สวัสดีครับ ท่านนักเขียนและนักอ่านทั้งหลาย 
ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงก่อนว่า อันที่จริง ผม ในฐานะกรรมการในเกม "ถุงมือนักเขียน" ซึ่งจะเริ่มอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 พฤศจิกายน ก็คือเดือนหน้า กะให้เรื่องอุ่นเครื่องเรื่องที่ 4 ซึ่งผ่านไปแล้วเป็นการอุ่นเครื่องเรื่องสุดท้าย...
แต่ เมื่อสามวันก่อน มีนักเขียนท่านหนึ่ง ส่งเรื่องมาให้ผม ขออุ่นเครื่องอีกครั้งครับ ผมจึงบอกนักเขียนท่านนั้นไปว่า ให้ผ่านวันที่ 26 ไปก่อน แล้วผมจะตั้งกระทู้ให้เพื่อนๆได้อ่านและทายกัน
เพราะฉะนั้น ก็เลยเกิดกระทู้อุ่นเครื่องนี้อีก 1 กระทู้ และเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วนะครับ
ไม่รับเรื่องอุ่นเครื่องแล้วนะครับผม ใครที่เขียนเรื่องแล้วคิดจะอุ่นเครื่อง ไม่ต้องอุ่นเครื่องแล้ว เก็บไว้ลุยในเกมของจริงเลยนะครับผม
เชิญพบกับ เรื่องสั้นอุ่นเครื่อง เรื่องสุดท้าย ได้เลยครับ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ แต่มะลิน่ะ..."
“เมิงๆ รหัส ML 007” สกุณากระซิบกับเพื่อนข้างๆ พลางเหลือบมองอาจารย์กำลังที่สอนหน้าห้องไปด้วย
“โอเค” อิสราขยิบตาให้อย่างรู้กัน แล้วแอบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเข้าแชทกลุ่มในไลน์ ก็พบกับรูปภาพที่น่าสนใจ และความคิดเห็นอันร้อนแรงของคนในกลุ่ม
[กุแอบถ่ายมา มะลิพาแม่มันมาหาผอ. เมื่อเช้า] เจ้าของรูปเปิดประเด็น [กลับออกมายิ้มหน้าบานเลย น่าจะเป็นเรื่องนั้นว่ะ]
[ที่มีข่าวว่าแม่อีมะลิบริจาคคอมให้โรงเรียน แลกกับไม่ให้ลูกติด ร ใช่ปะ] เพื่อนอีกคนถาม
[กุว่าใช่ เพราะเทอมนี้มะลิมันต้องหยุดเรียนไปถ่ายโฆษณาบ่อยๆ ด้วยดิ เรื่องนั้นคงจริงว่ะ]
[กุว่าไม่ใช่เรื่องนั้น] ข้อความของอิสราปรากฏขึ้นกลางวงสนทนา [กุรู้อะไรดีๆ มา]
[อะไรวะเมิง] เพื่อนๆ ต่างให้ความสนใจ
[ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ] อิสราพิมพ์ไปแค่นั้น ก่อนจะทำเป็นจดเลคเชอร์บนกระดาน หนึ่งเพื่อทำเนียนไม่ให้อาจารย์จับได้ และสองเพื่อเล่นตัวให้คนในแชทอยากรู้เรื่องที่เธอจะเล่า
[อีโอ่ง เร็วๆๆๆ] ข้อความใหม่ปรากฏขึ้นเมื่อเห็นว่าอิสราเงียบไป
[อีเวร! กุบอกให้เรียกแต่ชื่อจริงไง] เด็กสาวผู้กุมความลับไว้พิมพ์ด่า เมื่อโดนเรียกด้วยชื่อเล่นที่ตรงกับลักษณะตัวของเธอ ก่อนจะเริ่มเล่า [มะลิมันจะลงสมัครประธานนักเรียนปีนี้ แม่มันช่วยดันให้]
[จริงดิ] คนในแชทส่งสติกเกอร์ตกใจกันมารัวๆ ก่อนจะเร่งให้อิสราเล่าต่อ
[คืองี้] อิสราพิมพ์ต่อ [กุจะบอกว่าคนที่ไปเอาใบสมัครประธานนักเรียนมาแล้วมีสามคน คือกุ ไอ้แฟรงก์ห้องสี่ แล้วก็มะลิ]
[กุมันคนนอกสายตาเว้ย ไม่ได้มีดีอะไร ส่วนแฟรงก์ก็เป็นประธานชมรมบาส หล่อสุดในรุ่นเราละ รุ่นน้องม. ต้น กรี๊ดมันอย่างกะดาราเกาหลี มะลิมันคงกลัวไม่ได้ตำแหน่ง เลยไปขอให้ผอ.ช่วย] อิสราพิมพ์ต่อ
[โห แมร่งร้ายว่ะ] เพื่อนคนหนึ่งว่า [แต่ในสามคนที่เมิงว่า กุไม่เชียร์แฟรงก์นะ กุเชียร์เมิง อีโอ่ง]
อิสราอือออ [ขอบใจ กุก็ไม่ได้หวังว่าตัวเองจะได้หรอก แฟรงก์ได้ก็ดี แต่มะลิมันดาวโรงเรียนอะ คนในชมรมรมรำไทยก็พวกมันทั้งนั้น กุว่ามันชนะแหละ]
[ไม่ต้องห่วงเมิง คนโกงบินไม่สูงหรอก อีกเดี๋ยวความชั่วเปิดเผยก็ไม่มีใครเลือกมัน]
[เดี๋ยวค่อยคุยกันต่อ พวกเมิง กุอยากมีส่วนร่วมด้วย] เจ้าของรูปที่เปิดประเด็นในตอนแรกพิมพ์บอก [ห้องกุมีเรียนพละ คุยกันคืนนี้ดิ ขอแซบๆ นะ]
ทุกคนตัดสินใจกันแยกย้าย อิสรากดปุ่มโฮมเพื่อออกจากแชทกลุ่ม ‘มะลิสีทอง’ แล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากระโปรงอย่างเดิม
“โอ่ง” สกุณาเรียกเพื่อน “ที่เมิงเล่าน่ะจริงเหรอ”
คนถูกเรียกหันไปมองอย่างไม่พอใจ “ถ้าไม่จริงกุจะเล่าทำไม คนอย่างกุเคยโกหกเพื่อนเหรอ” อิสรายักไหล่ ก่อนจะสะกิดเด็กสาวที่นั่งโต๊ะด้านหน้าเธอ “มะลิๆ ขอยืมลิควิดหน่อยได้ปะ”
“อื้อ ได้” เจ้าของชื่อตอบรับด้วยน้ำเสียงหวานใส ก่อนจะหันมาส่งของที่ต้องการให้
อิสราหยิบมาใช้ ก่อนจะส่งคืนให้เจ้าของ “ขอบใจนะ มะลิใจดีจัง แม่นางฟ้าของโรงเรียน”
“แหม ไม่ขนาดนั้นหรอก” มะลิตอบ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาจดงานต่อ
อิสรากับสกุณามองหน้ากัน ก่อนจะหัวเราะคิกคัก จนคนรอบข้างสงสัย
“นี่ มะลิ ขอบใจนะที่ทำรายงานให้” อิสราเอ่ย ขณะจับกลุ่มแอบกินขนมกันในห้องเรียน โดยมีมะลิมาร่วมวงด้วย “พอดีเรากับนกต้องทำงานค้างภาษาอังกฤษอะ เลยไม่ได้ช่วย ขอโทษนะ”
“ไม่เป็นไรๆ” มะลิตอบขณะเคี้ยว “งานง่ายๆ ทำแปบเดียวก็เสร็จ”
“พวกเราเกรงใจนะเนี่ย นึกว่ามะลิจะยุ่งจนไม่มีเวลา” สกุณาพูดด้วยสีหน้าจริงใจ “มีงานต้องเป็นตัวแทนโรงเรียนอะไรแบบนี้ด้วยใช่ปะ เห็นวันก่อนเข้าไปคุยกับผอ.นี่”
อิสราแอบยกนิ้วโป้งให้เพื่อน
มะลิส่ายหน้า “ไม่เกี่ยวกับโรงเรียนหรอก คือที่เราไปคุยกับผอ.วันก่อนอะ เพราะเราต้องทำสีผมไปถ่ายละครไง ต้องขออนุญาตก่อน”
“เฮ้ย! จริงดิ” อิสราทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ “แล้วตกลงขอได้ปะ”
มะลิพยักหน้า “อื้ม ก็ได้นะ” เธอว่า แล้วหยิบขนมเข้าปาก “แต่ตกลงกันว่าพอถ่ายละครเสร็จก็ต้องย้อมดำเหมือนเดิม”
“แล้วละครเรื่องไรอะ เล่นกับพระเอกคนไหน บอกได้ปะ” สกุณาชวนคุยต่อ
“พวกเมิงๆ กุไปเข้าห้องน้ำนะ” อิสราลุกขึ้น
“ให้ไปด้วยป่าว” สกุณาถาม แต่อิสราปฏิเสธ ก่อนจะรีบเดินออกมาไกลจากห้องเรียน
[เมิงๆ] เธอเปิดแชทกลุ่ม ‘ดอกมะลิสีทอง’ ขึ้นมา [กุได้เรื่องเพิ่มเติมละ ที่อีมะลิเข้าห้องผอ. เมื่อวันก่อน]
[ว่าไงเมิง] มีเพื่อนสนใจทันที
[แมร่งจะขอทำสีผมไปถ่ายละครด้วยว่ะ] อิสราว่า [เมิงก็รู้ว่าโรงเรียนเราเข้มขนาดไหน เคยมีรุ่นพี่คนหนึ่งบอกกูว่าเคยขอทำสีไปถ่ายโฆษณา แต่ผอ. แมร่งไม่ให้ คราวนี้เป็นมะลิดันให้เฉยเลย]
[พี่โฟล์คปะ แต่เขาขอกับผอ. คนเก่านี่ ที่เกษียณไปแล้วอะ] มีคนแย้งขึ้นมา
[จะคนไหนก็ถือว่าอยู่โรงเรียนนี้เหมือนกันปะ ไม่ให้คนนึง ที่เหลือก็ต้องไม่ให้ดิวะ] อิสราเถียง [ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะเมิง แต่กูว่าคราวนี้ไม่ได้มีแค่บริจาคคอมแล้วล่ะ]
[หรือเมิงหมายถึง จุด จุด จุด]
[จุดบ้าอะไรล่ะ กุหมายถึงคงมีแป๊ะเจี๊ยะว่ะ] อิสราบอก [ขยะแขยงอะเมิง กุเกลียดอะไรแบบนี้ที่สุด]
[อย่าว่าแต่เมิงขยะแขยงเลย ช่วงนี้กุเข้าห้องคอมทีไรต้องกินยาแก้แพ้ตลอด จับของคนโกงแล้วผื่นขึ้น] คนในกลุ่มบอก แล้วเพื่อนหลายคนก็พากันส่งเลข 555 เข้ามา หนึ่งในนั้นมีสกุณาด้วย
[อีนก พิมพ์ได้แบบนี้ไม่กลัวมะลิเห็นแชทกลุ่มหรอ] อิสราถาม
[จะเห็นได้ไง มันไปช่วยอาจารย์ประภาศรียกคอมโน่น] สกุณาว่า [โคตรขี้ประจบ ถึงท็อปเคมีวิชาเดียวไง ประภาศรีแมร่งใจง่ายอยู่ละ]
[เมิงอย่าว่าเขาดิ เขาไปติวกับอาจารย์อุ๊ยเลยนะ555] อิสราบอก ขณะเดินกลับห้องเมื่อเห็นว่าทางสะดวก
[เกี่ยวบ้าไรล่ะ กุก็เรียนที่เดียวกับมันอะ เมิงเห็นคะแนนกุแล้วนี่] สกุณาเถียง [อย่างที่พวกเมิงว่าเลยอะ น่าขยะแขยง เมื่อไหร่จะจบสักทีวะ ไม่อยากเจอหน้ามันแล้ว]
[ทนๆ หน่อยเมิง] อิสราพิมพ์บอก แต่ขณะที่กำลังจะคุยต่อก็เหลือบไปเห็นมะลิกำลังยกคอมพิวเตอร์เดินมาพร้อมอาจารย์ประภาศรีพอดี
“...รักษาระดับไว้ให้ดีนะมะลิ คะแนนกลางภาคเธอดีมาก เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ท้ายเทอมก็ไม่พ้นเกรดสี่หรอก” อาจารย์ประภาศรีว่า
“ค่ะ อาจารย์” มะลิยิ้มตอบ “ขอบคุณอาจารย์นะคะที่แนะนำให้หนูไปเรียนกับอาจารย์อุ๊ย ช่วยได้มากเลย”
“ไม่เป็นไรๆ อาจารย์อุ๊ยเพื่อนครูเองล่ะ ครูก็แนะนำทุกคนให้ไปเรียนเหมือนกันหมด แต่มีไม่กี่คนหรอกที่ไป...มีเธอกับสกุณาใช่ไหม”
“ค่ะ” มะลิตอบ
“สกุณาเขาหัวไม่ดี ต้องใช้เวลาหน่อยกว่าจะเรียนเข้าใจ มะลินั่งใกล้ๆ เพื่อนก็ช่วยเพื่อนด้วยนะลูก” อาจารย์ว่า ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินเข้าห้องไป โดยอิสราที่แอบฟังอยู่เดินตามเข้าไปทีหลัง
อิสรารู้ อิสราเห็น...
“ขอบคุณมากนะครับคุณแม่” เสียงผู้อำนวยการกล่าวกับแม่ของมะลิ “คราวนี้มาร่วมประมูลอุปกรณ์ไอทีกับโรงเรียนอีกแล้ว ถ้าไม่ได้คุณแม่เราคงแย่ เจ้าอื่นมีแต่ของไม่สมคุณภาพ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าช่วยๆ กัน แม่ก็ศิษย์เก่าที่นี่ ลูกสาวก็กำลังเรียนอยู่ ได้ทำอะไรเพื่อโรงเรียนบ้างก็ดีค่ะ” แม่ของมะลิเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร “ถ้ามีอะไรอยากให้ช่วยก็บอกได้นะคะ”
“ครับผม”
อิสราที่มาส่งใบสมัครลงแข่งเลือกตั้งคณะกรรมการนักเรียนแอบเงี่ยหูฟัง พลางแต่งเรื่องที่จะใช้เล่าลงไลน์กลุ่ม
“แต่จะว่าไป...ลูกสาวแม่มาเล่าให้ฟังว่าเพื่อนๆ เอาเรื่องนี้ไปพูดกันเสียหายด้วย ที่ว่าแม่บริจาคคอมพิวเตอร์ให้โรงเรียน แลกกับสิทธิพิเศษให้ลูก”
“อ๋อ ข่าวลือนั้นผมก็พอจะได้ยินมาบ้างครับ จะพยายามหาต้นตอแล้วจัดการเคลียร์ทุกอย่างให้ครับ ไม่ต้องกังวล” ผู้อำนวยการกล่าวอย่างหนักแน่น อิสราได้จังหวะแกล้งยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ก่อนจะถ่ายภาพนั้นไว้ เมื่อเสร็จธุระเธอก็เดินออกมาเข้าห้องน้ำใกล้ๆ
[ดูดิ] เด็กสาวส่งรูปที่เพิ่งถ่ายมาลงไลน์กลุ่ม [กุว่าไม่ใช่แค่บริจาคคอมแล้วว่ะ น่าจะ จุด จุด จุด อย่างที่พวกเมิงบอก]
[จริงดิวะ] เพื่อนๆ ให้ความสนใจ [เมิงได้ยินไรมาบ้างอะ]
[ได้ยินไม่ค่อยชัด แต่แบบ...ขนลุกอะ] อิสราพิมพ์ [คุยกันเหมือนคนจีบกันอะ แบบ...ซัมติงไลก์แดท]
[หูย] เพื่อนๆ เข้าใจในทันที [จะเป็นเมียน้อยผอ. ว่างั้น?]
[น่าจะใช่] คนแต่งเรื่องหัวเราะคิกคักขณะพิมพ์ [เรื่องที่คุยกันเกี่ยวกับลงแข่งเลือกตั้งด้วยว่ะ กุว่า กุคงไม่ต้องลงแล้วล่ะ ยังไงมะลิก็ชนะ]
[อย่าเพิ่งนอยด์เว้ย เขาเอาคะแนนโหวตจากคนทั้งโรงเรียน กุว่ามะลิไม่น่าได้หรอก] เพื่อนคนหนึ่งบอก [กุขอโทษนะ ทีกุแอบเอาเรื่องในกลุ่มนี้ไปซุบซิบต่ออะ]
[ซุบซิบอะไรวะ งง]
[ก็แบบ กุเอาเรื่องที่เราคุยกันเกี่ยวกับมะลิไปเล่าต่อให้เพื่อนกลุ่มอื่นฟังอะ กุเพิ่งรู้ว่าไม่ได้มีแต่เราที่หมั่นไส้มัน] เพื่อนคนนั้นเล่า [เพื่อนกุส่วนใหญ่จะโหวตให้อีโอ่ง ไม่ก็ไอ้แฟรงก์ ส่วนมะลิฐานเสียง ม.ต้นน่าจะเยอะ]
[แต่โรงเรียนเรา ม.ปลายเยอะกว่านี่] อิสราพิมพ์ด้วยความดีใจอย่างลืมตัว
[ใช่ไง ไม่เมิงก็แฟรงก์จะได้เป็นประธาน...ถ้าไม่มีการโกงอย่างที่พวกเราคิดอะนะ]
[อ้อ] อิสราอือออ
[อีโอ่งมัวแต่เม้าท์ อาจารย์เข้าห้องแล้ว มาเร็วๆ] สกุณาโผล่เข้ามาในแชทกลุ่ม
อิสราเก็บมือถือแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ทว่ากลิ่นฉุนจากห้องน้ำด้านข้างก็ลอยมาปะทะจมูก
“ก็บอกว่าไม่เอาไงวะ!” เสียงคุ้นหูดังขึ้น “กุเลิกนานละ อย่ามาชวนดิ”
“ใจเย็นแฟรงก์ กุแกล้งเล่น ไม่ต้องสูบก็ได้ แต่อยู่เป็นเพื่อนกูก่อน” อีกเสียงหนึ่งเอ่ย “นะจ๊ะเมียจ๋า”
“เมียพ่อเอ็งสิ ไม่เล่นด้วยเว้ย” แฟรงก์ปฏิเสธ “ไปละ อยู่กับละตัวเหม็นกลิ่นบุหรี่”
คนที่ถูกชวนให้สูบบุหรี่ก้าวขาเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างเร่งรีบ แต่ก็ไม่ทันความไวชัตเตอร์ของอิสรา เด็กสาวช่างเมาท์เดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง พร้อมพิมพ์ข้อความลงไปว่า
[ๆ ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ แต่ไอ้แฟรงก์กะไอ้โด่งอะ...]
ถุงมือไก่ชุบแป้งทอด
รายชื่อทั้งหมดในเกม ให้เลือกตอบ
1. Na(นะ)
2. สวนดอก
3. WANG JIE
4. ส่องแสงตะวันฉาย
5. LUCKARD
6. ผีเสื้อสีดำ
7. เกสรผกา
8. เพ็ญพิชญา
9. peiNing
10. Lady Star 919
11. kasareev
12. KTHc
13. นลินมณี
14. สมาชิกหมายเลข 2326325 ladylongleg
15. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
16. สมาชิกหมายเลข 4103002
17. คีตมินทร์
18. ลายลิขิต
19. turtle_cheesecake
20. อิสิ
21. จอมยุทธนักสืบ
22. psycho_factory
23. Tantava
24. B-thirteen
25. ชายขอบคันนายาว
🌙⭐️🌟 อุ่นเครื่อง "ถุงมือนักเขียน" เรื่องสุดท้าย "ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ แต่มะลิน่ะ..." โดย "ถุงมือไก่ชุบแป้งทอด" 🌟⭐️🌙
สวัสดีครับ ท่านนักเขียนและนักอ่านทั้งหลาย
ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงก่อนว่า อันที่จริง ผม ในฐานะกรรมการในเกม "ถุงมือนักเขียน" ซึ่งจะเริ่มอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 พฤศจิกายน ก็คือเดือนหน้า กะให้เรื่องอุ่นเครื่องเรื่องที่ 4 ซึ่งผ่านไปแล้วเป็นการอุ่นเครื่องเรื่องสุดท้าย...
แต่ เมื่อสามวันก่อน มีนักเขียนท่านหนึ่ง ส่งเรื่องมาให้ผม ขออุ่นเครื่องอีกครั้งครับ ผมจึงบอกนักเขียนท่านนั้นไปว่า ให้ผ่านวันที่ 26 ไปก่อน แล้วผมจะตั้งกระทู้ให้เพื่อนๆได้อ่านและทายกัน
เพราะฉะนั้น ก็เลยเกิดกระทู้อุ่นเครื่องนี้อีก 1 กระทู้ และเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วนะครับ
ไม่รับเรื่องอุ่นเครื่องแล้วนะครับผม ใครที่เขียนเรื่องแล้วคิดจะอุ่นเครื่อง ไม่ต้องอุ่นเครื่องแล้ว เก็บไว้ลุยในเกมของจริงเลยนะครับผม
เชิญพบกับ เรื่องสั้นอุ่นเครื่อง เรื่องสุดท้าย ได้เลยครับ...
"ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ แต่มะลิน่ะ..."
“เมิงๆ รหัส ML 007” สกุณากระซิบกับเพื่อนข้างๆ พลางเหลือบมองอาจารย์กำลังที่สอนหน้าห้องไปด้วย
“โอเค” อิสราขยิบตาให้อย่างรู้กัน แล้วแอบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเข้าแชทกลุ่มในไลน์ ก็พบกับรูปภาพที่น่าสนใจ และความคิดเห็นอันร้อนแรงของคนในกลุ่ม
[กุแอบถ่ายมา มะลิพาแม่มันมาหาผอ. เมื่อเช้า] เจ้าของรูปเปิดประเด็น [กลับออกมายิ้มหน้าบานเลย น่าจะเป็นเรื่องนั้นว่ะ]
[ที่มีข่าวว่าแม่อีมะลิบริจาคคอมให้โรงเรียน แลกกับไม่ให้ลูกติด ร ใช่ปะ] เพื่อนอีกคนถาม
[กุว่าใช่ เพราะเทอมนี้มะลิมันต้องหยุดเรียนไปถ่ายโฆษณาบ่อยๆ ด้วยดิ เรื่องนั้นคงจริงว่ะ]
[กุว่าไม่ใช่เรื่องนั้น] ข้อความของอิสราปรากฏขึ้นกลางวงสนทนา [กุรู้อะไรดีๆ มา]
[อะไรวะเมิง] เพื่อนๆ ต่างให้ความสนใจ
[ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ] อิสราพิมพ์ไปแค่นั้น ก่อนจะทำเป็นจดเลคเชอร์บนกระดาน หนึ่งเพื่อทำเนียนไม่ให้อาจารย์จับได้ และสองเพื่อเล่นตัวให้คนในแชทอยากรู้เรื่องที่เธอจะเล่า
[อีโอ่ง เร็วๆๆๆ] ข้อความใหม่ปรากฏขึ้นเมื่อเห็นว่าอิสราเงียบไป
[อีเวร! กุบอกให้เรียกแต่ชื่อจริงไง] เด็กสาวผู้กุมความลับไว้พิมพ์ด่า เมื่อโดนเรียกด้วยชื่อเล่นที่ตรงกับลักษณะตัวของเธอ ก่อนจะเริ่มเล่า [มะลิมันจะลงสมัครประธานนักเรียนปีนี้ แม่มันช่วยดันให้]
[จริงดิ] คนในแชทส่งสติกเกอร์ตกใจกันมารัวๆ ก่อนจะเร่งให้อิสราเล่าต่อ
[คืองี้] อิสราพิมพ์ต่อ [กุจะบอกว่าคนที่ไปเอาใบสมัครประธานนักเรียนมาแล้วมีสามคน คือกุ ไอ้แฟรงก์ห้องสี่ แล้วก็มะลิ]
[กุมันคนนอกสายตาเว้ย ไม่ได้มีดีอะไร ส่วนแฟรงก์ก็เป็นประธานชมรมบาส หล่อสุดในรุ่นเราละ รุ่นน้องม. ต้น กรี๊ดมันอย่างกะดาราเกาหลี มะลิมันคงกลัวไม่ได้ตำแหน่ง เลยไปขอให้ผอ.ช่วย] อิสราพิมพ์ต่อ
[โห แมร่งร้ายว่ะ] เพื่อนคนหนึ่งว่า [แต่ในสามคนที่เมิงว่า กุไม่เชียร์แฟรงก์นะ กุเชียร์เมิง อีโอ่ง]
อิสราอือออ [ขอบใจ กุก็ไม่ได้หวังว่าตัวเองจะได้หรอก แฟรงก์ได้ก็ดี แต่มะลิมันดาวโรงเรียนอะ คนในชมรมรมรำไทยก็พวกมันทั้งนั้น กุว่ามันชนะแหละ]
[ไม่ต้องห่วงเมิง คนโกงบินไม่สูงหรอก อีกเดี๋ยวความชั่วเปิดเผยก็ไม่มีใครเลือกมัน]
[เดี๋ยวค่อยคุยกันต่อ พวกเมิง กุอยากมีส่วนร่วมด้วย] เจ้าของรูปที่เปิดประเด็นในตอนแรกพิมพ์บอก [ห้องกุมีเรียนพละ คุยกันคืนนี้ดิ ขอแซบๆ นะ]
ทุกคนตัดสินใจกันแยกย้าย อิสรากดปุ่มโฮมเพื่อออกจากแชทกลุ่ม ‘มะลิสีทอง’ แล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากระโปรงอย่างเดิม
“โอ่ง” สกุณาเรียกเพื่อน “ที่เมิงเล่าน่ะจริงเหรอ”
คนถูกเรียกหันไปมองอย่างไม่พอใจ “ถ้าไม่จริงกุจะเล่าทำไม คนอย่างกุเคยโกหกเพื่อนเหรอ” อิสรายักไหล่ ก่อนจะสะกิดเด็กสาวที่นั่งโต๊ะด้านหน้าเธอ “มะลิๆ ขอยืมลิควิดหน่อยได้ปะ”
“อื้อ ได้” เจ้าของชื่อตอบรับด้วยน้ำเสียงหวานใส ก่อนจะหันมาส่งของที่ต้องการให้
อิสราหยิบมาใช้ ก่อนจะส่งคืนให้เจ้าของ “ขอบใจนะ มะลิใจดีจัง แม่นางฟ้าของโรงเรียน”
“แหม ไม่ขนาดนั้นหรอก” มะลิตอบ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาจดงานต่อ
อิสรากับสกุณามองหน้ากัน ก่อนจะหัวเราะคิกคัก จนคนรอบข้างสงสัย
“นี่ มะลิ ขอบใจนะที่ทำรายงานให้” อิสราเอ่ย ขณะจับกลุ่มแอบกินขนมกันในห้องเรียน โดยมีมะลิมาร่วมวงด้วย “พอดีเรากับนกต้องทำงานค้างภาษาอังกฤษอะ เลยไม่ได้ช่วย ขอโทษนะ”
“ไม่เป็นไรๆ” มะลิตอบขณะเคี้ยว “งานง่ายๆ ทำแปบเดียวก็เสร็จ”
“พวกเราเกรงใจนะเนี่ย นึกว่ามะลิจะยุ่งจนไม่มีเวลา” สกุณาพูดด้วยสีหน้าจริงใจ “มีงานต้องเป็นตัวแทนโรงเรียนอะไรแบบนี้ด้วยใช่ปะ เห็นวันก่อนเข้าไปคุยกับผอ.นี่”
อิสราแอบยกนิ้วโป้งให้เพื่อน
มะลิส่ายหน้า “ไม่เกี่ยวกับโรงเรียนหรอก คือที่เราไปคุยกับผอ.วันก่อนอะ เพราะเราต้องทำสีผมไปถ่ายละครไง ต้องขออนุญาตก่อน”
“เฮ้ย! จริงดิ” อิสราทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ “แล้วตกลงขอได้ปะ”
มะลิพยักหน้า “อื้ม ก็ได้นะ” เธอว่า แล้วหยิบขนมเข้าปาก “แต่ตกลงกันว่าพอถ่ายละครเสร็จก็ต้องย้อมดำเหมือนเดิม”
“แล้วละครเรื่องไรอะ เล่นกับพระเอกคนไหน บอกได้ปะ” สกุณาชวนคุยต่อ
“พวกเมิงๆ กุไปเข้าห้องน้ำนะ” อิสราลุกขึ้น
“ให้ไปด้วยป่าว” สกุณาถาม แต่อิสราปฏิเสธ ก่อนจะรีบเดินออกมาไกลจากห้องเรียน
[เมิงๆ] เธอเปิดแชทกลุ่ม ‘ดอกมะลิสีทอง’ ขึ้นมา [กุได้เรื่องเพิ่มเติมละ ที่อีมะลิเข้าห้องผอ. เมื่อวันก่อน]
[ว่าไงเมิง] มีเพื่อนสนใจทันที
[แมร่งจะขอทำสีผมไปถ่ายละครด้วยว่ะ] อิสราว่า [เมิงก็รู้ว่าโรงเรียนเราเข้มขนาดไหน เคยมีรุ่นพี่คนหนึ่งบอกกูว่าเคยขอทำสีไปถ่ายโฆษณา แต่ผอ. แมร่งไม่ให้ คราวนี้เป็นมะลิดันให้เฉยเลย]
[พี่โฟล์คปะ แต่เขาขอกับผอ. คนเก่านี่ ที่เกษียณไปแล้วอะ] มีคนแย้งขึ้นมา
[จะคนไหนก็ถือว่าอยู่โรงเรียนนี้เหมือนกันปะ ไม่ให้คนนึง ที่เหลือก็ต้องไม่ให้ดิวะ] อิสราเถียง [ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะเมิง แต่กูว่าคราวนี้ไม่ได้มีแค่บริจาคคอมแล้วล่ะ]
[หรือเมิงหมายถึง จุด จุด จุด]
[จุดบ้าอะไรล่ะ กุหมายถึงคงมีแป๊ะเจี๊ยะว่ะ] อิสราบอก [ขยะแขยงอะเมิง กุเกลียดอะไรแบบนี้ที่สุด]
[อย่าว่าแต่เมิงขยะแขยงเลย ช่วงนี้กุเข้าห้องคอมทีไรต้องกินยาแก้แพ้ตลอด จับของคนโกงแล้วผื่นขึ้น] คนในกลุ่มบอก แล้วเพื่อนหลายคนก็พากันส่งเลข 555 เข้ามา หนึ่งในนั้นมีสกุณาด้วย
[อีนก พิมพ์ได้แบบนี้ไม่กลัวมะลิเห็นแชทกลุ่มหรอ] อิสราถาม
[จะเห็นได้ไง มันไปช่วยอาจารย์ประภาศรียกคอมโน่น] สกุณาว่า [โคตรขี้ประจบ ถึงท็อปเคมีวิชาเดียวไง ประภาศรีแมร่งใจง่ายอยู่ละ]
[เมิงอย่าว่าเขาดิ เขาไปติวกับอาจารย์อุ๊ยเลยนะ555] อิสราบอก ขณะเดินกลับห้องเมื่อเห็นว่าทางสะดวก
[เกี่ยวบ้าไรล่ะ กุก็เรียนที่เดียวกับมันอะ เมิงเห็นคะแนนกุแล้วนี่] สกุณาเถียง [อย่างที่พวกเมิงว่าเลยอะ น่าขยะแขยง เมื่อไหร่จะจบสักทีวะ ไม่อยากเจอหน้ามันแล้ว]
[ทนๆ หน่อยเมิง] อิสราพิมพ์บอก แต่ขณะที่กำลังจะคุยต่อก็เหลือบไปเห็นมะลิกำลังยกคอมพิวเตอร์เดินมาพร้อมอาจารย์ประภาศรีพอดี
“...รักษาระดับไว้ให้ดีนะมะลิ คะแนนกลางภาคเธอดีมาก เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ท้ายเทอมก็ไม่พ้นเกรดสี่หรอก” อาจารย์ประภาศรีว่า
“ค่ะ อาจารย์” มะลิยิ้มตอบ “ขอบคุณอาจารย์นะคะที่แนะนำให้หนูไปเรียนกับอาจารย์อุ๊ย ช่วยได้มากเลย”
“ไม่เป็นไรๆ อาจารย์อุ๊ยเพื่อนครูเองล่ะ ครูก็แนะนำทุกคนให้ไปเรียนเหมือนกันหมด แต่มีไม่กี่คนหรอกที่ไป...มีเธอกับสกุณาใช่ไหม”
“ค่ะ” มะลิตอบ
“สกุณาเขาหัวไม่ดี ต้องใช้เวลาหน่อยกว่าจะเรียนเข้าใจ มะลินั่งใกล้ๆ เพื่อนก็ช่วยเพื่อนด้วยนะลูก” อาจารย์ว่า ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินเข้าห้องไป โดยอิสราที่แอบฟังอยู่เดินตามเข้าไปทีหลัง
อิสรารู้ อิสราเห็น...
“ขอบคุณมากนะครับคุณแม่” เสียงผู้อำนวยการกล่าวกับแม่ของมะลิ “คราวนี้มาร่วมประมูลอุปกรณ์ไอทีกับโรงเรียนอีกแล้ว ถ้าไม่ได้คุณแม่เราคงแย่ เจ้าอื่นมีแต่ของไม่สมคุณภาพ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าช่วยๆ กัน แม่ก็ศิษย์เก่าที่นี่ ลูกสาวก็กำลังเรียนอยู่ ได้ทำอะไรเพื่อโรงเรียนบ้างก็ดีค่ะ” แม่ของมะลิเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร “ถ้ามีอะไรอยากให้ช่วยก็บอกได้นะคะ”
“ครับผม”
อิสราที่มาส่งใบสมัครลงแข่งเลือกตั้งคณะกรรมการนักเรียนแอบเงี่ยหูฟัง พลางแต่งเรื่องที่จะใช้เล่าลงไลน์กลุ่ม
“แต่จะว่าไป...ลูกสาวแม่มาเล่าให้ฟังว่าเพื่อนๆ เอาเรื่องนี้ไปพูดกันเสียหายด้วย ที่ว่าแม่บริจาคคอมพิวเตอร์ให้โรงเรียน แลกกับสิทธิพิเศษให้ลูก”
“อ๋อ ข่าวลือนั้นผมก็พอจะได้ยินมาบ้างครับ จะพยายามหาต้นตอแล้วจัดการเคลียร์ทุกอย่างให้ครับ ไม่ต้องกังวล” ผู้อำนวยการกล่าวอย่างหนักแน่น อิสราได้จังหวะแกล้งยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ก่อนจะถ่ายภาพนั้นไว้ เมื่อเสร็จธุระเธอก็เดินออกมาเข้าห้องน้ำใกล้ๆ
[ดูดิ] เด็กสาวส่งรูปที่เพิ่งถ่ายมาลงไลน์กลุ่ม [กุว่าไม่ใช่แค่บริจาคคอมแล้วว่ะ น่าจะ จุด จุด จุด อย่างที่พวกเมิงบอก]
[จริงดิวะ] เพื่อนๆ ให้ความสนใจ [เมิงได้ยินไรมาบ้างอะ]
[ได้ยินไม่ค่อยชัด แต่แบบ...ขนลุกอะ] อิสราพิมพ์ [คุยกันเหมือนคนจีบกันอะ แบบ...ซัมติงไลก์แดท]
[หูย] เพื่อนๆ เข้าใจในทันที [จะเป็นเมียน้อยผอ. ว่างั้น?]
[น่าจะใช่] คนแต่งเรื่องหัวเราะคิกคักขณะพิมพ์ [เรื่องที่คุยกันเกี่ยวกับลงแข่งเลือกตั้งด้วยว่ะ กุว่า กุคงไม่ต้องลงแล้วล่ะ ยังไงมะลิก็ชนะ]
[อย่าเพิ่งนอยด์เว้ย เขาเอาคะแนนโหวตจากคนทั้งโรงเรียน กุว่ามะลิไม่น่าได้หรอก] เพื่อนคนหนึ่งบอก [กุขอโทษนะ ทีกุแอบเอาเรื่องในกลุ่มนี้ไปซุบซิบต่ออะ]
[ซุบซิบอะไรวะ งง]
[ก็แบบ กุเอาเรื่องที่เราคุยกันเกี่ยวกับมะลิไปเล่าต่อให้เพื่อนกลุ่มอื่นฟังอะ กุเพิ่งรู้ว่าไม่ได้มีแต่เราที่หมั่นไส้มัน] เพื่อนคนนั้นเล่า [เพื่อนกุส่วนใหญ่จะโหวตให้อีโอ่ง ไม่ก็ไอ้แฟรงก์ ส่วนมะลิฐานเสียง ม.ต้นน่าจะเยอะ]
[แต่โรงเรียนเรา ม.ปลายเยอะกว่านี่] อิสราพิมพ์ด้วยความดีใจอย่างลืมตัว
[ใช่ไง ไม่เมิงก็แฟรงก์จะได้เป็นประธาน...ถ้าไม่มีการโกงอย่างที่พวกเราคิดอะนะ]
[อ้อ] อิสราอือออ
[อีโอ่งมัวแต่เม้าท์ อาจารย์เข้าห้องแล้ว มาเร็วๆ] สกุณาโผล่เข้ามาในแชทกลุ่ม
อิสราเก็บมือถือแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ทว่ากลิ่นฉุนจากห้องน้ำด้านข้างก็ลอยมาปะทะจมูก
“ก็บอกว่าไม่เอาไงวะ!” เสียงคุ้นหูดังขึ้น “กุเลิกนานละ อย่ามาชวนดิ”
“ใจเย็นแฟรงก์ กุแกล้งเล่น ไม่ต้องสูบก็ได้ แต่อยู่เป็นเพื่อนกูก่อน” อีกเสียงหนึ่งเอ่ย “นะจ๊ะเมียจ๋า”
“เมียพ่อเอ็งสิ ไม่เล่นด้วยเว้ย” แฟรงก์ปฏิเสธ “ไปละ อยู่กับละตัวเหม็นกลิ่นบุหรี่”
คนที่ถูกชวนให้สูบบุหรี่ก้าวขาเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างเร่งรีบ แต่ก็ไม่ทันความไวชัตเตอร์ของอิสรา เด็กสาวช่างเมาท์เดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง พร้อมพิมพ์ข้อความลงไปว่า
[ๆ ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ แต่ไอ้แฟรงก์กะไอ้โด่งอะ...]
ถุงมือไก่ชุบแป้งทอด
รายชื่อทั้งหมดในเกม ให้เลือกตอบ
1. Na(นะ)
2. สวนดอก
3. WANG JIE
4. ส่องแสงตะวันฉาย
5. LUCKARD
6. ผีเสื้อสีดำ
7. เกสรผกา
8. เพ็ญพิชญา
9. peiNing
10. Lady Star 919
11. kasareev
12. KTHc
13. นลินมณี
14. สมาชิกหมายเลข 2326325 ladylongleg
15. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
16. สมาชิกหมายเลข 4103002
17. คีตมินทร์
18. ลายลิขิต
19. turtle_cheesecake
20. อิสิ
21. จอมยุทธนักสืบ
22. psycho_factory
23. Tantava
24. B-thirteen
25. ชายขอบคันนายาว