มีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟัง ฉันอยู่ในภาวะเศร้าต่อเนื่องตั้งแต่ปีที่แล้ว กับข่าวความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ 13 ตุลาคม2559 ฉันร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึง จนข้ามมาถึงปีนี้ พอรำลึกนึกถึงก็ร้องอีก และมีเหตุการณ์ที่ต้องให้ทุกข์หนักมากเมื่อคุณลุงคนเดียวที่เป็นที่รักมากจากไปเมื่อเดือนที่แล้ว คนใกล้ตัวสิ้นไปใจฉันอ่อนแอลงมาก และเมื่อ26ตุลาที่ผ่านมา ฉันก็ร้องไห้อย่างมากมาย ฉันอ่อนแอเหลือเกินเมื่อได้รับรู้ข่าวหรือเห็นภาพใครก็ตามที่ใกล้สิ้นโดยเฉพาะญาติใกล้ชิดฉันจะทำใจได้ยากมาก เมื่อสัปดาห์ก่อนฉันไปพักผ่อนที่บ้านเพื่อนต่างจังหวัด เขาเปิดทีวีดูละครเรื่องหนึ่ง ชื่อว่า แต่ปางก่อน ฉันไม่ได้ติดตามดูละครมานานมาก จนแทบจะลืมชื่อลืมหน้าดารา ดาราใหม่ยิ่งไม่รู้จักเลย พอเห็นพระเอกนางเอกในเรื่องนี้ซึ่งเป็นตอนที่นางเอกเจอพระเอกในสภาพที่เป็นวิญญาน ก็พูดกับเพื่อนว่า พระเอกคนนี้หน้าตานิ่งดี เพื่อนบอก อ๋อ สน ฉันก็นึกได้ว่า สน ยุกต์หรือ เพราะพอจะจำได้ว่าเคยรู้จักดาราชื่อนี้เมื่อแรกๆเข้าวงการ พอกลับมาบ้านที่ กทม เลยเสิร์จหาดูจากยูทูปตั้งแต่ตอนแรก รู้สึกชอบความน่ารักของนางเอกเลยดูจนจบด้วยความเศร้าเคล้าน้ำตา ฉันร้องไห้กับสภาพที่พระเอกตรอมใจที่สูญเสียคนรัก ภาพวันที่พระเอกตาย ภาพที่นางเอกตายในชาติที่สอง ภาพที่ชายยุสบวชให้นางเอกมันติดตาทำให้ฉันเศร้าหนักมาก ฉันร้องไห้สองวันสองคืน ไม่อยากทำอะไร เบื่อสภาพแวดล้อมรอบๆตัว ฉันนอนทั้งวันฉันไม่พูดกับใคร ตอนนี้ที่ฉันพิมพ์ฉันก็น้ำตาไหลพลาง อยากปรึกษาคนใกล้ตัวก็ไม่ได้ กลัวเขาหาว่าบ้า ตอนนี้ฉันรับรู้เรื่องการตายไม่ได้เลย มะนกระทบจิตใจมาก
ไม่รู้ตัวเองเป็นโรคอะไร ซึมเศร้ารึปล่าว ทำไมหัวใจอ่อนแอและจมอยู่กับความเศร้าได้ข้ามวันข้ามปี