คือวันนี้เราไปกินบุฟเฟ่ต์ทะเลมา ไอ่เราก็ไม่รู้หรอกว่าของสดไม่สด (กินอย่างเดียว) เรื่องมันเริ่มที่ว่า แม่เราเอาปูมา แล้วไม่รู้เขาผูกเชือกอีท่าไหน เชือกมัดขาปูหลุด!!!!! มันเลยเดินดุ่มๆไปหาคนที่ใกล้ที่สุด
..ซึ่งก็คืออิชั้นนี้แหละจ้า ส่วนตัวเป็นคนกลัวสัตว์ขาเยอะๆอยู่แล้ว บวกกับไม่เคยเจอปูตัวใหญ่ๆเป็นๆแบบนี้ แทบตกเก้าอี้
กลับมาที่ปูเดินมาหาเรา.. เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากเพราะเราได้แต่ช็อค แม่เราก็คงกลัวเหมือนกัน ..แต่... เคยได้ยินมั้ยคะ ความกลัวแปรเปลี่ยนเป็นความกล้า จากแม่ที่กรี้ดกร้าดอยู่นั้นก็คีบปูที่เดินดุ่มๆนั่นใส่เตา...
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ยังติดตาเรา และสำหรับเรา.. เรายังรับไม่ไหวกับเหตุการณ์นี้
*คำเตือน* คนจิตอ่อนหรือคนขี้สงสาร โปรดข้ามไปเถอะค่ะ เราเข้าใจหัวอกเดียวกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มันดิ้นด้วยความทรมาณของไอความร้อน เราขอให้แม่ฆ่ามันก่อน แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะตอนนั้นไม่มีใครคิดอะไรออกเลย สรุปคือเราก็ได้แค่นั่งมองด้วยความเวทนา
มันยังคงดิ้นอยู่ สลับกับเสียงกรีดร้องสุดแสนทรมาณ (ได้ยินจริง) จากนั้นมันก็สงบไป ไม่นาน..ตรงน่าอกมันก็เปิดออก (ส่วนใต้ตาซึ่งอินี่ไม่รู้จะเรียกอะไร) พร้อมกับน้ำอะไรก็ไม่รู้ที่โพยพุ่งออกมา (อารมณ์คล้ายๆลูกโป่งน้ำที่มีรูเล็กๆ) นี้คือภาพที่ยังติดตาตรึงใจจนถึงตอนนี้
ยัง! ยังไม่หมดแค่นั้น หลังจากที่มีน้ำพุ่งออกมา ดวงตามันสั่นระริกมองมาที่เรา (คิดไปเองทั้งนั้นแหละค่ะ =..=) เหมือนตัวการ์ตูนที่นัยต์ตาสั่นระริก เหมือนมันพูดกับเรา "ช่วยด้วย"
นั่นคือภาพที่ทำให้เราอยากจะขย้อนของที่กินเข้าไปออกมา ทำเอากินไม่ลงเลยค่ะ
เราเลยขอแม่ว่าอย่าเอาปูมาอีกเลย (เพราะที่เห็น คือมีแค่ปูเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่) แม่เราก็โอเค๊ จากนั้นก็เอาแค่กุ้งกับหมึกมา ไอ่หมึกอ่ะ ตายแล้วชัวร์ๆ แต่ใครจะไปรู้ว่ากุ้งที่มันนอนนิ่งๆนั้นยังไม่ตาย!!!
ใช่แล้ว!! มันนอนอยู่บนถาดน้ำแข็งนิ่งๆ แต่พอเอาไปวางบนเตานี่ดิ้นกันเกียวเลย แต่ภาพกุ้งดิ้นไม่หดหู่เท่าปูดิ้น... คราวนี้เรามีสติ อยู่ๆก็คิดถึงกอดอน เรมซี่ (พิธีกรมาสเตอร์เชฟ) ตอนที่กอดอนฆ่ารอฟเตอร์ เราก็ทำแบบนั้นเลยค่า ใช้กรรไกรจิ้มลงไปที่หัวกุ้ง ฮือๆๆ ตัวแรกผ่านไปด้วยดี ตายสนิท
แต่ตัวหลังๆ.. จิ้มแล้วจิ้มอีกก็ยังขยับอยู่ ฮือออ
มองว่าเราโหดก็ได้นะ แต่สำหรับเราเราว่า การฆ่าให้ตายแค่ครั้งเดียวดีกว่าการเอาไปย่างจนตายเป็นไหนๆ
มาถึงตรงนี้ (เกริ่นประมาณว่าได้นิยายเรื่องนึง) ใครพอมีวิธีฆ่าให้ตายในครั้งเดียวบ้างคะ
ปล. เราเซิร์ดดูในกูเกิ้ลแล้วว่ากุ้งกับปูไม่มีความรู้สึกเจ็บ แต่ตูก็ยังรับภาพการตายอย่างทรมานไม่ได้เฟ้ย!!!
มีวิธีฆ่ากุ้ง/ปู ให้ตายในครั้งเดียวมั้ยคะ
..ซึ่งก็คืออิชั้นนี้แหละจ้า ส่วนตัวเป็นคนกลัวสัตว์ขาเยอะๆอยู่แล้ว บวกกับไม่เคยเจอปูตัวใหญ่ๆเป็นๆแบบนี้ แทบตกเก้าอี้
กลับมาที่ปูเดินมาหาเรา.. เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากเพราะเราได้แต่ช็อค แม่เราก็คงกลัวเหมือนกัน ..แต่... เคยได้ยินมั้ยคะ ความกลัวแปรเปลี่ยนเป็นความกล้า จากแม่ที่กรี้ดกร้าดอยู่นั้นก็คีบปูที่เดินดุ่มๆนั่นใส่เตา...
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ยังติดตาเรา และสำหรับเรา.. เรายังรับไม่ไหวกับเหตุการณ์นี้
*คำเตือน* คนจิตอ่อนหรือคนขี้สงสาร โปรดข้ามไปเถอะค่ะ เราเข้าใจหัวอกเดียวกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นั่นคือภาพที่ทำให้เราอยากจะขย้อนของที่กินเข้าไปออกมา ทำเอากินไม่ลงเลยค่ะ
เราเลยขอแม่ว่าอย่าเอาปูมาอีกเลย (เพราะที่เห็น คือมีแค่ปูเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่) แม่เราก็โอเค๊ จากนั้นก็เอาแค่กุ้งกับหมึกมา ไอ่หมึกอ่ะ ตายแล้วชัวร์ๆ แต่ใครจะไปรู้ว่ากุ้งที่มันนอนนิ่งๆนั้นยังไม่ตาย!!!
ใช่แล้ว!! มันนอนอยู่บนถาดน้ำแข็งนิ่งๆ แต่พอเอาไปวางบนเตานี่ดิ้นกันเกียวเลย แต่ภาพกุ้งดิ้นไม่หดหู่เท่าปูดิ้น... คราวนี้เรามีสติ อยู่ๆก็คิดถึงกอดอน เรมซี่ (พิธีกรมาสเตอร์เชฟ) ตอนที่กอดอนฆ่ารอฟเตอร์ เราก็ทำแบบนั้นเลยค่า ใช้กรรไกรจิ้มลงไปที่หัวกุ้ง ฮือๆๆ ตัวแรกผ่านไปด้วยดี ตายสนิท
แต่ตัวหลังๆ.. จิ้มแล้วจิ้มอีกก็ยังขยับอยู่ ฮือออ
มองว่าเราโหดก็ได้นะ แต่สำหรับเราเราว่า การฆ่าให้ตายแค่ครั้งเดียวดีกว่าการเอาไปย่างจนตายเป็นไหนๆ
มาถึงตรงนี้ (เกริ่นประมาณว่าได้นิยายเรื่องนึง) ใครพอมีวิธีฆ่าให้ตายในครั้งเดียวบ้างคะ
ปล. เราเซิร์ดดูในกูเกิ้ลแล้วว่ากุ้งกับปูไม่มีความรู้สึกเจ็บ แต่ตูก็ยังรับภาพการตายอย่างทรมานไม่ได้เฟ้ย!!!