สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลย อยากถามว่ามีใครเป็นเหมือนกันบ้างไหมคะ
บอกไว้ก่อนเลยนะคะ ครอบครัวดิฉันอบอุ่นดี มีพ่อมีเเม่พี่ชาย คือไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน ฉันมีปัญหาอะไร คบใคร คุยกับใครไปเที่ยวไหน ดิฉันบอกครอบครัวให้รู้ตลอด ท่านไม่เคยห้ามหรือดุด่าเรื่องพวกนี้เลย คือดีมาตลอด
เเต่พักหลังๆนี้ดิฉันรู้สึกว่าตัวเอง เริ่มเบื่อโลกภายนอก เบื่อทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อยากเจอใครเเม้เเต่เพื่อน รู้สึกอยากอยู่คนเดียว ไม่มีเเฟน ไม่อยากคบใครเลย มีอะไรนิดๆหน่อยๆก็เก็บมาร้องไห้คนเดียว ไม่บอกใคร เกลียดทุกอย่างบนโลกนี้ เกลียดเเม้เเต่ตัวเอง จนบางทีก็อยากตายไปเลย เป็นเเบบนี้มาจะ3ปีเเล้วค่ะ จนรู้สึกมันหนักขึ้นเรื่อยๆๆ คือบางทีอยู่ดีๆคิดจะร้องไห้ก็ร้อง โดยที่ไม่ได้มีเรื่องอะไรหนักใจเลย ออ อีกอย่างนะคะ เมื่อ 3ปีก่อน เราทะเลาะกับตาของเราหนักมาก แล้ววันนั้นเขามาทุบประตูเราเเต่เราไม่ออกห้อง ออกไปเราคงไม่อยู่เเล้วมานั่งพิมพ์ในนี้หลอกค่ะ จนวันนั้น ตอนเย็นเเม่เรากลับมา แล้วตาเราออกไปข้างนอกบ้านเราก็ออกไปข้างนอก ตากลับมาอีกที แม่เราทำกับข้าวอยู่แล้วเอามาให้ตากิน ตาเราเควี้ยงกับข้าวทิ้ง แม่เราก็เก็บทั้งน้ำตาเลยค่ะ สักพักแม่เดินออกมาหน้าบ้าน ตาเรายิงตัวเองตายต่อหน้าต่อตาเเม่เราเลย หลังจากนั้นแม่โทรหาเรา เราก็กลับบ้านมา ตาเสียเเล้ว มารู้อีกที คือตาเราไปกินเหล้ามา พอผ่านไปสักพัก เราเคยคบกับผู้ชายคนหนึ่ง คบกันได้4ปี เขาจะจบหมอพอดี เขาแอบไปมีอะไรกับกับพยาบาลที่ฝึกงานให้เขา เราจับได้ก็เลยบอกเลิกเขา เราเสียใจมาก หลักจากนั้นมา เราก็ไม่คบใครอีกเลย3ปี ถามหน่อยค่ะ แบบนี้เข้าค่ายโรคซึมเศร้าหรือป่าวคะ