วันนี้เดินเข้าไปวัตสันเห็นว่าของลดราคา เรายืนดูโฟมล้างหน้าที่เราเคยใช้ สักพักไม่เกิน2นาทีพนง.เดินมาถาม

"น้องเคยใช้ตัวนี้เปล่าคะ" เราก้อตอบว่าเคยมาสองครั้งแล้ว ตอนนั้นคิดว่าพี่เขาคงเป็นพนง.แบรนด์นี้แล้วมาสอบถามลูกค้าว่าใช้ดีหรือเปล่าทำนองนั้น

"เป็นไงคะ ใช้ดีไหม" เราเลยบอกว่าก็ดีค่ะสิวลดลงไปหน่อย

"พี่มีผลิตภัณฑ์หนึ่ง อยู่ในช่วงโปรโมชั่น นำเข้าจากต่างประเทศ มีสรรพคุณช่วยลดสิวด้วยนะคะ อุ้ยๆ น้องมีรอยดำแล้วก็รูขุมขนกว้างด้วยนะคะ ผลิตภัณฑ์ตัวนี้จะช่วยให้รอยสิวดูจางลง กระชับรูขุมขนไม่ทำให้เกิดอาการแพ้แน่ค่ะ เพราะมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ไม่ใช่นำ้หอมหรือแอลกอฮอล์ด้วย" ไอ้เราก็สนใจนิดๆ เขากวักมือเรียกให้เดินตาม เราเลยวางโฟมล้างหน้าที่เคยใช้ไว้ กะว่าในใจค่อยกลับมาดูต่อ
ซึ่งตอนที่พี่เขากวักมือเรียก เราก็เกินตามไป ในหัวไม่คิดอะไร คิดว่าคงผลิตภัณฑ์เดียวกัน ราคาคงไม่แพงหรอก

พอเดินเข้าไปจริงๆคนละยี่ห้อกันเลย แต่เขาก็พยายามสาธยายสรรพคุณอีกรอบ แถมเอามาลองที่หน้าเราด้วย จบค่ะ เครื่องสำอางที่ทามาไปหมด เราเลยปล่อยเลยตามเลย เกรงใจเขานิดๆเพราะเขาอายถมากกว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว ส่วนเราก็แค่เด็กวัยรุ่น สักพักนึงก็ให้เราถือผลิตภัณฑ์เขาไว้ แล้วอยู่ดีๆก็ไปที่กันแดดกับยาแต้มสิวเฉย แล้วเขาก็เอามาลองใฟ้โดยไม่ถามอะไรเลย เราเกรงใจมากกกค่ะ เพราะไม่อยากจะซื้ออยู่แล้ว

เราเลยบอกไม่เป็นไรค่ะ แต่ด้วยเป็นเด็กอ่ะเน้อะ เขากดดันเรานิดๆ เราขี้เกรงใจขี้กลัวด้วยเลยกะว่าจะเอาไปชิ้นนึงซึ่งคือชิ้นที่เราถืออยู่ พอจะดูราคา

ป้าดดดดด แพงมากกก เกือบพัน เราเลยพยายามเดินวนอยู่ในวัตสัน ดูสินค้าที่เราสนใจพยายามหาที่ๆวางผลิตภัณฑ์เขาคืนได้ กลัวเขาด่าถเาไม่อาอ่ะคะ

แน่นางจ้องเรา พอเราดูบลัชออนเขาก็บอกอันนี้สวยดี พอดูลิป อันนี้สีสวยนะคะ พอเราดูเอสเซ้น เขาก็บอกว่ามันืออะไรไว้ทำอะไร คือนางจ้องเรา จะกดดันเราให้ซื้อให้ได้ เราไม่กล้าพูดอะไรเลยค่ะ พยายามเดินเลี่ยงๆ แต่เขาก็เดอนตามตลอด

เหมือนเขารู้เขาเลยอยู่ห่างๆแต่ยังคงจ้องเราอยู่ พอเขาเผลอเราก็หยิบของๆที่เราสนใจไปจ่ายตัง เอาของๆเขาไปวางไว้ที่อื่นที่ๆเขาไม่รู้ เอาใฟ้เขาเข้าใจว่าเราซื้อของเขาแล้ว

เราไม่มีตังขนาดนั้นนะคะ ดูชุดนรก็รู้แล้วยังจะพยายามให้เราดูสินค้าเขาอีก เราไม่กล้าทำอะไรถึงขนาดนั้น บางคนคงคิดในใจว่าเชิดใส่เลย ไม่ต้องสนใจ ไม่ก็ตอกหน้าดขา คือแบบ ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก คิดแต่ว่าเขาอายุมากกว่าเรา ให้เกียรติเขาหน่อย

แต่พี่พนง.เคาเตอร์ใจดีค่ะ ทำตามหน้าที่ พูดเสียงดังมากว่า

"ชิ้นเดียวนะคะ! ราคา...บาทค่ะ!" ทีนี้แหละ เขาที่ยืนแอบๆดูเราอยู่รีบเดินมาแล้วบอกว่า

"น้องคะ! แล้วโฟมล้างหน้าพี่ล่ะ!" พูดเสียงดังมาก คนมองกันเป็นแถบ เราเลยขอโทษค่ะๆๆ หนูไม่มีเงิน หนูขอโทษนะคะ แล้วชี้ไปตรงที่เราวางสินค้าเขา


พอชี้เสร็จเรารีบรับเงินทอนและสินค้าที่เราซื้อมาทันทีแล้วเดินๆเร็วออกมาเลยค่ะ

เราอยากรู้ว่ามีใครมีประสบการณ์คล้ายๆเราบ้าง ที่แบบไม่กล้าปฏิเสธ แล้วแอบๆวางของเขาคืน หรืออะไรก็ได้ค่ะ เราอยากรู้

อยากเล่าประสบการณ์ให้ทุคนฟัง ตอนนี้ไม่กล้าแม้จะเดินไปใกล้วัตสัยที่นั่นเลยด้วยซำ้ คือแบบกลัวเขาด่าเราอารมณ์นั้นอ่ะคะ แต่เขาคงไม่ด่าเราจริงๆหรอก แต่ในใจมันก็ตื่นๆนิดๆไม่อยากไปใกล้

ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาจะคิดอะไรยังไง พูดอะไรเกี่ยวกับเราบ้าง เรารู้ว่าเราผิดที่ขี้เกรงใจ ไม่กล้วทำนู่นทำนี่ แถมดันไปสนใจสินค้าเขานิดๆอีก

ขอบคุณนะคะที่มาแชร์ประสบการณ์กัน