ขอเข้าเรื่องเลย นะคะ ... เราคิดวิธีจัดการปัญหาไม่ออก
เรื่องนี้เกิดมาได้สักพัก ในระยะ 2 เดือนที่ผ่านมา
จุด เริ่มต้นจากที่เราทราบว่าสามีแชทคุยกับผู้หญิงอื่น โดยเราจับอาการได้จากบทสนทนา เนื่องจากผิดวิสัยจากการสนทนาปรกติ
คือ กลับบ้านหรือยัง , กลับกับใคร , ใครมารับ , วันนี้กลับเร็ว ถึงบ้านเร็วแฟนคงดีใจมากสินะ , หมักผมเสร็จหรือยัง ... เงียบ!!
ประมาณนี้ ซึ่งประโยคประเภทนี้ ประมาณหวงหา อาทร เฝ้าติดตาม และลองเชิงว่า ผญคนนี้ มีแฟนหรือยัง
ก็นั่นแหละค่ะ เราแปลความได้ว่า สามีเราเป็นคนเข้าหา ผญ เค้าเอง
ฉะนั้น เราจึงบอกกับสามีว่า เราเห็นละที่เธอคุยกัน และแน่นอนค่ะ สามีบอกไม่มีอะไร
ต่อมา เราไลน์หา ผญ ว่าเราเป็นภรรยา ของ ผช คนนี้นะ เผื่อถ้าเค้าไปโกหกเธอไว้ จะได้รู้ว่าเค้ามีลูก มีภรรยาแล้ว
ผญ ก็ขอโทษเรา และบอกไม่ได้คิดอะไรในการแชท รวมถึงไม่ทราบว่า สามีเรามีลูกมีเมียแล้ว
ทั้งหมดที่เราคุยกับ ผญ คนนี้ ในไลน์ เราแคปให้สามีเราอ่าน ให้เค้ารู้ว่า เราคุยกับ ผญ แล้ว
และเราบอกสามีโดย การส่งข้อความด้วยเช่นกันว่าเราไม่ติดขัดนะ ถ้ารักกันก็ไปได้ แค่หันหน้ามาคุยกับเราตรงๆ
เราเสียใจ แต่เดี๋ยวเราก็หาย ถ้ารักกันเธอไปได้เลย ...
หลังจากวันนั้นใน สัปดาห์ถัดมา บรรยากาศในบ้านก็บึ้งตึง เพราะเราไม่พูดกัน และไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้
สามีเรากลับบ้านปรกติ แต่ยังมีการแชท และการเฝ้าดูหน้าจอมือถือตลอด
ณ ตอนนั้น เราอึดอัด มาก ๆๆๆ มันเป็นทุกข์ในใจ เป็นทุกข์เพราะตัวเอง เป็นทุกข์เพราะจิตระแวง
อีกสัปดาห์ถัดมา เราส่งข้อความอีกรอบไปทางไลน์ บอกสามีเราตรงๆว่า เราเป็นทุกข์ และหัวใจสลาย
ที่รู้ว่าสามีมีใจให้คนอื่น ..(สามีเราอ่าน แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา)
จากนั้น เราสังเกตได้ว่าเค้าเริ่มปรับตัว โดยที่ไม่ค่อยแชทเวลาอยู่กับเรา มีแค่เล่นเกมส์ และไม่ค่อยถือมือถือติดตัว
ยังมีวางไว้ที่โต๊ะบ้าง แน่นอนเราก็รู้สึกดีขึ้นนั่นแหละ แต่มันก็ไม่ 100% เพราะลึกๆเรารู้สึกว่าเค้าฝืนเพราะเค้ารักลูก
ล่าสุด เหมือนมันจะค่อยๆดีขึ้น เราเข้านอนด้วยกันตามปรกติ พอลูกหลับ เราพยายามรวมความกล้าหันไปกอดเค้า
ซึ่งพีคสุดตอนนี้แหละ เค้าหันตัวหนี สะบัดน้ำเสียงใส่เราว่าเค้าง่วงจะนอน เราหันกลับแทบไม่ทัน น้ำตามาจากไหนไม่รู้
ไหลออกเต็มตาไปหมด เราอาย เราเสียใจ มันรู้สึกพรั่งพรู ความรู้สึก ณ ตอนนั้น คือ เราคิดว่าเค้าเบื่อเรา
เค้าขยะแขยงเรา แต่ที่เค้าทำอยู่เพราะต้องการรักษาหน้า และความสัมพันธของสถานะแม่ของลูกเท่านั้น
เราจึงกลับมาคิดว่า เราควรจะยืนตรงไหนดี เรารู้สึกไม่มีค่า เรารู้สึกแย่ เราทราบดีว่าจุดเริ่มต้นเพราะ เราไม่ค่อยสนใจเค้า
ชอบกลับดึก, ไม่ค่อยหยุด, ไม่ค่อยคุยกับเค้า, แต่หลังจากที่เรารู้ว่าเค้าแอบคุยกับ ผญ คนอื่น เราก็ปรับคือ กลับตรงเวลา
ทำงานบ้าน ทำกับข้าวที่มาจากการคอยถามไถ่ว่าสามีอยากทานอะไร เราก็ทำ
แต่พอมาจุดพีคนี่แหละ เรารู้สึกไร้ค่า เราไม่รู้ว่าเราควรจะยืนตรงไหน เรารู้ว่าสามีอาจจะแอบชอบหรือยังแอบรู้สึกดีกับใครอยู่
ถึงขยะแขยงเรา ณ ตอนนี้ เราไม่อยากอดทนแล้ว เราอึดอัด อึดอัดในจุดที่ เรารักเค้า แต่เค้าไม่รักเราแล้ว
เราอยากตัดขาด แต่ความคิดเรายังไม่สามารถเด็ดขาดได้ เพราะเรามีลูก 1 ขวบ
เราควรทำยังไง นอกจากทำใจ เราอยากให้เค้าเดินมาบอกเราตรงๆว่าเค้ารักคนอื่น
เพราะตอนนี้ เราไม่รู้จะไปอยู่จุดไหน เพราะแม่สามีเลี้ยงลูกให้เรา เราอยู่ด้วยกัน
จะกลับบ้าน หรือ หนีไปนอนกับเพื่อน ก็กลัวไม่มีใครเลี้ยงลูก
จะอยู่บ้านหลังเดียวกัน สามีก็รังเกียจ เรารู้สึกแย่ เราจะจัดการกับเรื่องนี้แบบไหนดี
ควรไปยืนจุดไหนดี ที่เป็นที่สำหรับเรา (สามีมีอาการเบื่อ และมีความรู้สึกดีกับคนอื่น)
เรื่องนี้เกิดมาได้สักพัก ในระยะ 2 เดือนที่ผ่านมา
จุด เริ่มต้นจากที่เราทราบว่าสามีแชทคุยกับผู้หญิงอื่น โดยเราจับอาการได้จากบทสนทนา เนื่องจากผิดวิสัยจากการสนทนาปรกติ
คือ กลับบ้านหรือยัง , กลับกับใคร , ใครมารับ , วันนี้กลับเร็ว ถึงบ้านเร็วแฟนคงดีใจมากสินะ , หมักผมเสร็จหรือยัง ... เงียบ!!
ประมาณนี้ ซึ่งประโยคประเภทนี้ ประมาณหวงหา อาทร เฝ้าติดตาม และลองเชิงว่า ผญคนนี้ มีแฟนหรือยัง
ก็นั่นแหละค่ะ เราแปลความได้ว่า สามีเราเป็นคนเข้าหา ผญ เค้าเอง
ฉะนั้น เราจึงบอกกับสามีว่า เราเห็นละที่เธอคุยกัน และแน่นอนค่ะ สามีบอกไม่มีอะไร
ต่อมา เราไลน์หา ผญ ว่าเราเป็นภรรยา ของ ผช คนนี้นะ เผื่อถ้าเค้าไปโกหกเธอไว้ จะได้รู้ว่าเค้ามีลูก มีภรรยาแล้ว
ผญ ก็ขอโทษเรา และบอกไม่ได้คิดอะไรในการแชท รวมถึงไม่ทราบว่า สามีเรามีลูกมีเมียแล้ว
ทั้งหมดที่เราคุยกับ ผญ คนนี้ ในไลน์ เราแคปให้สามีเราอ่าน ให้เค้ารู้ว่า เราคุยกับ ผญ แล้ว
และเราบอกสามีโดย การส่งข้อความด้วยเช่นกันว่าเราไม่ติดขัดนะ ถ้ารักกันก็ไปได้ แค่หันหน้ามาคุยกับเราตรงๆ
เราเสียใจ แต่เดี๋ยวเราก็หาย ถ้ารักกันเธอไปได้เลย ...
หลังจากวันนั้นใน สัปดาห์ถัดมา บรรยากาศในบ้านก็บึ้งตึง เพราะเราไม่พูดกัน และไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้
สามีเรากลับบ้านปรกติ แต่ยังมีการแชท และการเฝ้าดูหน้าจอมือถือตลอด
ณ ตอนนั้น เราอึดอัด มาก ๆๆๆ มันเป็นทุกข์ในใจ เป็นทุกข์เพราะตัวเอง เป็นทุกข์เพราะจิตระแวง
อีกสัปดาห์ถัดมา เราส่งข้อความอีกรอบไปทางไลน์ บอกสามีเราตรงๆว่า เราเป็นทุกข์ และหัวใจสลาย
ที่รู้ว่าสามีมีใจให้คนอื่น ..(สามีเราอ่าน แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา)
จากนั้น เราสังเกตได้ว่าเค้าเริ่มปรับตัว โดยที่ไม่ค่อยแชทเวลาอยู่กับเรา มีแค่เล่นเกมส์ และไม่ค่อยถือมือถือติดตัว
ยังมีวางไว้ที่โต๊ะบ้าง แน่นอนเราก็รู้สึกดีขึ้นนั่นแหละ แต่มันก็ไม่ 100% เพราะลึกๆเรารู้สึกว่าเค้าฝืนเพราะเค้ารักลูก
ล่าสุด เหมือนมันจะค่อยๆดีขึ้น เราเข้านอนด้วยกันตามปรกติ พอลูกหลับ เราพยายามรวมความกล้าหันไปกอดเค้า
ซึ่งพีคสุดตอนนี้แหละ เค้าหันตัวหนี สะบัดน้ำเสียงใส่เราว่าเค้าง่วงจะนอน เราหันกลับแทบไม่ทัน น้ำตามาจากไหนไม่รู้
ไหลออกเต็มตาไปหมด เราอาย เราเสียใจ มันรู้สึกพรั่งพรู ความรู้สึก ณ ตอนนั้น คือ เราคิดว่าเค้าเบื่อเรา
เค้าขยะแขยงเรา แต่ที่เค้าทำอยู่เพราะต้องการรักษาหน้า และความสัมพันธของสถานะแม่ของลูกเท่านั้น
เราจึงกลับมาคิดว่า เราควรจะยืนตรงไหนดี เรารู้สึกไม่มีค่า เรารู้สึกแย่ เราทราบดีว่าจุดเริ่มต้นเพราะ เราไม่ค่อยสนใจเค้า
ชอบกลับดึก, ไม่ค่อยหยุด, ไม่ค่อยคุยกับเค้า, แต่หลังจากที่เรารู้ว่าเค้าแอบคุยกับ ผญ คนอื่น เราก็ปรับคือ กลับตรงเวลา
ทำงานบ้าน ทำกับข้าวที่มาจากการคอยถามไถ่ว่าสามีอยากทานอะไร เราก็ทำ
แต่พอมาจุดพีคนี่แหละ เรารู้สึกไร้ค่า เราไม่รู้ว่าเราควรจะยืนตรงไหน เรารู้ว่าสามีอาจจะแอบชอบหรือยังแอบรู้สึกดีกับใครอยู่
ถึงขยะแขยงเรา ณ ตอนนี้ เราไม่อยากอดทนแล้ว เราอึดอัด อึดอัดในจุดที่ เรารักเค้า แต่เค้าไม่รักเราแล้ว
เราอยากตัดขาด แต่ความคิดเรายังไม่สามารถเด็ดขาดได้ เพราะเรามีลูก 1 ขวบ
เราควรทำยังไง นอกจากทำใจ เราอยากให้เค้าเดินมาบอกเราตรงๆว่าเค้ารักคนอื่น
เพราะตอนนี้ เราไม่รู้จะไปอยู่จุดไหน เพราะแม่สามีเลี้ยงลูกให้เรา เราอยู่ด้วยกัน
จะกลับบ้าน หรือ หนีไปนอนกับเพื่อน ก็กลัวไม่มีใครเลี้ยงลูก
จะอยู่บ้านหลังเดียวกัน สามีก็รังเกียจ เรารู้สึกแย่ เราจะจัดการกับเรื่องนี้แบบไหนดี