ตอนเป็นเด็กยายผมจะพูดตลอดว่าอย่าไปยืมเงินคนอื่น เพราะไม่อยากให้เราหนี้ ยายยังบอกอีกว่าถ้าเราไม่มีเงินและจำเป็นต้องใช้จริงๆให้มาขอยาย อย่าไปหาลักขโมยของคนอื่น เพราะเขาจะมองเราเป็นคนไม่ดี ทุกวันนี้หลานคนนี้ไม่เป็นหนี้ใคร แต่กลับกันหลานมีแต่ลูกหนี้ เป็นคนใจง่ายเวลาคนอื่นมาขอยืมเงิน เพราะมักจะคิดแค่ว่าฝากมันไว้ดีกว่าทิ้งไว้ธนาคารเฉยๆเดี๋ยวเขาก็เอามาคืน และที่มักจะยืมเงินเราก็มีแต่คนใกล้ตัวนี้แหละ โดยเฉพาะเพื่อน
     ขออนุญาตเล่า ยกตัวอย่างเหตุการที่เคยเกิดกับผมมาละกัน... ผมมีพี่ชายที่เป็นลูกของน้องพ่อผม เขาเกิดก่อนผมเลยต้องเรียกว่าพี่ พี่ชายผมติดพนันบอลละไม่มีเงินไปจ่ายโต๊ะบอล จนต้องมาขอยืมเงินผม แต่ตอนนั้นผมไม่มีเงินมากพอ มีแต่สร้อยทองที่ย่าซื้อให้ ผมก็เลยให้พี่ชายผมเอาสร้อยทองไปเข้าโรงจำนำ เพื่อจะได้เอาเงินไปใช้หนี้โต๊ะบอล พี่ชายผมบอกว่าเดี๋ยวสิ้นเดือนพี่จะไปไถ่ทองมาคืนให้ พอถึงสิ้นเดือนผมทวงถามพี่ชายผมว่าเมื่อไรผมจะได้สร้อยคืน พี่ชายก็มีแต่บอกเดือนหน้าๆ ตอบแบบนี้ตลอด แต่นี้ก็ผ่านมา 3 ปีละผมยังไม่ได้สร้อยทองที่ย่าผมซื้อให้กลับคืนมาเลย
     อีกเควสตอนผมบวช พี่ชายผมอีกคนมายืมเงินผมซึ่งตอนนั้นผมเป็นพระจะปฏิเสธว่าไม่มีก็ไม่ได้ พี่ผมบอกว่าจะยืมไปทำสีรถขาดเงินยุ2-3พันบาท และบอกผมว่าถ้าผมลาสิกขา แล้วจะเอามาคืน เควสนี้ก็ผ่านมา 2 ปีละ สุดท้ายก็ไม่ได้คืน
     มาถึงเควสเพื่อนผม มันติดพนันบอลนี้แหละ มันยืมผมเกือบ 3-4 พัน บอกว่าเดี๋ยวแม่โอนมาให้ก่อนเดี๋ยวคืน เควสนี้ทำผมโมโหมากเพราะเงินที่ผมให้มันยืมคือเงินที่ผมยืมมาจากที่ทำงานเพื่อจะเอามาให้มันยืม เวลาผมทวงเงินมันมันยังด่าผมอีก บอกผมขอจ่ายเดือนละ1000ได้ไหม ผมก็ยอมแต่เดือนแรกโอนมาให้ผม 500 ละก็ไม่โอนมาอีกเลย สุดท้ายผมก็ต้องใช้หนี้แทนมัน สุดยอดไหมละผม
     ยกตัวอย่างอีกเควสละกันคนนี้เป็นเพื่อนที่พักอยู่ด้วยกันตอนทำงาน เพราะผมกับเพื่อนพึ่งเข้ามาทำงานในกรุงเทพ เลยต้องพักอยู่ด้วยกันก่อนเพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย
     เพื่อนคนนี้มันมีภาระค่าใช้จ่ายเยอะมากทั้งค่ารถที่ยังผ่อนอยู่ ใช้หนี้ญาติบ้างเพื่อนบ้างเป็นคนใช้เงินเก่งเลยยืมหมุนไปทั่วเลยเก็บเงินไม่ค่อยอยู่
     พอเงินเดือนผมออกเดือนเเรก โทรศัพท์เพื่อนผมมันพัง มันเลยขอยืมเงินผม มันบอกโทรศัพท์กุพังวะขอยืมตังก่อนได้ไหม 6000 จะไปซื้อโทรศัพท์ใหม่เพราะจำเป็นต้องใช้ทำงาน นี้ขนาดเงินเดือนพึ่งออกเหมือนกันนะ
     ก้เขาใจว่ามันต้องจ่ายงวดรถและหนี้ญาติมันด้วย มันบอกผมว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ญาติกูโอนมาเดี๋ยวกูคืนให้ ผมก็คิดแค่ว่าเงินไปแค่คืนเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้งเดี๋ยวก็ได้คืน
     พอวันต่อมามันบอกผม กูจ่าย5200ก่อนได้ไหมญาติกูโอนมาแค่นี้ เราก็อือๆก็ได้งั้นมีละคืนกูด้วย พอผ่านไปกลางเดือนมันไม่มีเงินใช้ผมก็ให้มันยืมอีก 200 บอกมันสิ้นเดือนจ่ายกุนะ พอสิ้นเดือนมันก็บอกขอจ่าย 500 ก่อนนะกูมีภาระเยอะ (ไม่คิดว่ากูไม่มีภาระร่อ) ผมก็บอกอือๆ มีละรีบคืนกูนะ
     พอมากลางเดือนอีกที่นี้ ปู่เพื่อนผมเสียมันเลยต้องรีบกลับบ้านเพื่อไปงานศพปู่ แต่!! มันทักไลน์มาถามผมโอนเงินให้กูยืมค่ารถกลับบ้านก่อนได้ไหม1000 เดี๋ยวถึงบ้านละกูจะโอนคืนมาให้ ผมเองก็สงสารมันไงเพราะปู่มันเสียและมันคงรีบมากคงจำเป็นมากๆ ผมก็รีบโอนให้มัน
     พอผ่านมาอีกวันมันเงียบเลย ไม่มีวีแววจะโอนเงินคืนผม ตอนแรกก็คิดมันคงยุ่งๆอยู่ จนผ่านไป 3 วัน ผมเหลือเงินติดตัวอยู่ 100 บาท ผมเลยตัดสิ้นใจทักไลน์ไปหามันบอกมันว่า ตอนนี้กูเหลือตังติดตัวอยู่100บาท โอนตังให้กูก่อนได้ไหม มันบอกเดี๋ยวโอนให้นะพรุ่งนี้ เราก็พิมพ์ตอบไปว่า เครๆ ขอบใจมาก (มีขอบใจลูกหนี้ด้วย555) ไอ้เราก็ดีใจพรุ่งนี้จะได้ตังใช้ละ
     พอวันรุ่งขึ้นมันบอกโอนไป500ก่อนนะ กุยังไม่ได้ขอค่ารถกะลุงกู เดี๋ยวกลับไปกูคืนที่เหลือให้ (ได้แต่คิดในใจ สลัด!) เราก็ได้แต่ตอบว่า.. อือๆ คำเดิมๆ... พอเเค่นี้ละครับที่จริงมีลูกหนี้ผมอีกเยอะให้พิมพ์วันเดียวคงไม่หมด เพื่อนและคนใกล้ตัวนี้แหละตัวดีเลย สุดท้ายนี้ผมขอบอกเลยครับ
     #การไม่เป็นเจ้าหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ