พอดีผมเพิ่งสึกไม่นาน รู้สึกว่าตอนบวชเป็นพระ ทั้งสภาพแวดล้อม การอยู่วัด การครองผ้าเหลือง การถือศีลมากๆ รวมถึงข้อวัตรของพระต่างๆ
เอื้อต่อการปฎิบัติธรรมได้มากกว่าตอนเป็นฆราวาส (อย่างตอนนี้) เยอะเลยครับ ไม่นับเวลาที่ต้องปฎิบัติตามรูปแบบอยู่แล้ว อย่างตอนชีวิตประจำวันที่ทำนู่นนี่ต่างๆ ขณะเป็นพระ รู้สึกมีสติ ตามรู้กายใจอัตโนมัติ มากกว่าตอนฆราวาสเยอะเลย
คนอื่นๆ รู้สึกเหมือนกันไหมครับ

แต่คราวนี้พอเราต้องกลับมาเป็นฆราวาส ที่มีงาน มีธุระมากมายแบบทางโลกที่ต้องทำ ควรทำอย่างไรให้สภาวะใกล้เคียง แบบเอื้อต่อการปฎิบัติเหมือนตอนเป็นพระ ดีครับ ??
ณ ตอนนี้ก็อาศัยปฎิบัติตามรูปแบบ เช่น นั่งสมาธิ ทุกวัน และมีสติตามรู้กายใจในชีวิตประจำวันไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ใกล้เคียงอย่างตอนบวชเป็นพระอยู่ดีครับ (มีสติอัตโนมัติแค่ราวๆ 30% เองถ้าเทียบกับตอนเป็นพระครับ)

สาธุครับ