คือเราเข้ามหาลัยมาไม่รู้ทำไมไม่ค่อยมีใครอยากคุยหรือมาสุ่งสิงด้วย ทุกคนชอบมองว่าเราเป็นคนหยิ่ง ทั้งที่เราก็ไม่ได้หยิ่งเลย ชอบมองว่าเราเป็นเฉิ่มๆเอื้อยๆพูดน้อย ทั้งที่เราไม่ได้เป็นแบบนั้นเราพยายามเข้าหาเพื่อนตลอดพยายามปรับตัว แต่ก็ไม่มีใครอยากมายุ่งด้วย บางคนเนี้ยพอต้องมาอยู่กลุ่มเราด้วยความจำเป็นเขาก็จะทำหน้าประมาณว่าดูดูถูกรังเกียจเรา(เพราะเขาเป็นคนเก่ง)เหมือนว่าตัวเองซวยมากที่ต้องมาทำงานร่วมกับเรา พอดีเราเป็นคนชอบคิดมากอยู่แล้วพอเห็นสีหน้าเพื่อนอย่างนั้นเราไม่สบายใจเลย เหมือนเราเป็นตัวถ่วงเขา จนเราอยากร้องไห้อยากกลับบ้านมากมันเป็นอะไรที่อธิบายไม่ถูก ทุกวันนี้ก็อยู่เพื่อนกลุ่มนึงเขาก็เหมือนไม่อยากให้เราอยู่นะไปไหนก็ไม่ค่อยบอก เอาง่ายๆเราก็เหมือนอากาศอะไม่มีใครเห็น เราก็กลับมาทบทวนตัวเองว่าเรานิสัยไม่ดีตรงไหนบ้างที่เพื่อนไม่อยากคบด้วยแต่เราก็ทำตัวปกตินี่เหมือนเพื่อนคนอื่นๆทั่วไป ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็คิดอย่างเดียวว่าจะอย่างไรก็จะอดทนเรียนให้จบเพื่อครอบครัว