สถิตอยู่ในใจตราบนิรันดร์ น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้
เสด็จสู่ฟากฟ้าสุราลัย พระมหากรุณาธิคุณจารึกในใจไทยชั่วกาล

ไม่ยอมแพ้ยังคงต่อแถวเพื่อที่จะได้เข้าในสนามหลวง แม้ตัวเองจะยืนไม่ใหวแล้ว


บรรยากาศประชาชนที่ยังเข้าไปรอบๆสนามหลวงไม่ได้ แต่ยังเหลืออีกหลายหมื่นแสนคนที่กำลังเดินทางมา ขณะนั้นเวลา เกือบ 8 โมง


เสียงปืนใหญ่เริ่มดังขึ้น ฝูงนกแตกรัง ประชาชนที่อยู่บริเวณนั้น รู้สึกใจหายทุกคน


บ้างก็ถือกรอบรูปใหญ่มา


วันนี้หนูอาจจะยังไม่รู้อะไร แต่โตขึ้นมาหนูจะเข้าใจเอง


จิตอาสา ตากแดดหลายชั่วโมง แต่ก็ไม่อาจเทียบเท่ากับที่พ่อเราตากแดดมา


ผู้คนเต็มท้องถนน สุดลูกหูลูกตา


ช่างภาพ สื่อไทยและนอก ต่างมาเพื่อบันทึกภาพแห่งความทรงจำ


ถึงจะมาด้วยหัวใจ แต่ร่างกายก็ไม่ไหว


บ้างก็มาช่วยด้วยหัวใจ


แดดที่ร้อนแรงในวันนั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรเลย ผู้คนต่างรอเฝ้าดู


อธิษฐานจิต


เหงื่อที่ไหลออกมา จากการทำหน้าที่จิตอาสา