สวัดดีครับ กระทู้แรกของผมเลยละ ฮ่า
เข้าเรื่องนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมทะเลาะกับแฟนครับ แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะจริงๆ ผมว่าผมนอยๆเธอมากกว่าครับ เธอพูดคุยเล่นๆกับเพื่อนผู้ชายคนนึงครับ
ผู้ชายคนนั้นชอบเธอมาตลอด3 ปี คบกับผมได่ 10 เดือนแล้วครับ ก่อนหน้านี้เธอไปรุ่สึกกับเพื่อนผู้ชายคนนี้ครับ ผมรุ้ผมตกใจมาก เป็นปัญหาใหญ่มากครับ
เพื่อนแฟนผมก็เชียร์ครับ เชรียร์ให้ไปคบกับผู้ชายคนนั้นครับ ผมไม่โอเคครับ แต่เธอก็เลือกผมแล้วกลับมาดีกัน วันที่มีปัญหากันครับที่ผมรุ้สึกนอย ผมกับแฟนคอลสายกันทิ้งไว้ครับ ข่วงที่เธอพัก ผมได้ยินเธอคุยกับสนิทกันมากเลยครับ ตอนคุยกันแฟนผมขอให้เปิดเพลงให้ฟังครับ พอผมเปิด แฟนผมก็เข้าไปเล่นเกม Rov กับพวกเพื่อนมีผู้ชายคนนั้นด้วยครับ ผมเลยบอกไปว่า ขอให้เปิดเพลงแต่ตัวเองเล่นเกม แฟนผมบอกมางั้นก่ไม่ต้องเปิดแล้ววางสายไปเลย แต่ผมไม่ได้วางครับ ผมปิดเสียงแล้วสายมันตัดไปเอง จากนั้นเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรผมครับ พอตกดึกเธอก็คอลมาปกติผมก็รับแต่ผมไม่คุยไรมาก จนแฟนผมตัดสายไป ถามผมว่าโกรธหรอ ผมก็บอกความรุ้สึกไปหมดเลยครับว่าผมรุสึกยังไง เธอบอกโอเคจะพยายามเลี่ยงให้ ผมได้แต่อือๆ ในใจก็คิดอยู่แล้วว่าเป้นไปไม่ได้หรอก เพราะเจอกันทุกวัน ห้องเดียวกันเรียนที่เดียวกัน คืนนั้นก่จบลงตรงนั้นครับ อีกวันไม่มีการติดต่ออะไรเลย เหมือนต่างคนต่างอยุ่ จนทีนี้ผมเริ่มรุ้สึกว่าเธอไม่ได้จะสนใจอะไรผมมาก ผมเลยทักไปหาเพื่อนสนิทและก็เพื่อนที่เป็นแฟนเก่า แต่เพื่อนสนิทผมเหมือนไม่อยุ่ตอบผม มีแต่แฟนเก่าผมครับ เธอถามผมว่าผมเป้นอะไร ผมก็ผปรึกษาเธอครับ เธอไม่ได้บอกอะไรมากครับ บอกผมว่า เลือกที่จะยอมตั้งแต่แรกก้ยอมไปเพราะวิ่งตามตลอดนี่ ผมบอกเลยว่า ผมอยากรักษามากกว่าการเริ่มต้นอะไรใหม่ ตอนนั้นแหละ เธอบอกเธออิจฉาครับ ตอนคบกับเธอ เธอไม่เคยได้ เธอไม่ได้บอกครับว่าเธอยังรู้สึกกับผมอยู่(เคยคบกันหลายปีเธอก็มีแฟนมาตลอดครับ) ผมเลยถามเธอไป ว่ายังรุ่สึกอยุ่หรอ เธอบอก”ก้รู้คำตอบของกู” ผมเลยบอกโอเคผมจะหยุด (แฟนผมมีรหัสเฟสครับ) ทีนี้ผมทักไปหาเพื่อนอีกคนครับ ผมบอกผมสองจิตสองใจ ไม่ใช่ลังเลที่จะเลือกใครนะครับ ผมรู้สึกผิดกับแฟนเก่าครับผมให้แบบเพื่อนแต่เธอไม่ได้เต็มใจครับ แฟนผมคงเข้ามาหาตรงที่ผมบอกว่าสองจิตสองใจเธอเลยไล่ผมให้กลับไปหาครับ บอกว่าแฟนเก่ายังรออยู่ กุไม่รั้ง กุยินดี นั้นแหละครับ เกิดเรื่องทะเลาะเถียงกัน ผมบอกถ้าผมจะกลับไปผมกลับไปนานแล้ว นี้ผมไม่ได้จะกลับไป แล้วประเด็นผุ่ชายที่ชอบแฟนผมก็ตามมาครับ แฟนผมบอกว่า ต่างคนต่างต้องการคนดุแล ผู้ชายคนนั้น ดูแลได้มีความคิดที่โตกว่า ถ้าอารมณ์แฟนผมร้อน ผู้ชายคนนั้นก็ทำให้เย็นได้ แต่ผมทำไม่ได้ ร้อนของเธอคือจบอยู่คนเดียวบล้อคแชทบล้อดเบอทั้งๆที่ผมยังไม่จบ แฟนผมชอบหนีปัญหาครับ เพื่อให้ตัวเองสบายใจ แต่ผมมันต่างครับถ้าเกิดปัญหาผมพร้อมเคลียร์ครับ ผมเลยเอาเบอแม่โทรไปบอกว่าจะไปหาที่บ้านนะ(พ่อแม่แฟนไม่รุ้ครับว่าคบกัน ท่านห้ามมีแฟนครับ) ผมบอกจะเอาเสื้อไปคืนแล้วบอกว่าปัญหาที่ตามมารับมือได้ไหม ผมก็ขับรถออกไปครับ เพื่อนของแฟนผมโทรมาครับ จะไปหาที่บ้านทำไมจะทำให้น้องกูเจ้บหรอ ผมบอกผมไม่ได้จะทำให้เจ็บ เพื่อนแฟนผมก็บอกอย่าขู่ทางอ้อมก้รู้ทางบ้านเป็นยังไง
ผมเลยบอกไปว่าผมจะเอาเสื้อไปคืน (ทางบ้านผมรู้ครับว่าคบกัน) เพื่อนของแฟนผมก็บอก ไม่ต้องไปค่อยเอาไปคืนพรุ่งนี้ที่หอ(หอเพื่อนของแฟน) โอเคเข้าใจไหม ผมบอกโอเค จากนั้นก็พิมคุยกับแฟนครับ เธอบอกเธอไม่ต้องการผมแล้ว เธอบอกว่าผมทำร้ายเธอ เธออยากเอาผมออกจากชีวิตครับ บอกผมว่าเอาพ่อมาของเธอมาขู่ ‘บอกว่าครอบครัวกูไม่ต้องมายุ่ง’ ตลอดเวลาที่คบกันผมไม่เคยจะเดือดร้อนเรื่องครอบครัวของแฟนครับ ผมยอมคบทั้งๆแบบนั้น ตอนนี้เธอบอกว่าผมขุ่เธอ เธอไม่โอเค อยากเลิกไม่อยากคบต่อ แล้วบอกอีกว่า ผมดุแลเธอไม่ได้ ไม่มีความคิดที่โตกว่า ไม่มีความเป็นผู้นำ เธอก็จะไล่ผมไปหาคนที่รอผมตลอด ทั้งๆที่ผมบอกว่าผมต้องการแค่เธอ ถ้าผมจะกลับไปผมกลับไปนานแล้ว เอาแต่บอกว่า เอาพ่อแม่มาขู่ ผมยอมขอโทษทุกอย่าง เธอบอกผมถ้ากลับไปแล้วเป็นแบบเดิมไม่อยากกลับ เธอไปบอกใครต่อใครว่าไม่เอาผมแล้ว อยากเอาผมออกจากชีวิต ตอนนี้ผมเสียใจมากๆ เพราะผมไม่อยากเลิกกับเธอ ลืมบอกไปเพื่แนของแฟนผมบอกผมอีกว่า ผมไปล้ำเส้นมากเกินไป ตอนนี้เลิกแล้วครับ แต่ผมยังไม่อยากเลิกครับ ตอนนี้ก็เถียงกันเรื่องนี้อยุ่ครับ
แฟนไม่โอเคกับสิ่งที่เราทำ
เข้าเรื่องนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมทะเลาะกับแฟนครับ แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะจริงๆ ผมว่าผมนอยๆเธอมากกว่าครับ เธอพูดคุยเล่นๆกับเพื่อนผู้ชายคนนึงครับ
ผู้ชายคนนั้นชอบเธอมาตลอด3 ปี คบกับผมได่ 10 เดือนแล้วครับ ก่อนหน้านี้เธอไปรุ่สึกกับเพื่อนผู้ชายคนนี้ครับ ผมรุ้ผมตกใจมาก เป็นปัญหาใหญ่มากครับ
เพื่อนแฟนผมก็เชียร์ครับ เชรียร์ให้ไปคบกับผู้ชายคนนั้นครับ ผมไม่โอเคครับ แต่เธอก็เลือกผมแล้วกลับมาดีกัน วันที่มีปัญหากันครับที่ผมรุ้สึกนอย ผมกับแฟนคอลสายกันทิ้งไว้ครับ ข่วงที่เธอพัก ผมได้ยินเธอคุยกับสนิทกันมากเลยครับ ตอนคุยกันแฟนผมขอให้เปิดเพลงให้ฟังครับ พอผมเปิด แฟนผมก็เข้าไปเล่นเกม Rov กับพวกเพื่อนมีผู้ชายคนนั้นด้วยครับ ผมเลยบอกไปว่า ขอให้เปิดเพลงแต่ตัวเองเล่นเกม แฟนผมบอกมางั้นก่ไม่ต้องเปิดแล้ววางสายไปเลย แต่ผมไม่ได้วางครับ ผมปิดเสียงแล้วสายมันตัดไปเอง จากนั้นเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรผมครับ พอตกดึกเธอก็คอลมาปกติผมก็รับแต่ผมไม่คุยไรมาก จนแฟนผมตัดสายไป ถามผมว่าโกรธหรอ ผมก็บอกความรุ้สึกไปหมดเลยครับว่าผมรุสึกยังไง เธอบอกโอเคจะพยายามเลี่ยงให้ ผมได้แต่อือๆ ในใจก็คิดอยู่แล้วว่าเป้นไปไม่ได้หรอก เพราะเจอกันทุกวัน ห้องเดียวกันเรียนที่เดียวกัน คืนนั้นก่จบลงตรงนั้นครับ อีกวันไม่มีการติดต่ออะไรเลย เหมือนต่างคนต่างอยุ่ จนทีนี้ผมเริ่มรุ้สึกว่าเธอไม่ได้จะสนใจอะไรผมมาก ผมเลยทักไปหาเพื่อนสนิทและก็เพื่อนที่เป็นแฟนเก่า แต่เพื่อนสนิทผมเหมือนไม่อยุ่ตอบผม มีแต่แฟนเก่าผมครับ เธอถามผมว่าผมเป้นอะไร ผมก็ผปรึกษาเธอครับ เธอไม่ได้บอกอะไรมากครับ บอกผมว่า เลือกที่จะยอมตั้งแต่แรกก้ยอมไปเพราะวิ่งตามตลอดนี่ ผมบอกเลยว่า ผมอยากรักษามากกว่าการเริ่มต้นอะไรใหม่ ตอนนั้นแหละ เธอบอกเธออิจฉาครับ ตอนคบกับเธอ เธอไม่เคยได้ เธอไม่ได้บอกครับว่าเธอยังรู้สึกกับผมอยู่(เคยคบกันหลายปีเธอก็มีแฟนมาตลอดครับ) ผมเลยถามเธอไป ว่ายังรุ่สึกอยุ่หรอ เธอบอก”ก้รู้คำตอบของกู” ผมเลยบอกโอเคผมจะหยุด (แฟนผมมีรหัสเฟสครับ) ทีนี้ผมทักไปหาเพื่อนอีกคนครับ ผมบอกผมสองจิตสองใจ ไม่ใช่ลังเลที่จะเลือกใครนะครับ ผมรู้สึกผิดกับแฟนเก่าครับผมให้แบบเพื่อนแต่เธอไม่ได้เต็มใจครับ แฟนผมคงเข้ามาหาตรงที่ผมบอกว่าสองจิตสองใจเธอเลยไล่ผมให้กลับไปหาครับ บอกว่าแฟนเก่ายังรออยู่ กุไม่รั้ง กุยินดี นั้นแหละครับ เกิดเรื่องทะเลาะเถียงกัน ผมบอกถ้าผมจะกลับไปผมกลับไปนานแล้ว นี้ผมไม่ได้จะกลับไป แล้วประเด็นผุ่ชายที่ชอบแฟนผมก็ตามมาครับ แฟนผมบอกว่า ต่างคนต่างต้องการคนดุแล ผู้ชายคนนั้น ดูแลได้มีความคิดที่โตกว่า ถ้าอารมณ์แฟนผมร้อน ผู้ชายคนนั้นก็ทำให้เย็นได้ แต่ผมทำไม่ได้ ร้อนของเธอคือจบอยู่คนเดียวบล้อคแชทบล้อดเบอทั้งๆที่ผมยังไม่จบ แฟนผมชอบหนีปัญหาครับ เพื่อให้ตัวเองสบายใจ แต่ผมมันต่างครับถ้าเกิดปัญหาผมพร้อมเคลียร์ครับ ผมเลยเอาเบอแม่โทรไปบอกว่าจะไปหาที่บ้านนะ(พ่อแม่แฟนไม่รุ้ครับว่าคบกัน ท่านห้ามมีแฟนครับ) ผมบอกจะเอาเสื้อไปคืนแล้วบอกว่าปัญหาที่ตามมารับมือได้ไหม ผมก็ขับรถออกไปครับ เพื่อนของแฟนผมโทรมาครับ จะไปหาที่บ้านทำไมจะทำให้น้องกูเจ้บหรอ ผมบอกผมไม่ได้จะทำให้เจ็บ เพื่อนแฟนผมก็บอกอย่าขู่ทางอ้อมก้รู้ทางบ้านเป็นยังไง
ผมเลยบอกไปว่าผมจะเอาเสื้อไปคืน (ทางบ้านผมรู้ครับว่าคบกัน) เพื่อนของแฟนผมก็บอก ไม่ต้องไปค่อยเอาไปคืนพรุ่งนี้ที่หอ(หอเพื่อนของแฟน) โอเคเข้าใจไหม ผมบอกโอเค จากนั้นก็พิมคุยกับแฟนครับ เธอบอกเธอไม่ต้องการผมแล้ว เธอบอกว่าผมทำร้ายเธอ เธออยากเอาผมออกจากชีวิตครับ บอกผมว่าเอาพ่อมาของเธอมาขู่ ‘บอกว่าครอบครัวกูไม่ต้องมายุ่ง’ ตลอดเวลาที่คบกันผมไม่เคยจะเดือดร้อนเรื่องครอบครัวของแฟนครับ ผมยอมคบทั้งๆแบบนั้น ตอนนี้เธอบอกว่าผมขุ่เธอ เธอไม่โอเค อยากเลิกไม่อยากคบต่อ แล้วบอกอีกว่า ผมดุแลเธอไม่ได้ ไม่มีความคิดที่โตกว่า ไม่มีความเป็นผู้นำ เธอก็จะไล่ผมไปหาคนที่รอผมตลอด ทั้งๆที่ผมบอกว่าผมต้องการแค่เธอ ถ้าผมจะกลับไปผมกลับไปนานแล้ว เอาแต่บอกว่า เอาพ่อแม่มาขู่ ผมยอมขอโทษทุกอย่าง เธอบอกผมถ้ากลับไปแล้วเป็นแบบเดิมไม่อยากกลับ เธอไปบอกใครต่อใครว่าไม่เอาผมแล้ว อยากเอาผมออกจากชีวิต ตอนนี้ผมเสียใจมากๆ เพราะผมไม่อยากเลิกกับเธอ ลืมบอกไปเพื่แนของแฟนผมบอกผมอีกว่า ผมไปล้ำเส้นมากเกินไป ตอนนี้เลิกแล้วครับ แต่ผมยังไม่อยากเลิกครับ ตอนนี้ก็เถียงกันเรื่องนี้อยุ่ครับ