คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีพี่สาว เมื่อก่อนเรารักกันมาก พอมันทำผิดหรือเรื่องไม่ดีเราก็ไม่เคยพูดไม่เคยบอกใคร ข้ามประเด็นนั้นไป
ปัญหามันมึอยู่ว่า วันนึงมันเกิดเปลี่ยนไป เราเดือดร้อนมันก็ไม่เคยช่วยเหลือ ทั้งที่มันช่วยได้ ไปๆมาๆเลยกลายเป็นความรู้สึกเราเกลียดมัน
อาจจะเป็นเพราะพ่อแม่ชอบโอ๋มันด้วยมั้ง อาจจะอิจฉาด้วยเพราะตอนเด็ก เราจะไปไหนก็ไม่เคยได้ไป แต่มันไปได้ทุกที่ เราไปเล่นเกมก็ถูกตามไปตี
ไม่เคยมีอิสระ พอขยับจะไปไหนก็เลยต้องเลี้ยงหลาน หลาน หลาน น้อง และก็ คนแก่ คนแก่ อยากไปหางานทำก็ไปไม่ได้มีพันธะ ภาระต้องดูแล
ไหนจะต้องรับจ๊อบหาเงินใช้เองไปวันๆอีก แต่ชีวิตมันอู่ฟู่มาก จะหางานจะช่วยแบ่งเบาไม่เคยช่วยไรเลย
พอทะเลาะกันกับแม่ก็เลยต้องด่ามัน ประมาณว่า ก็ไม่เคยทำไรดีเหมือนมัน  เคยบอกอีกว่าถ้ามันตายก่อนก็จะไม่เผาผีมัน ถ้าตายก่อนมันก็ไม่ต้องให้มันเสนอหน้ามา
ปล.ทุกวันนี้มันมาบ้านยังไม่เคยมองเห็นหัวมันเลย

แต่แม่ขอร้อง/ยัดเยียดให้คุยกัน แล้วจะคุยกันยังไงเหรอ???
*คุยเพื่อแม่ กะว่าจะไม่สานจริงๆหรอก