สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกนะคะ  เราเป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงค่ะ^^
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ตอนแรกๆเราเป็นคนเอาแต่ใจมากเราได้คบกับผช.คนนึง ซึ่งตอนนั้นเรา
ยังไม่รู้จักความรักดี คุยกับคนอื่น เอาแต่ใจ ขี้เหวี่ยงขี้วีน เอาชนะ แต่ผช.คนนั้นแสนดี ตามใจ
เราถูกตลอด เราบอกเลิกเขาเล่นบ่อยมากจนเราทำผิดแบบผิดมากๆค่ะ แล้วเราก็เลิกกับเขาไปเป็นเดือนเราก็มีแฟนใหม่
ละตลอดเวลาที่เลิกกับเขาจริงๆแบบไม่ได้คุยกันมันทำให้รู้ว่าเรารักเขา มันคิดถึงเขาตลอดเวลาละเราก็ได้คุยกับเขาอีกครั้ง
จนเราบอกเลิกแฟนใหม่เราแล้วกลับไปคบกับเขาเเรกๆเราก็สำนึกเราก็ยอมๆเขาก็ดูไม่เปลี่ยนไปมากจนกลายเป็นคนที่เอาแต่ใจมากค่ะ
เราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น ทำอะไรบ้าๆบอๆด้วนกัน พากันกิน
พอเหมือนเขาหมดช่วงโปรแล้ว แต่เราก็พยายามทนค่ะกลายเป็นสลับกัน เราก็สำนึกนะคะเราก็ปรับปรุงตัวทุกอย่างค่ะ
เขาทำเราเจ็บมากๆค่ะพูดให้เสียความรู้สึกทุกวัน บอกเลิกเราแทบทุกวัน นึกจะดีกันก็มาดี นึกจะมารับค่ะ เวลาอยู่ด้วยกันก็พูดดี
เวลาคุยในแชทแล้วห่างกันชอบพูดทำร้ายความรู้สึกค่ะ เขาหนีเราไปกับเพื่อนละเราไปเจอพอดีเลยเขาก็ไล่เราตลอดค่ะไล่เหมือนหมูเหมือนหมา
หลายรอบมากค่ะเป็นอยู่หลายเดือนค่ะจำได้ว่าร้องไห้หนักมาก TT โทรไปง้อเป๋นร้อยๆสายก็มี ตาบวมทุกวัน  เขาไม่บอกรักเรานอกจากเราบอกให้บอกรักหน่อย บางทีก็ไม่บอกหรอกค่ะ โดนด่าทุกวัน เขาด่าเราทุกวัน ไล่เราทุกวัน ข้างนอกเราก็ดูเหมือนรักกันดีค่ะแต่ข้างในโคตรพัง ละมันก็ดีชึ้นค่ะก็อยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น แต่พปัจจุบันเขาดีๆร้ายๆนึกจะด่าก็มาด่าค่ะ นึกจะบอกเลิกก็บอก อ้ออีกอย่างลืมเล่าค่ะเขาชอบต่อยเตะตบหัวเราตลอดค่ะ ตั้งแต่หมดช่วงโปร แต่ก็ไม่ได้จริงจังค่ะแต่บางทีก็จริงจัง แต่มันก็เจ้บค่ะเเขนเขียวตลอด เราควรทำยังไงดีคะ
ปล.นี่กระทู้แรกค่ะ อาตจะมีไรผิดบ้าง ขอบคุณนะคะ😕😢