป แต่เธอบอกผมว่า ผมล้ำเส้นเธอบ่อยเกินไป มากเกินไป สิ่งที่ผมทำคิดว่าเธอดีใจหรอ แล้วที่ผ่านมาอย่าคิดว่าไม่รู้ว่าทำอะไรบ้าง  เธอว่างี้ครับ
เธอเลยบอกผมว่า ช่วยหายไปทีเถอะ
ช่วยอย่าเพิ่งเจอ อย่าเพิ่งโทร อย่าเพิ่งเฟรชหากัน

คือที่ผมต้องการจะบอกคือ ที่ทำไปทั้งหมด ผมรู้ว่ามันผิด แต่คือ ผมทำเพราะอยากเจอหน้ากันบ้าง อยากติดต่อ ไม่อยากให้หายหน้ากัน อะครับ ผมไม่ได้หวังจะทำร้ายเธอแบบนี้ แล้วเวลามีปัญหาอะไร เธอเป็นคนชอบเก็บไว้ในใจ ไม่ยอมบอก ไม่ยอมปรึกษาผมด้วยครับ หายไปแบบนี้ก็หวั่นๆ

ผมควรทำยังไงดีครับ
แล้ว ห่างกันสักพักนี่ มันนานแค่ไหนถึงจะพอ เพราะนี่ก็ผ่านมา 5 วันได้แล้วครับ