เคยจ้า นายเคยจะจัดงานประชุมใหญ่ผู้บริหารประจำปีแล้วให้ รองกรรมการเป็นแม่งานปรากฏว่าจนเกือบถึงวันงานไม่ทำไรเลย ส่วนเราคุมแผนกอื่นนายเรียกมาช่วยด่วน แล้วนายเราเปลี่ยนไปมาตามประสาเจ้าของ วันจันทร์ 30 คน พอถึงศุกร์ กลายเป็นต้องดูแลคน 200+ คน ต้องหาที่พักในแหล่งท้อปฮิตที่เค้าต้องจองล่วงหน้ากัน 3-4 เดือน ให้เราหาภายใน 10 วัน อาหารก็จะนี่โน่นนั่น ผมอยากกินโน่นนี่  ถ้าเราอยู่แผนกธุรการสันทนาการบุคคลก็ว่าไป ชินกับงานแบบนี้ แต่เราคุมบัญชีการเงินสินเชื่อ มาให้เราเป็นแม่งานเราเคืองมาก ตย. ขนมเครื่องดื่มคุณก็ไม่ต้องซื้อนะ นิด ๆ ทำกันเอง ,เอาแม่บ้านไปคนเดียวพอนะ, เอ่อ ผมอยากกิน.... เจ้านั้น  ,ที่พัก สถานที่จัดเองนะตรงนี้นั้น  
                สรุป เมือเป็นงานที่มอบหมายก็ต้องทำแต่ความโมโหมันสุด ๆ ประมาณกรูทำงานวิชาการมาให้กรูเป็นแม่บ้านรับใช้คน 200+ คน จบงานนายพอใจเหลือเกิน เค้าเรียกไปหา "คุณเดี๋ยวผมมีงานให้คุณทำ บลา ๆๆๆๆๆๆ มีแขกประมาณ 1000 คน บลาๆๆๆๆๆ " หลังจากบรีฟงานจบ  เราก็บอก รอแป้บนึงนะคะ  แล้วเราก็เดินไปที่โต๊ะ หยิบซองขาวมา แล้ว ****แทน แทน แท้น แถ่นนนนน--------*****  " ดิชั้นลาออกค่ะ"*****  เทมันเดี๋ยวนั้น เจ้านายสตั้นท์ไปเลย นึกถึงหน้านายแล้วยังขำไม่หาย
ปล.ไม่ใช่แค่นี้แล้วออก มันโดนงานที่ไม่เกี่ยวกับงานหลักบ่อยเกิน