คือผมชอบเธอคนนี้2ปีกว่าๆละ เธอเป็นคนโหดๆเหมือน
เซอร์เบอรัส บางทีผมก็กลัวเธอนะ เธอสวย บ้านเธอรวยมากมั้ง
แอบไปสืบมา หรูหราจริงจัง
ต่างกับผมกระต๊อกกระแต๊ก ไม่มีความฝัน
ติ๊งต๊อง ห่วยแตก และผมก็ไม่เคยมีแฟนด้วยละ
ผมจำแฟนคนนั้นของเธอได้ โครตเท่ หล่อและดีด้วย
เลิกกันเพราะอะไรก็ไม่รู้  คนที่ชอบเธอมีเยอะแยะเลยละ ผมคิดว่าเธอคงไม่รู้หรอกมั้ง ว่าผมชอบเธอ
เพราะเธอจะสนใจแต่คนที่เธอชอบ ว่าเขาจะชอบเธอหรือเปล่า มันเป็นเรื่องที่แสนธรรมดาครับ แอบชอบ
แต่มันดีสำหรับผม ขาดไม่ได้ ผมเคยไม่รับรู้ เรื่องของเธอสักพักหนึ่ง พอเจอหน้ากันทุกอย่างก็เป็นอย่างเดิม
หวั่นไหว ไม่กล้าใกล้ ผมไม่มีรูปเธอในแกลเลอรี่เลยครับขนาดรูปยังไม่กล้าSaveเลย จริงๆผมก็ชอบไครไม่ได้เลยครับ มีคนเข้าหาตั้งมากมายก็ไม่เท่าเธอไลค์แค่ไม่กี่ครั้ง ผมคลั่งไคร้มันขนาดนั้นก็จริง แต่เก็บความรู้สึกไว้เป็นอย่างดี เธอชอบมาทำให้มีหวังตลอดเลย
แล้วก็ชอบหักมุมอีกต่างหาก ผมรู้ว่าชีวิตอีกยาวไกล
จะเจอคนไหม่ๆ แต่ผมอยากอยู่กับเธอคนนี้ มันเป็นไปไม่ได้จริงๆ นะเหรอครับ ผมไม่กล้าเริ่มต้นจริงๆ
ทักเธอไปเธอคงดุเหมือนเซอร์เบอรัสแน่ๆ มันเจ็บใจจริงๆ ที่ทำอะไรไม่ได้ ผมพลาดอะไรจากเธอไปหลายอย่าง แต่ผมไม่อยากให้เวลามันผ่านไปเปล่าๆครับ
เหลืออีกไม่กี่ปีเอง.