เรากับแฟนพบกันตอนเรียนมหาลัยค่ะ เริ่มรู้จักกันตอนอยู่ปี1 จนนานมาอยู่กินด้วยกัน จนตอนนี้เรียนจบแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนน่ารักค่ะ นิสัยดีมาก ไม่เจ้าชู้ เหล้าบุหรีก็ไม่ชอบ ไม่ติดเพื่อน ไม่เกเร เราสองคนไม่เคยผิดใจอะไรรุนแรงจนถึงกับเลิกเลย เคยแค่ผิดใจเล็กๆน้อยๆตามประสาคนคบกันค่ะ โดยรวมคือเป็นคนที่เราคิดเสมอว่าจะฝากชีวิตกับคนนี้ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ เค้าไม่ค่อยกล้าบอกใครคะว่าเราคบกัน ตอนแรกที่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน เค้าก็บอกเพื่อนๆว่าเป็นแค่พี ตอนหลังมาพอเพื่อนเริ่มรู้ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรคะ คบกันเปิดเผยมากขึ้น มามีปัญหาอีกทีตอนไม่ยอมบอกครอบครัวค่ะว่ามีแฟน จนตอนหลังมาทางบ้านเค้าจับพิรุทได้ เลยยอมบอกค่ะว่าเป็นแฟน ก็มีปัญหากันเรื่องพวกนี้บ่อยๆค่ะ มันเกิดคำถามในใจเราเสมอๆ ว่าทำไมเค้าถึงไม่ชอบที่จะบอกใครๆว่าเราคบกัน เราก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะได้แค่แอบน้อยใจคนเดียว คิดว่าเพราะเราไม่ดีพอหรอ ไม่คู่ควรหรอ???
จนมาถึงตอนนี้รียนจบแล้วคะ อยู่กินกันมาเกือบสามปี เค้าไม่เคยพาเราไปเจอพ่อแม่ ไม่เคยชวนเลย มีครั้งหนึ่งเราเคยไปส่งเค้ากลับบ้านก็เปิดห้องให้นอนรอ ไม่พาไปบ้านด้วยคะ เสดธุระก็มาหาเราแล้วกลับ หลายครั้งที่เราชวนเค้าไปบ้านเราไปเจอพ่อแม่ เค้าก็ไม่เคยไปค่ะ หาข้ออ้างตลอดเลย เราพยายามถามเค้านะว่ามันเป็นเพราะอะไรกันแน่ แต่เราไม่เคยได้คำตอบเลยเค้าทำแค่เงียบแล้วปล่อยผ่านไปแค่นั้น ทั้งที่เค้าก็ดูรักเรามากนะคะ แต่เราเองก็คาใจกับเรื่องนี้มากค่ะว่าที่เค้าไม่อยากสานสัมพันธ์ทางครอบครัวเพราะเค้าไม่จิงจังกับเราหรือเปล่า