ปกติบ้านผมมีเซเว่นหน้าซอย ผมก็ไปเป็นประจำครับ
แล้วช่วงนึงผมไม่อยู่บ้านหลายเดือน
กลับมาแล้วก็ไปปกติ เคยเจอพนักงานคนนี้ก่อนหน้านี้ครับ
เขาเหมือนเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย
แต่พอไปวันนั้นผมไปจ่ายตังปกติเขาก็มองผมแปลกๆ
บางทีผมเดินเลือกของหันหน้าไปก็สบตาเขาแทบทุกครั้ง
เหมือนเขามองตามเราตลอดเวลา
ไม่เหมือนมองแบบทั่วไปอะครับ บางทีผมถามเขาว่าเท่าไหร่
เขาก็ต้องตั้งท่าเขินๆ เหมือนไปไม่เป็น
เขาเป็นคนเข้มๆ ดูสุภาพๆอะครับ
อ้อ ลืมบอกครับ เขาเป็นผู้ชายครับ
รู้ละใช่ไหมครับ 55555

มีวันนึงครับ ผมสั่งเขาเอาชาเขียวเย็น
เขาหันหน้าขึ้นมาสบตาผมอยู่หลายวินาที
จนเขาหันไปทางอื่นละก็ย้ำเราชาเขียวใช่ไหมครับ
แล้วก็เกร็งๆ เหมือนฉากในหนังในหนัง

ตอนแรกผมก็ว่าแปลกดี แต่ผมไม่ได้คิดอะไร
พอมาคิดคิดดู บางทีผมออกมาแล้วผมหันไปเขาก็มองผมอยู่
แล้วเขาก็รีบหลบสายตา
ตอนแรกผมไม่คิดอะไรครับ

แต่ตอนนี้ผมคิดครับ

เพราะเขาก็เป็นคนน่ารักดีครับ ถึงจะไม่ขาวน่ารัก
ก็เข้มๆมีเสน่ห์

ผมก็คิดไปคิดมา ว่าไม่ได้หลงตัวเองเกินไปที่เขามองเรา
หรือเข้าข้างตัวเองรึเปล่า ผมว่าไม่นะครับ ผมดูออกว่าเขามองเฉยๆ
มองแบบไม่ชอบ หรือมองแบบชอบ
เพราะสังเกตุมานานละครับ เพราะปกติผมไปเซเว่นทุกวันสายๆ กับเย็นๆ
เขาเข้าเวรช่วงกลางวันครับ ก็จะเจอเขาทุกวัน

ผมควรทำไงครับ

ลืมๆมันไปทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไร

หรือทำอะไรซักอย่างดี

ยอมรับครับว่าตอนนี้บางทีก็แว้บนึกถึงเขาก็ขำตัวเองว่านึกถึงหน้าเขาทำไม

ผมเองก็ไม่ได้ชอบใครมาซักพัก
รู้แค่ว่าความรักที่ผ่านๆมาทำให้ผมไม่อยากเริ่มต้นกับใครอีก

ตอนนี้ผมควรทำไงดีครับ ?