จริงๆเคยได้ยินชื่อการ์ตูนเรื่องนี้มานานแล้วนะ แต่ไม่เคยอ่านเลย ปกติผมไม่ได้อ่านการ์ตูนเยอะ อ่านแต่พวกโชเน็นเรื่องดังๆอย่างนารุโตะ วัน พีซ บลีชอะไรแบบนี้ จนมาเจอกระทู้
ถ้ากองทัพเหยี่ยวไปอยู่ในgame of thrones จะเป็นยังไง แล้วก็พออ่านไปเรื่อยๆดันเจอเรื่องของฉาก"ถวาย"ที่เค้าว่าโหดกว่าเรดเวดดิ้ง ก็เริ่มสนใจละว่า เออ ท่าจะดาร์คจริงวุ้ย โหดกว่าเรดเวดดิ้งได้นี่ต้องไม่ใช่ธรรมดา
แรกๆกะชิมลางสัก5-6ตอน พอได้แตะก็ซัดยาว20ตอนรวดเลย คือชอบภาพวาดสไตล์นี้นะ(มันคือการ์ตูนยุคกลางใช่มะ) แล้วก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีนะผมไม่ใช่เซียนการ์ตูน แต่มันเหมือนเป็นการ์ตูนผู้ใหญ่อะ โหดเลือดสาดจริง ตัวขาดแบบไส้ไหล ตัดหัวผู้หญิง กินเด็ก
ที่ชอบมากๆก็คาแร็คเตอร์ของกัซนี่ล่ะ จริงๆดูเผินก็เหมือนพระเอกสายดิบทั่วไป คือปากร้าย ไม่ไว้ใจใคร เห็นคนอื่นเป็นขยะ แต่ก็เป็นเพราะผ่านอะไรร้ายๆมาเยอะและจริงๆลึกๆก็แคร์คนอื่นอยู่เหมือนกัน แต่เรื่องนี้รู้สึกอินกับพระเอกมากกว่าเรื่องอื่รๆ เพราะมันเขียนได้ดิบจริงๆนี่ล่ะ คือพระเอกมันเจอมาหนักจริง พอมาเจอกองทัพเหยี่ยวที่อบอุ่นเข้าไปค่อยๆละลายกำแพงกัซทีละนิดมันเลยทำให้รู้สึกอินตามได้จริงๆ ว่าพระเอกคงรักกองทัพเหยี่ยวมาก และเพราะอย่างงั้นช่วงแรกๆ ความแค้นต่อกรีฟีสถึงได้มากมายมหาศาลมาก
ที่ชอบมากอีกอย่างก็คือความสัมพันธ์ของกรีฟีส กับ กัซ นี่ล่ะ ตอนแรกคิดว่า เมลเอมกับโคมุงิ จาก HXH นี่คือที่สุดของคู่ในโลกการ์ตูนแล้วนะ (คู่นี่ผมหมายความกว้างๆนะครับ หมายถึงตัวละครที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันประมาณนั้น) กรีฟีสกับกัซนี่แบบ ยิ่งกว่านั้นอีก เป็นตัวละครสองตัวที่คอนทราสต์กันสุดๆ เทพบุตรผู้สมบูรณ์แบบกับปีศาจที่มาจากดิน แถมบทคู่นี้มันให้อารมณ์ทั้งมิตรภาพ และยิ่งกว่ามิตรภาพ อารมณ์มันเหมือนอีกฝ่ายคือคนที่ตัวเองกำลังตามหา ยังไงยังงั้นเลย แถมอ.คนเขียนแกชงบทได้ทั้งฮา ทั้งเกรียนมากๆ ตอนสู้กันครั้งแรก ตอนสาดน้ำงี้ ตอนจัดงานเลี้ยงต้องรับกัซงี้ บทพูดแต่ละอย่างก็แฝงความวายเอาไว้สุดฤทธิ์ อย่างเช่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คือจะมองในแง่พลังมิตรภาพก็ได้น่ะนะ แต่บทหลายอย่างมันโคตรวายเลย55 แต่อ่านแล้วก็อินดีไม่รู้ทำไม
จริงๆก็รู้จุดจบของกองพันเหยี่ยวละนะ เพราะอ่านกระทู้ฉาก"ถวาย" มาเยอะเลย ต้องขนลุกมากแน่ๆ ที่จะติดตามต่อเพราะอยากรู้มากว่ากรีฟีสไปถึงจุดๆนั้นได้ยังไง แล้วรู้สึกว่าอ.แกค่อยๆทำให้เราอินกับกองทัพเหยี่ยวมากขึ้นเรื่อยๆด้วย กองพันเขาน่ารักจริง จูโด้ พิพิน กับตัวเล็กชื่ออะไรสักอย่าง(รีเล็คโต้มั้ง) พอถึงฉากถวายนี่คงแบบ หื้มม สะเทือนใจสุดๆ
ที่จะถามคนอ่านเรื่องนี้ก็คือฉาก"ถวาย"นี่มันตอนที่เท่าไหร่กันครับ อยากรู้ว่าต้องตามอ่านไปอีกเยอะหรือเปล่า แต่ตอนนี้ติดแล้ว เสียดายรู้มาว่ายังแต่งไม่จบ และน่าจะแต่งไม่จบ
อ่าน berserk ไปได้ 20 ตอน ติดงอมแงมเลย
แรกๆกะชิมลางสัก5-6ตอน พอได้แตะก็ซัดยาว20ตอนรวดเลย คือชอบภาพวาดสไตล์นี้นะ(มันคือการ์ตูนยุคกลางใช่มะ) แล้วก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีนะผมไม่ใช่เซียนการ์ตูน แต่มันเหมือนเป็นการ์ตูนผู้ใหญ่อะ โหดเลือดสาดจริง ตัวขาดแบบไส้ไหล ตัดหัวผู้หญิง กินเด็ก
ที่ชอบมากๆก็คาแร็คเตอร์ของกัซนี่ล่ะ จริงๆดูเผินก็เหมือนพระเอกสายดิบทั่วไป คือปากร้าย ไม่ไว้ใจใคร เห็นคนอื่นเป็นขยะ แต่ก็เป็นเพราะผ่านอะไรร้ายๆมาเยอะและจริงๆลึกๆก็แคร์คนอื่นอยู่เหมือนกัน แต่เรื่องนี้รู้สึกอินกับพระเอกมากกว่าเรื่องอื่รๆ เพราะมันเขียนได้ดิบจริงๆนี่ล่ะ คือพระเอกมันเจอมาหนักจริง พอมาเจอกองทัพเหยี่ยวที่อบอุ่นเข้าไปค่อยๆละลายกำแพงกัซทีละนิดมันเลยทำให้รู้สึกอินตามได้จริงๆ ว่าพระเอกคงรักกองทัพเหยี่ยวมาก และเพราะอย่างงั้นช่วงแรกๆ ความแค้นต่อกรีฟีสถึงได้มากมายมหาศาลมาก
ที่ชอบมากอีกอย่างก็คือความสัมพันธ์ของกรีฟีส กับ กัซ นี่ล่ะ ตอนแรกคิดว่า เมลเอมกับโคมุงิ จาก HXH นี่คือที่สุดของคู่ในโลกการ์ตูนแล้วนะ (คู่นี่ผมหมายความกว้างๆนะครับ หมายถึงตัวละครที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันประมาณนั้น) กรีฟีสกับกัซนี่แบบ ยิ่งกว่านั้นอีก เป็นตัวละครสองตัวที่คอนทราสต์กันสุดๆ เทพบุตรผู้สมบูรณ์แบบกับปีศาจที่มาจากดิน แถมบทคู่นี้มันให้อารมณ์ทั้งมิตรภาพ และยิ่งกว่ามิตรภาพ อารมณ์มันเหมือนอีกฝ่ายคือคนที่ตัวเองกำลังตามหา ยังไงยังงั้นเลย แถมอ.คนเขียนแกชงบทได้ทั้งฮา ทั้งเกรียนมากๆ ตอนสู้กันครั้งแรก ตอนสาดน้ำงี้ ตอนจัดงานเลี้ยงต้องรับกัซงี้ บทพูดแต่ละอย่างก็แฝงความวายเอาไว้สุดฤทธิ์ อย่างเช่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คือจะมองในแง่พลังมิตรภาพก็ได้น่ะนะ แต่บทหลายอย่างมันโคตรวายเลย55 แต่อ่านแล้วก็อินดีไม่รู้ทำไม
จริงๆก็รู้จุดจบของกองพันเหยี่ยวละนะ เพราะอ่านกระทู้ฉาก"ถวาย" มาเยอะเลย ต้องขนลุกมากแน่ๆ ที่จะติดตามต่อเพราะอยากรู้มากว่ากรีฟีสไปถึงจุดๆนั้นได้ยังไง แล้วรู้สึกว่าอ.แกค่อยๆทำให้เราอินกับกองทัพเหยี่ยวมากขึ้นเรื่อยๆด้วย กองพันเขาน่ารักจริง จูโด้ พิพิน กับตัวเล็กชื่ออะไรสักอย่าง(รีเล็คโต้มั้ง) พอถึงฉากถวายนี่คงแบบ หื้มม สะเทือนใจสุดๆ
ที่จะถามคนอ่านเรื่องนี้ก็คือฉาก"ถวาย"นี่มันตอนที่เท่าไหร่กันครับ อยากรู้ว่าต้องตามอ่านไปอีกเยอะหรือเปล่า แต่ตอนนี้ติดแล้ว เสียดายรู้มาว่ายังแต่งไม่จบ และน่าจะแต่งไม่จบ