เราทำธุรกิจส่วนตัว ตอนนี่ประสบสภาวะขาดทุนมา ปีกว่าแล้วค่ะ พยามอดทนสู้ แต่สิ่ิงที่ได้มาคือหนี้สินจำนวนมาก ตอนนี้เป็นหนี้ทั้งในและนอกระบบ ทั้งรายวัน หาเงินหมุนเวียนทำงานส่งลูกค้าไม่ทัน กำลังจะโดนฟ้อง ตึกทำงานที่เอาไว้อยู่อาศัยด้วย ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า อยู่จนหมดเงินที่จ่ายล่วงหน้าไว้ต้องย้ายออกภายในเดือนนี้ ตอนนี้บางวันถึงกับไม่มีเงินกินข้าว เหลือไข่ไก่ในบ้านก้อเก็บไว้ให้ลูกกิน เค้าบอกกันมาว่าชีวิตต้องสู้ บางทีเราอาจจะสู้ผิดทาง สิ่งที่เราสู้มามันกลายเป็นฝืนทำ จนต้องมาเดือดร้อนแบบนี้ ทุกวัน อยู๋ด้วยความหวัง และสิ่งที่ตามมาตลอดเวลาคือความสิ้นหวัง ตอนนี้เดินต่อไปก้อไม่ได้ หยุดก้อไม่ได้ ความผิดพลาดของเราทำให้ครอบครัวและคนอื่นต้องมาเดือดร้อนกับเราไปด้วย ทุกวันนี้โดนเจ้าหนีจิกด่า โดนคนรอบตัวดูถูก ต้องไปตากหน้าขอยืมเงินทีละร้อย สองร้อยให้ลูกกินข้าวไปโรงเรียน มีแต่คนเบะปากใส่ ดูน่ารังเกียจ ก่อนหน้านี้ตอนทำกิจการใหม่ๆมีแต่คนเข้ามาหา แต่เราไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น คือ ปลงกับคนพวกนี้ รู้สึกผิดไม่อยากให้ลูกค้า ครอบครัวต้องมาเดือดร้อนกับเรา ไม่อยากทำร้ายใคร พยามเข้าทางธรรม ใส่บาตร สวดมนต์ไหว้พระ ทำสมาธิ  เผื่อว่าจะมีแสงเล็กๆเข้ามาในชีวิตที่มืดมนตอนนี้บ้าง แต่เหมือนศรัทธา ความหวังจะหันหลังให้เรา พยามตั้งสติให้ดีที่สุด ในใจท้อเหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะผ่านบ่วงที่ืทำดักตัวเองกับเวรกรรมครั้งนี้ไปยังไง