เข้าใจว่า โกรธ โมโห ก็เหมือนจุดไฟเผาให้ตัวเอง
แต่มันปลงไม่ได้ บางทีก็เซ็ง
ก็เข้าใจว่าเราเป็นเด็ก เราเล็กน้อยนิดเดียว เทียบกับเขา
แต่เราทนจนเราไม่ไหวแล้ว
ด้วยความที่เป็นเด็ก อยากใช้อะไร ให้ทำอะไรก็ต้องทำ ต้องยอม
เราก็เป็นคนไม่พูด ปฏิเสธไม่เป็น หลังๆ เริ่มเยอะ จริง ๆ เป็นมาเป็นปีแล้ว
แต่ช่วงนี้เรารู้สึกว่ามันอดทนไม่ไหวจริงๆ
จริงๆ เป็นหลายคนนะ เราก็ต้องทนตลอดทุกวันที่ทำงาน
แต่ก็พยายามทำใจให้ชิน แต่กลับคนนี้มันมากกว่าหน่อย
เขาไม่คุยกับเราอีก แล้วมันทำให้เรากดดัน
จริงๆ เราควรจะดีใจที่เขาไม่วุ่นวายกับเรา
แต่มันอึดอัดที่ต้องอยู่ห้องเดียวกันกับคนนี้