ก่อนอื่นเลยขอสวัสดีครับ ขอแนะนำตัวเลยนะคับ ผมชื่อ MC《นามแฝง》เกิดวันที่ 17 ตุลาคม 2543 ครับ ปัจจุบันอายุ 17 ปี ครับ (ผมเป็นไบท์นะครับ) ส่วนตัวเป็นคนชอบภาษาครับ วันนี้อยากจะมาเล่าชีวิตผมครับ อ้อ! ในเนื้อเรื่องที่จะเขียนนะครับ อาจไม่น่าสนใจซักเท่าไหร่ 555 คิดซะว่าอ่านเล่นๆละกัน 5555
-----------------------------------
.....ในตอนแรกผมเป็นคนที่อ้วนมาก ดำ มีสิวเต็มหน้า เรียนพอได้ไม่มีอะไรเด่น ความกล้าแสดงออกก็ไม่มี 5555เป็นคนไม่เอาถ่านก็ว่าได้ ชีวิตในตอนนั้นมีความสุขที่สุดก็อยู่บ้านวิ่งเล่นกับน้องๆแถวบ้าน555 ผมจะเป็นพี่ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม555 เมื่อเวลาผ่านไปชีวิตผมก็ย่างเข้าสู่ชีวิตในวัยรุ่นคับ ปลาย ม.3 เดือนมีนาคม ผมเลือกลงเรียนแผนการเรียนสายวิทย์ - คณิตฯ ตอนนั้นผมเลือกเรียนตามเพื่อนผมคิดผิดมากๆ เพราะเรียนหนักมากคับ 555 อย่าพูดถึงเรื่องนี้ดีกว่า //// ผมบอกไปแล้วใช่ไหมครับว่าผมอ้วน ดำ พ่อแม่ผมชอบบ่นว่า เมื่อไหร่จะผมอยากอ้วนเหมือนคนแถวบ้านหรอห้ะ! เดี๋ยวหาแฟนไม่ได้หรอก.... บราบรา ตามจริงผมก็อยากจะลดนะครับ แต่ขี้เกียจ คนรอบๆข้างก็มักจะพูดกับแม่ผมว่าโตมา เดี๋ยวตัวก็ยืด เดี๋ยวอยากหล่อก็ผอม 555ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีซิคับ
ชีวิตของผมเริ่มจากวันนั้น วันๆที่นั่งกิน และก็นอนในช่วงฤดูร้อน ตอนมีนาคมผมกำลังขึ้น ม.4 แผนการเรียนวิทย์-คณิตฯ ตอนนั้น ผมอยากมีเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่น แต่ทำไงดีล่ะ? ตังก็ไม่มี ต่างประเทศก็ไม่เคยไป ||||||| โถ่ถังชีวิต 555 รุ่นน้องผมเลยบอกว่าอยากจะแนะนำเเอพหาเพื่อนต่างชาติให้ ไอ้เราก็เฮ้ย! เอาดิ่เอาดิ่ ทำไง..... คืนนั้นผมตั้งใจเล่นแอพนี้มาก และในที่สุดผมก็ได้เพื่อนคนหนึ่งมา เขาชื่อ ไทย์ หน้าตาถือว่าหล่อ555 เป็นคนญี่ปุ่นครับ รูปโปรไฟล์ ผมยอมรับแต่งให้ดูขาว ไม่มีสิว แต่ความจริงโครตเเย่ 555 พอคุยไปกันนานๆเข้าก็เหมือนจะถูกคอ เราก็จะเริ่มเข้าสู่โหมดมโนว่าเขาชอบเรารึเปล่า 555 เชื่อไหมว่าผมคิดไปไกลว่าถ้าเขามาหาถึงเมืองไทยจะทำไงดี ผิวไม่ดี อ้วนด้วย TT งือออ ทำไงดี ตัดสินใจลดปริมาณอาหาร ผมออกกำลังกายทุกเย็น ทำเเบนี้เป็นเวลาสามเดือน น้ำหนักผมหายอย่างน่าอัศจรรย์ จาก 80 กว่านิดๆ เหลือ 73 kg ดีใจโครต เรามีเอว เหนียงก็ลดลง แต่สิวยังคงอยู่ ทำไงดี ผมเลยเลือกปรึกษาเพื่อนที่เป็นไบท์ เธอชื่ออ้อน แม่เธอทำงานที่เกาหลีอยู่กับแฟนที่เป็นทอม อ้อนเลยเอามาส์ก คอลเจน มาให้ใช้ แต่สิวก็ยุบแค่นิดเดียวนิ๊ดเดียวจริงๆ เลยชวนเพื่อนที่เป็นกระเทย เธอชื่อ ปลื้ม ให้พาไปร้านขายพวกมาส์กร้านต่างๆ เราก็ได้มา แล้วสิวผมก็ลดลง ลดลง ลดลงเลื่อยๆ ผมบำรุงตนเองจนถึงเดือนสิงหาคม ผมเลือกทำเรื่องย้ายสายกับทางโรงเรียน มาเป็นสายภาษา เพราะทางถนัดของผมครับ ผมได้ย้ายในเทอม 2 คือเดือน พฤศจิกายนครับ
แต่ในช่วงปลายเดือนสิงหาหลังจากที่ผม สิวลด ผอมลง....... เขาไม่คุยกับผมครับ แต่ผมใช้โปรไฟล์เดิม คือน่าเกลียดมาก ถ้าเทียบกับตอนนี้ถึงโปรไฟล์เดิมจะเเต่งแต่น่าเกลียดอยู่ดี
มันทำให้ผมคิดได้ว่า เขาไม่ตอบแชทเราอาจรำคาญ หรือกลัวที่จะได้เราเป็นแฟนเพราะ เรามันอ้วนนิ่ ผมตัดสินใจเลิกมโน ว่าเขาชอบผม แล้วหันมาเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างเต็มรูปแบบ ทั้งหน้าตา ผิว รวมถึงบุคลิก ของตัวผมเองครับ มันทำให้รู้ว่าผมสามารถทำมันได้ ขณะเดียวกัน ทางโรงเรียนมีงานครบรอบ 60ปี ของโรงเรียน ผมลงสมัครพิธีกรทางโรงเรียนกับเพื่อนผู้หญิงเธอชื่อทีนครับ พวกเราผ่านการเลือกของครู และ มาเซอร์ทุกๆท่านในโรงเรียนครับ ต่อมา เพื่อนผม (ทีน) เธออาจต้องทำเรื่องย้ายโรงเรียนกะทันหัน ผมร้องไห้หนักมากก พวกเราอุตส่าผ่านอะไรมามากมายทั้งการฝึกฝนที่เราตั้งใจ การสร้างบุคลิกต่างๆ เมื่อร้องไห้เสร็จ ผมก้ได้โดนเรียกตัวโดยครูที่ดูแลเรื่องงานนี้อยู่ ครูแนะนำรุ่นพี่ที่สวยๆ เคยมีประสบการณ์เรื่องพูดหน้าเสาธง แล้วครูก็บอกว่าเขาจะมาเป็นพิธีกรแทนทีนให้ พี่คนนี้ชื่อว่าเกต พี่เขาเตี๊ยกว่าผมนิดๆ แต่เสียงพี่เขาใสเอามากๆๆครับ ในที่สุดีผมก็ได้ร่วมงานกันและเริ่มสนิทกัน
แต่ตัวผมไม่คิดว่า......เด็ก อ้วนๆ ไม่มีจุดเด่นในสังคมคนหนึ่งจะมาเป็นแบบนี้ได้ 555 มันทำให้ผมไปไหนก็มีแต่คนรู้จักครับ ผมดีใจมาก
.....
.....
....... ยัง ยัง ยัง ไม่จบ ผมยังไม่ได้เล่าถึงความมโน 2 เลย 555
ม.4 ครับ ม.4 ผมเปิดเทอมมา แล้วเจอรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อ เอม 《นามแฝง》 หน้าตาถือว่าสเปกมากกก ตาตี่ ผิวขาว ดัดฟัน เฮ้อ!! เสียดาย มีแต่คนบอกว่าชอบผู้หญิง แถมเกาะ ผญ กินอีกต่างหาก แถมนิสัยไม่ดีด้วย เราเลยมีอคติภายใน 2 สัปดาห์ที่เห็นที่เขา 555 แต่คงด้วยความคิดไปเองจะไปไหนก็เจอพี่เขา ห้างก้เจอ หน้าห้องเรียนก็เจอ ห้องน้ำก็เจอ ทางกลับบ้านก็เจอ แม้แต่นั่งกินข้าวก็เจอ ......เฮ้อ คงเป็นเพราะจิตใจที่เคยปลื้มพี่เขามั้ง 555 แต่แล้ววันสอบ ผมต้องไปเข้าแถวกับห้องเพื่อนพี่เขา คือห้อง B ซึ่งห้องพี่เอม อยู่ข้างๆคือ ห้อง C ผมยืนอยู่แถวของห้อง B ห้องหลังผมเป็นเป็นที่ว่าง พี่เอมเดินมายืนข้างหลัง แล้วพูดว่า MC MC 《ตามจริงเรียกชื่อผม》 “ครีมที่น้องขายอยู่อร่อยปะ เราเลยตอบไป "ไม่รู้!!!" ในใจจะไปอร่อยได้ไงครีมทาหน้านะไม่ใช่ขนม เพื่อนพี่เขาพูดขึ้นมา “ไอ้เอมถามไรน้องเขาว่ะแปลก 5555” ทันใดนั้นหูแดงเลยหูแดง อายดิรอไร 55 เดินเข้ามาใกล้ไป แล้วพี่เอมก็กลับแถวเขาไป
ในโรงอาหาร เวลาทานข้าวตอนนั้น ผมเข้าแถวเลือกข้าวอยู่ พี่เอมก็เดินมาต่อข้างหลังแล้วเลือกข้าวใกล้ๆ ผม คือถ้าหันหน้าไปคือ kiss กัน 555 ใกล้ไปไหน ผมรีบเดินออกมาจากแถวหลังจากได้อาหารแล้ว
ผมก็พยามยามจะไม่ให้ต่อม มโนของผมกลับมาทำงานห้ามใจไว้ ห้ามใจไว้ 5555
……..ในช่วงเดือน สิงหาคม ตอนผมยังเรียนอยู่ห้องสายวิทย์ ผมเดินไปซื้อแผ่นมาส์กหน้าคนเดียว ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาเพื่อน ไอ้ตัวผมก็พูดออกไปว่า จะไปซื้อไก่ย่างอีกฝั่งหนึ่ง วึ่งพี่เขาเดินอยู่ข้างหลัง... เราก็เดินๆ ไป จะถึงร้านไก่ย่างล่ะ และผมก็หยุดและเดินกลับเดินตรงดิ่งไปร้านขายแผ่นมาส์กเลย ขณะเดียวกันเราได้ยินเสียงเพื่อนพี่เอมบอกว่า “เอมจะไม่ไปห้างแล้วหรอ. เอมตอบว่า “ไม่อ่ะ ไม่ดีกว่า” ผมรีบเดินๆๆ ตรงไปร้านขายบแผ่นอย่างไว เฮ้อ!! เฮ้อ!! ถึงซักที ร้อนด้วยอากาศในตอนนั้น ผมเดินไปตรงใกล้ๆเค้าเตอร์ ตรงกระจกใสๆของหน้าร้าน ตรงบริเวณนั้นมีผฝขัดหน้าขายอยู่เลยยืนเลือก แต่แล้วพี่เอมก็เดินมาแล้วเหมือนจะมอง และยิ้มเชิงหัวเราะนิดๆ 5555 ผมก้หัวเสียนิดๆ ดิ่ หัวเราะไรว่ะ 5555
***เหตุการ์นี้ตัวผมอาจจะคิดไปแองก็ได้ว่าเขาตามและเขาหัวเราะ แต่ตามจริงเขาอาจจะแค่ยิ้มให้กับกระจกหรือตัวเองที่สะท้อนลงมาในกระจกก็ได้มั้งครับ แต่กระจกก็ใสอยู่นะ 555
^^^^ วันนี้พอก่อนดีกว่าไว้คราวหน้ามาเล่าต่อไปก่อนนะ 5555
มันอาจน่าเบื่ออย่าว่านะครับ ㅇㅅㅇ
ชีวิตผมละ 555
-----------------------------------
.....ในตอนแรกผมเป็นคนที่อ้วนมาก ดำ มีสิวเต็มหน้า เรียนพอได้ไม่มีอะไรเด่น ความกล้าแสดงออกก็ไม่มี 5555เป็นคนไม่เอาถ่านก็ว่าได้ ชีวิตในตอนนั้นมีความสุขที่สุดก็อยู่บ้านวิ่งเล่นกับน้องๆแถวบ้าน555 ผมจะเป็นพี่ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม555 เมื่อเวลาผ่านไปชีวิตผมก็ย่างเข้าสู่ชีวิตในวัยรุ่นคับ ปลาย ม.3 เดือนมีนาคม ผมเลือกลงเรียนแผนการเรียนสายวิทย์ - คณิตฯ ตอนนั้นผมเลือกเรียนตามเพื่อนผมคิดผิดมากๆ เพราะเรียนหนักมากคับ 555 อย่าพูดถึงเรื่องนี้ดีกว่า //// ผมบอกไปแล้วใช่ไหมครับว่าผมอ้วน ดำ พ่อแม่ผมชอบบ่นว่า เมื่อไหร่จะผมอยากอ้วนเหมือนคนแถวบ้านหรอห้ะ! เดี๋ยวหาแฟนไม่ได้หรอก.... บราบรา ตามจริงผมก็อยากจะลดนะครับ แต่ขี้เกียจ คนรอบๆข้างก็มักจะพูดกับแม่ผมว่าโตมา เดี๋ยวตัวก็ยืด เดี๋ยวอยากหล่อก็ผอม 555ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีซิคับ
ชีวิตของผมเริ่มจากวันนั้น วันๆที่นั่งกิน และก็นอนในช่วงฤดูร้อน ตอนมีนาคมผมกำลังขึ้น ม.4 แผนการเรียนวิทย์-คณิตฯ ตอนนั้น ผมอยากมีเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่น แต่ทำไงดีล่ะ? ตังก็ไม่มี ต่างประเทศก็ไม่เคยไป ||||||| โถ่ถังชีวิต 555 รุ่นน้องผมเลยบอกว่าอยากจะแนะนำเเอพหาเพื่อนต่างชาติให้ ไอ้เราก็เฮ้ย! เอาดิ่เอาดิ่ ทำไง..... คืนนั้นผมตั้งใจเล่นแอพนี้มาก และในที่สุดผมก็ได้เพื่อนคนหนึ่งมา เขาชื่อ ไทย์ หน้าตาถือว่าหล่อ555 เป็นคนญี่ปุ่นครับ รูปโปรไฟล์ ผมยอมรับแต่งให้ดูขาว ไม่มีสิว แต่ความจริงโครตเเย่ 555 พอคุยไปกันนานๆเข้าก็เหมือนจะถูกคอ เราก็จะเริ่มเข้าสู่โหมดมโนว่าเขาชอบเรารึเปล่า 555 เชื่อไหมว่าผมคิดไปไกลว่าถ้าเขามาหาถึงเมืองไทยจะทำไงดี ผิวไม่ดี อ้วนด้วย TT งือออ ทำไงดี ตัดสินใจลดปริมาณอาหาร ผมออกกำลังกายทุกเย็น ทำเเบนี้เป็นเวลาสามเดือน น้ำหนักผมหายอย่างน่าอัศจรรย์ จาก 80 กว่านิดๆ เหลือ 73 kg ดีใจโครต เรามีเอว เหนียงก็ลดลง แต่สิวยังคงอยู่ ทำไงดี ผมเลยเลือกปรึกษาเพื่อนที่เป็นไบท์ เธอชื่ออ้อน แม่เธอทำงานที่เกาหลีอยู่กับแฟนที่เป็นทอม อ้อนเลยเอามาส์ก คอลเจน มาให้ใช้ แต่สิวก็ยุบแค่นิดเดียวนิ๊ดเดียวจริงๆ เลยชวนเพื่อนที่เป็นกระเทย เธอชื่อ ปลื้ม ให้พาไปร้านขายพวกมาส์กร้านต่างๆ เราก็ได้มา แล้วสิวผมก็ลดลง ลดลง ลดลงเลื่อยๆ ผมบำรุงตนเองจนถึงเดือนสิงหาคม ผมเลือกทำเรื่องย้ายสายกับทางโรงเรียน มาเป็นสายภาษา เพราะทางถนัดของผมครับ ผมได้ย้ายในเทอม 2 คือเดือน พฤศจิกายนครับ
แต่ในช่วงปลายเดือนสิงหาหลังจากที่ผม สิวลด ผอมลง....... เขาไม่คุยกับผมครับ แต่ผมใช้โปรไฟล์เดิม คือน่าเกลียดมาก ถ้าเทียบกับตอนนี้ถึงโปรไฟล์เดิมจะเเต่งแต่น่าเกลียดอยู่ดี
มันทำให้ผมคิดได้ว่า เขาไม่ตอบแชทเราอาจรำคาญ หรือกลัวที่จะได้เราเป็นแฟนเพราะ เรามันอ้วนนิ่ ผมตัดสินใจเลิกมโน ว่าเขาชอบผม แล้วหันมาเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างเต็มรูปแบบ ทั้งหน้าตา ผิว รวมถึงบุคลิก ของตัวผมเองครับ มันทำให้รู้ว่าผมสามารถทำมันได้ ขณะเดียวกัน ทางโรงเรียนมีงานครบรอบ 60ปี ของโรงเรียน ผมลงสมัครพิธีกรทางโรงเรียนกับเพื่อนผู้หญิงเธอชื่อทีนครับ พวกเราผ่านการเลือกของครู และ มาเซอร์ทุกๆท่านในโรงเรียนครับ ต่อมา เพื่อนผม (ทีน) เธออาจต้องทำเรื่องย้ายโรงเรียนกะทันหัน ผมร้องไห้หนักมากก พวกเราอุตส่าผ่านอะไรมามากมายทั้งการฝึกฝนที่เราตั้งใจ การสร้างบุคลิกต่างๆ เมื่อร้องไห้เสร็จ ผมก้ได้โดนเรียกตัวโดยครูที่ดูแลเรื่องงานนี้อยู่ ครูแนะนำรุ่นพี่ที่สวยๆ เคยมีประสบการณ์เรื่องพูดหน้าเสาธง แล้วครูก็บอกว่าเขาจะมาเป็นพิธีกรแทนทีนให้ พี่คนนี้ชื่อว่าเกต พี่เขาเตี๊ยกว่าผมนิดๆ แต่เสียงพี่เขาใสเอามากๆๆครับ ในที่สุดีผมก็ได้ร่วมงานกันและเริ่มสนิทกัน
แต่ตัวผมไม่คิดว่า......เด็ก อ้วนๆ ไม่มีจุดเด่นในสังคมคนหนึ่งจะมาเป็นแบบนี้ได้ 555 มันทำให้ผมไปไหนก็มีแต่คนรู้จักครับ ผมดีใจมาก
.....
.....
....... ยัง ยัง ยัง ไม่จบ ผมยังไม่ได้เล่าถึงความมโน 2 เลย 555
ม.4 ครับ ม.4 ผมเปิดเทอมมา แล้วเจอรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อ เอม 《นามแฝง》 หน้าตาถือว่าสเปกมากกก ตาตี่ ผิวขาว ดัดฟัน เฮ้อ!! เสียดาย มีแต่คนบอกว่าชอบผู้หญิง แถมเกาะ ผญ กินอีกต่างหาก แถมนิสัยไม่ดีด้วย เราเลยมีอคติภายใน 2 สัปดาห์ที่เห็นที่เขา 555 แต่คงด้วยความคิดไปเองจะไปไหนก็เจอพี่เขา ห้างก้เจอ หน้าห้องเรียนก็เจอ ห้องน้ำก็เจอ ทางกลับบ้านก็เจอ แม้แต่นั่งกินข้าวก็เจอ ......เฮ้อ คงเป็นเพราะจิตใจที่เคยปลื้มพี่เขามั้ง 555 แต่แล้ววันสอบ ผมต้องไปเข้าแถวกับห้องเพื่อนพี่เขา คือห้อง B ซึ่งห้องพี่เอม อยู่ข้างๆคือ ห้อง C ผมยืนอยู่แถวของห้อง B ห้องหลังผมเป็นเป็นที่ว่าง พี่เอมเดินมายืนข้างหลัง แล้วพูดว่า MC MC 《ตามจริงเรียกชื่อผม》 “ครีมที่น้องขายอยู่อร่อยปะ เราเลยตอบไป "ไม่รู้!!!" ในใจจะไปอร่อยได้ไงครีมทาหน้านะไม่ใช่ขนม เพื่อนพี่เขาพูดขึ้นมา “ไอ้เอมถามไรน้องเขาว่ะแปลก 5555” ทันใดนั้นหูแดงเลยหูแดง อายดิรอไร 55 เดินเข้ามาใกล้ไป แล้วพี่เอมก็กลับแถวเขาไป
ในโรงอาหาร เวลาทานข้าวตอนนั้น ผมเข้าแถวเลือกข้าวอยู่ พี่เอมก็เดินมาต่อข้างหลังแล้วเลือกข้าวใกล้ๆ ผม คือถ้าหันหน้าไปคือ kiss กัน 555 ใกล้ไปไหน ผมรีบเดินออกมาจากแถวหลังจากได้อาหารแล้ว
ผมก็พยามยามจะไม่ให้ต่อม มโนของผมกลับมาทำงานห้ามใจไว้ ห้ามใจไว้ 5555
……..ในช่วงเดือน สิงหาคม ตอนผมยังเรียนอยู่ห้องสายวิทย์ ผมเดินไปซื้อแผ่นมาส์กหน้าคนเดียว ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาเพื่อน ไอ้ตัวผมก็พูดออกไปว่า จะไปซื้อไก่ย่างอีกฝั่งหนึ่ง วึ่งพี่เขาเดินอยู่ข้างหลัง... เราก็เดินๆ ไป จะถึงร้านไก่ย่างล่ะ และผมก็หยุดและเดินกลับเดินตรงดิ่งไปร้านขายแผ่นมาส์กเลย ขณะเดียวกันเราได้ยินเสียงเพื่อนพี่เอมบอกว่า “เอมจะไม่ไปห้างแล้วหรอ. เอมตอบว่า “ไม่อ่ะ ไม่ดีกว่า” ผมรีบเดินๆๆ ตรงไปร้านขายบแผ่นอย่างไว เฮ้อ!! เฮ้อ!! ถึงซักที ร้อนด้วยอากาศในตอนนั้น ผมเดินไปตรงใกล้ๆเค้าเตอร์ ตรงกระจกใสๆของหน้าร้าน ตรงบริเวณนั้นมีผฝขัดหน้าขายอยู่เลยยืนเลือก แต่แล้วพี่เอมก็เดินมาแล้วเหมือนจะมอง และยิ้มเชิงหัวเราะนิดๆ 5555 ผมก้หัวเสียนิดๆ ดิ่ หัวเราะไรว่ะ 5555
***เหตุการ์นี้ตัวผมอาจจะคิดไปแองก็ได้ว่าเขาตามและเขาหัวเราะ แต่ตามจริงเขาอาจจะแค่ยิ้มให้กับกระจกหรือตัวเองที่สะท้อนลงมาในกระจกก็ได้มั้งครับ แต่กระจกก็ใสอยู่นะ 555
^^^^ วันนี้พอก่อนดีกว่าไว้คราวหน้ามาเล่าต่อไปก่อนนะ 5555
มันอาจน่าเบื่ออย่าว่านะครับ ㅇㅅㅇ