สวัสดีค่ะตามหัวข้อเลยนะค่ะ เราจะพิมให้ทุกคนเข้าใจนะค่ะ คือเราเป็นเด็กคนนึงที่เรียนมหาลัยแต่เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรารู้นะค่ะว่าก็มีคนทำแบบเรา แต่ที่เราเครียดคือเราส่งตัวเองเรียน ไม่ได้ขอเงินพอแม่ตั้งแต่ม.3 จนตอนนี้เราอยู่ปี2 อายุ 19 เราทำงานเหนื่อยมากพ่อแม่ไม่ให้เราสักบาทเผลอๆขอเราแต่เราไม่ซีเรียสเรื่องนี้นะค่ะ แต่เราเหนื่อยตรงที่เราเรียนโง่มาก เราอุตส่าห์ทำงานส่งตัวเองเรียนยังมาเรียนโง่ซึ่งคณะที่เราเลือกเรียนคือมนุษย์ศาสร์ สาขาการจัดการ แต่เราไม่คิดเลยว่ามีบัญชีกับสถิติมา เราได้ 0 มิดเทอมเราร้องไห้หนักมาก ส่งตัวเองก็เหนื่อย เรียนก็โง่ หาเงินไม่ไหวแล้วนะ ค่าห้องค่ากินค่าใช้จ่ายต่างๆนาๆ แต่เราโชคดีนิดนึงเราเป็นคนขยันมากเราชอบทำงานเราหาเงินเก่ง เราเคยเก็บเงินได้ 1 แสนเพราะเราตระหนี่มาก และเราก็ขายของออนไลน์เราชอบขายของมากเดือนๆนึงได้ไม่มากแต่เราก็ดูแลค่าใช้จ่ายได้เกือบหมด ไหนจะรับงานเชียร์ขายเสิร์ฟอีก จนเราสับสน กูเรียนต่อดีไหม ทำไมเหนื่อยจัง ไหวไหม เรามีคำถามในหัวเต็มไปหมดจนไม่รู้จะถามใคร ทำไมท้อ เพื่อนเราไม่ค่อยมีคบเลยค่ะ เราไม่รู้เป็นไรกรรมเราเยอะอะไรนักหนาทะเลาะกับเพื่อนเกือบทุกคนเข้ากับใครไม่ได้ เพราะเป็นคนพูดจาห้วนหรือไร แต่เราไม่เคยเพราะเราไม่นินทาใครเรานิสัยผู้ชายมาก เราเครียดเรื่องเรียนเพื่อนเงินงานความรัก เครียดที่บ้านเครียดไปหมด แต่สิ่งที่เราทำได้ดีคือหาเงินเก่งชอบขายของ จนตอนนี้เราคิดว่าจะลาออกไปเรียนปวส.ดีไหมหรือเรียนพยาบาล6เดือน หรือจะรับจ็อบไปเรื่อยๆหรือจะทำอะไรดี เราหาเงินจะไม่ไหวแล้วไหนจะมาเครียดอาจารย์วิชาสถิติก็กดดันเหลือเกินไล่ไปถแนอย่างเดียว เราหาเงอนเห่งนะเราหารับงานไปเรื่อยจนเราจะลาออกไปทำงาน เพราะเราไม่ไหว แต่เราก็อยากได้ใบปริญญาอวดเพื่อนพ่อแม่ ทั้งที่พ่อแม่ก็ไม่ได้บังคับไรเรามากเรื่องเรียนเพราะเราหาเงินเก่ง จนตอนนี้เราสับสนจะทำอย่างไรดี ลาออกไปเริ่มใหม่ไหม ที่บอกอายุ 19 เราเกิน ตุลา 41 นะค่ะเราเลยอายุน้อย เราเหนื่อยจังเลยค่ะทุกคนเราดูแลตัวเองมาตั้งแต่ม.3 เราขายของออนไลน์ก็พอได้เงอนก็โอเค เราไม่อยากเรียนแล้วเราเรียนโง่เราเหนื่อยมากๆ แต่ใครพอมีทางออกดีดีแนะนำหน่อยนะค่ะ ขอคอมเม้นเยอะๆเลย พรุ่งนี้จะเปิดอ่าน ขอบคุณนะค่ะ