วันนี้ว่างๆเลยจะนั่งเขียนประวัติคร่าวๆให้ฟังว่าการเป็นโค้ชฟุตบอลมันสนุกยังไง หลายๆคนอาจจะไม่เคยมีประสบการณ์ ลองมาอ่านหนุกๆกันดูนะครับ

ผมเคยคุมทีมเด็กๆ ประมาณ ป.4 ป.5 หนึ่งในนั้นมีนักเตะที่เป็นผู้หญิงด้วย  เวลาซ้อมร่างกายประมาณ 10 นาทีทุกวันครับ  เเล้วก็ลงทีม  
เอารองเท้ามาทำโกลครับ  เเล้วก็เตะไปตามมีตามเกิด   ผมคิดไว้ในใจ สไตล์ที่จะใช้กับคู่ต่อสู้ในทัวนาเม้นนี้ ต้องเป็นเกมส์บุกเท่านั้น

ทัวนาเม้นนี้เป็นเเบบ fa คัพ ของอังกฤษ เป็นบอลเปิดเยาวชนทั่วๆไป

ก่อนอื่นผมจะสั่งเข้าเเถว เเล้วทำการขานชื่อทั้งๆที่มีเด็กอยู่ประมาณ 7 คน ซึ่งไม่จำเป็นต้องขานก็ได้  เเต่ผมจำมาจากคุณครูที่ เวลายืนอยุ่หน้าเสาธงครับ

ขวาหัน !!

ซ้ายหัน !!

ตามระเบียบพัก !!

ผมก็ว่าตามที่เคยเรียนๆมาเเบบนี้ หลังจากนั้นก็เอาลูกบอลเก่าๆ เด็กเเถวนั้นเรียกลูกบอลนี้ว่า ฟุตบอลหนังกลับ มันจะออกสีน้ำตาลไม่มีเปลือกหุ้ม ได้อารมณ์วินเทจนิดๆ

ผมก็ยัดการฝึกลูกบอลขั้นสูงทันทีโดยการ เเปลส่งไปมาอยุ่เเบบนั้น  

หลังจากนั้นผมก็จะให้เด็กยิงลูกโทษเล่นกันไปก่อน เพื่อดูฟอร์มว่าใครเป็นคนเก่งที่สุดในสนามเเละใครควรเป้นประตูมือหนึ่งของทีม

รองเท้าที่เด็กๆใช้จะเป็นยี่รองเท้าหนังห้าหัว คือพูดง่ายๆว่า Teenป่าวๆ นั่นเอง บวกกับสนามอันสวยงามหญ้าขึ้นเป็นหย่อมๆ มีหิน เเละพื้นขรุขระประดับสนามบ้าง เเลดูมีเเทคเจอร์ มีเเสงเงา มุมมองที่ไม่ราบเรียบจนเกินไป

หลังจากนั้นผมก็ทำการเเบ่งทีมโดยที่ผมเองก็ลงไปเล่นด้วย เพื่อที่จะสัมผัสไหวพริบของเด็กๆโดยตรง เชื่อไหมครับว่าไม่มีเด็กคนไหนสู้ผมได้เลยสักคน ผมยิงเอาๆ เเฮททริค วนไปประมาณสามรอบ  นับได้ 9 ลูกพอดิบพอดี  (อันนี้มุก อิอิ)

นั่นคือการเตรียมตัวของทีมผมครับ  

เเละทีมที่ผมคุมมีชื่อว่า เรน สตาร์ ฟอร์ ( Rain Star Fall )  ( ชื่อนี้เเปลว่าฝนดาวตกครับ  ) มีผู้เล่นจริงๆ 7 คนสำรอง1 (บอลหกคน)

ผมใช้เวลาเตรียมตัวทั้งหมด 2 วันครับ นั่นก็มากพอเเล้วที่ผมจะบรรจุฟุตบอลเกมส์รุกให้เด็กๆ

มาถึงวันเเข่งจริงๆ

ผมส่งนักบอลหญิงคนเดียวไปเป็นตัวรุก  ใช้ระบบ    3  1  1   ไม่รวมโกล

นัดเเรกของผมในการคุมทีมกำลังจะมาเเล้ว

กองหน้าตัวเด็ดของผมล็อคหลบอย่างสวยถึงสองคน วิ่งตรงไปที่ประตูพร้อมยิงอย่างเเรง  ทำให้ทีมของผมนำไป 1-0 อย่างรวดเร็ว รอบๆด้านชื่นชมว่า ไอ้เด็กคนนี้มันหลบได้อร่อยจริงๆ

ผมยืน กอดอก  พร้อมยืดทันทีประมาณว่า ฝึกมากะมือ  ทั้งสนามทึ่งฝีเท้าของน้องผู้หญิงที่ผมฝึกมาด้วยกันตลอด (น้องผู้หญิงเล่นบอลกะผมตั้งเเต่เด็กๆ)
ต่างชื่นชมในฟามสามารถของน้องผู้หญิงว่าสู้กับผู้ชายในรุ่นเดียวกันได้อย่างสบายๆ

เวลาผ่านไป ผมตะโกนส่งลูกทีมดันขึ้น บุกไปเรื่อยๆ จนน้องๆเริ่มมีอาการเหนื่อยล้า ในระยะเวลาต่อมา ทีม เรน สตาร์ ฟอ ก็ได้พบกับพายุลูกใหญ่ เเทบจะโงหัวไม่ขึ้น  เสร็จสรรพที่โดนพายุลูกนี้ไปประมาณ 5 ลูก   ทำให้ เรน สตา ฟอ พบกับการพ่ายเเพ้ตั้งเเต่นัดเเรก ไปเเบบไม่ได้ลุ้น ถึง 5-1

ผมเห็นเด็กๆคอตกเดินออกมา ผมก็ได้เเต่พูดว่า ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็มีความกล้าที่จะสู้กับเค้า จำประสบการณืนี้ไว้ เเล้วพัฒนาตัวเองต่อไป

............................................

หลังจากนั้นผมก็ไม่เคย เป็นผู้จัดการทีมอีกเลย ......    


......................

นี่เเหละครับประสบการณ์ครั้งเเรกเเละครั้งเดียวของผม ถ้าสมมุติ เพื่อนๆ คุมทีมบอล จะทำให้เล่นสไตล์ไหนครับ