ตอนนี้เราเรียนอยู่ม.6แล้ว เปนช่วงเครียดเรื่องมหาลัยเลย เครียดว่าจะเข้ามหาลัยอะไร จะมีค่าเทอมมั้ย ค่าเทอมจะแพงมั้ย บางทีเราปรึกษาเพื่อนได้ก้จริงแต่เราก้ต้องการการสนันสนุนจากแม่ด้วย อยากได้กำลังจากแม่ด้วย ตลอดที่ผ่านมาตั้งแต่ประมาณม.2เราเริ่มทำงานแล้ว พอใกล้จบม.3จะขึ้นม.4 แม่ก้ไม่อยากให้เรียน ไม่ส่งเรียน ค่าเทอม ค่ากินประจำวันค่ารถค่าใช้จ่ายทุกๆอย่างเราต้องหาเองทั้งหมด แล้วตอนนั้นยังไม่อายุ18หางานยากมากกกก เราทน ทนอดกิน (ถ้าไม่ไหวจริงๆเราจะขอยืมเงินแม่ แต่จะโดนด่า จะบ่นแล้วจะบ่นนานมาก นานมากจริงๆ เหมือนเราเหนื่อย ท้อ ต้องมาเจอแบบนี้ มันถุกตัดกำลังใจ สุดท้ายก้ต้องคืนทุกบาทที่ยืมแม่มา เราเลยเลือกที่อดกินดีกว่า)  เราทำงานทุกอย่าง แบบเราเหนื่อยมากจริงๆ บางทีเราก้อยากกอดแม่ แต่แม่จะรำคาญทุกครั้งที่เราเข้าไปกอด ปรึกษาอะไรก้จะโดนด่า เเบบเราทำอะไรก้ไม่ดี แม่พุดแต่เรื่องเงินว่าจะทำอะไรก้แล้วแต่ แต่อย่ามายุ่งเรื่องเงินของแม่ แล้วก้จะเรียนทำไม จบม.6ก้ทำงายรับจ้างสิ มีอะไรก้ทำไป เรียนไปก้เปลืองเงิน เราก้เครียดเรื่องเงินอยู่แล้ว เราต้องมาฟังแต่คำที่ตัดกำลังใจเราทุกวัน ทำไงให้แม่เข้าใจว่าเรียนมันดี