สวัสดีค่ะ เราอยากขอคำแนะนำพวกวิธีคลายเครียด หรือแนวคิดที่ช่วยให้เราเครียดน้อยลงได้อะค่ะ เพราะมันเป็นอะไรที่เราแก้ไม่ได้แล้วก็น่าจะต้องเจอแบบนี้ไปอีกยาวด้วย

    เข้าเรื่องนะคะ เราเป็นเด็กนักเรียนมัธยมค่ะ เพิ่งจะผ่านช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อและอารมณ์แปรปรวนมาได้ไม่นาน ปัจจุบันเราพักอยู่ที่บ้านกับพ่อ โดยที่บ้านเป็นทั้งบ้านทั้งร้านขายของพวกคล้ายๆร้านกาแฟเลย โดยที่ทุกวันที่ต้องไปเรียนเราจะต้องตื่นตีห้า (เรื่องปกติ) เพื่อจะให้พ่อขับรถไปที่อื่นก่อน แล้วค่อยส่งเราลงที่โรงเรียน เรื่องนั้นเราไม่ติดขัดอะไรค่ะ แต่ทุกสุดสัปดาห์ทั้งเสาร์อาทิตย์เราจะต้องรีบตื่นเช้า ตื่นมาจัดการร้านชั้นที่พ่อจะใช้ขายของ โดยที่พ่อกว่าจะกลับมาก็เก้าโมงสิบโมง เป็นเวลาที่เราทำทุกอย่างในร้านเรียบร้อย แต่พอพ่อกลับมาทุกครั้ง จะมีเรื่องบ่นเราได้ตลอด บ่นแบบจุกจิกไปเรื่อยอะค่ะ แล้วตอนที่พอหงุดหงิดอะไรมา พ่อก็จะมาลงที่อารมณ์เวลาบ่นใส่เราตลอด เราโดนบ่นตั้งแต่เรื่องจัดร้านจนเรื่องห้องส่วนตัวเลย ออกตัวก่อนว่าเราเป็นพวกไม่ชอบให้คนมายุ่งกับอะไรส่วนตัวๆมาก เราเคยให้พี่ช่วยคุยกับพ่อให้แล้ว แต่ก็ยังไม่เป็นผล
    ทุกครั้งตอนไปโรงเรียนพ่อเราจะชอบเปิดเข้ามาในห้อง แล้วก็บ่นทุกวันเลย คือมันเป็นการจัด การอยู่แบบของเราอะค่ะ แบบที่เราไม่ได้เดือดร้อนอะไร และเราก็คิดว่าห้องนั้นคือเราอยู่คนเดียว ไม่จำเป็นต้องทำตามแบบที่คนอื่นชอบ และพ่อก็ไม่ได้นอนอยู่ที่ห้องนี้ เราก็เลยรู้สึกอึดอัด มากๆเลยด้วย เราเคยเปิดใจคุยทุกปัญหาของเราไปแล้ว ร้องไห้ก็ยังพูดกับพ่ออยู่ แต่คำที่เราได้กลับมาคือคำว่าอย่ามาดราม่าอะค่ะ ช่วยเราด้วย ทุกวันนี้เราเถียงอะไรไม่ได้เลยค่ะ
    และอีกเรื่อง เรารู้สึกว่าทุกคนที่อยู่รอบตัวพ่อสำคัญกันหมดเลยค่ะ ยกเว้นเรา ขนาดกับลูกแฟน (ใหม่) ของพ่อ พ่อก็ปฏิบัติดี พูดดีมาก ทำให้ได้ทุกอย่าง ตามใจทุกอย่างโดยที่ไม่ปรึกษาเรา พ่อไม่สนใจเลยค่ะว่าเราจะอึดอัดมั้ย เราเหมือนจะโดนมองข้ามไปแต่พ่อก็ยังเห็นทุกเรื่องของเราเป็นความผิด เหมือนไม่ค่อยสำคัญอะไรแล้วแต่ก็ยังหาเรื่องมาบ่นได้ตลอด ทำยังไงดีคะ

   เราคิดว่าตอนนี้เราค่อนข้างเก็บกดเลย ระบายให้ใครฟังไม่ได้ เลยมาตั้งกระทู้ วานทุกคนช่วยรับคำปรึกษาเราด้วยนะคะ