ผมรู้จักกับคนๆหนึ่งมาได้เดือนหนึ่งครับ
สถานะ ยังไม่ได้ตกลงว่าเป็นแฟนกัน

ความสัมพันธ์ของผมกับเขา ก็เหมือนคนรักกันทั่วไป จับมือ ซบไหล่ มีอะไรกัน
ทุกวันเสาร์อาทิตย์เขาก็ไปนอนบ้านผม เจอพ่อแม่ผม
วันธรรมดาก็มีไปหากันบ้างตอนเย็นหลังเลิกงาน
เรื่องโทรหา ทักหา ก็ผลัดกันโทร ผลัดกันทัก

แต่เขาบอกว่าเขายังไม่แน่ใจ ดูๆกันไปได้ไหม และเขาบอกกับผมเสมอว่า ไม่อยากเสียผมไป
บางทีผมชอบน้อยใจครับ เพราะเขาไม่ชัดเจน แต่เขาก็ง้อผมเสมอ

ผมเคยถามเขาว่ามีคนคุยคนอื่นไหม เขาบอกตรงๆว่ามีมาคุย และคุยกับใครบ้าง แต่เขาบอกว่าคุยกับผมเยอะที่สุด
และก็เจอผมคนเดียว คนอื่นเขาบอกดองไลน์ไว้

เอาตรงๆผมกลัวครับ กลัวยิ่งนานไป แล้วเรารักเขามากขึ้น แล้วเกิดอุบัติเหตุเลิกรากันไป
ผมคงเสียใจมากๆ ทุกวันนี้ก็แอบหวาดระแวงนะว่าเขาจะมีคนอื่น แต่ก็คิดเสมอว่าห้ามไม่ได้
ถ้าคนมันจะไปก็คงไป ผมเหนื่อยกับการคาดหวังครับ
สงสัยผมจะเริ่มรักเขาแล้วจริงๆ

ปล. ความสัมพันธ์ ช ช ครับ
ปล. อายุยี่สิบกลางๆทั้งคู่ครับ
ปล.ทำงานกันแล้ว