เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้วาง เพราะคนต่อคิวกันล้นหลาม
ตอนแรกเรานั่งเรือด่วนเจ้าพระยา ตั้งใจจะไป รพ.ศิริราช แต่เรือไม่ผ่าน เรือไปถึงแค่ท่ายอดพิมาน เราไปตัวคนเดียว
เราจึงไปที่พระเมรุมาศจำลอง สะพานพุทธแทน ต่อคิวตั้งแต่แปดโมงกว่า คนก็เยอะมาก มองไม่เห็นหัวแถว เราก็ยืนเคว้งคว้าง ไม่รู้จะคุยกับใคร ไม่ค่อยอยากคุยกับคนที่ไม่รู้จัก มีจิตอาสาเอาอาหารมาแจก แต่เราไม่รับเลย (คิดว่ายืนกินคงไม่สะดวก) รับแค่น้ำดื่มขวดเดียว

พอยืนรอนานๆ เราก็เริ่มรู้สึกเบื่อ ปวดเท้า อากาศก็ร้อน แล้วเรายืนแบกกระเป๋าเป้ไว้ข้างหลังด้วย (ในเป้มีเสื้อจิตอาสาเฉพาะกิจ เราคิดว่าพอวางดอกไม้จันทน์ที่นี่เสร็จแล้วจะไปสนามหลวงต่อ เราไม่ได้ใส่เสื้อจิตอาสามา เพราะเราเป็นเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานหนึ่ง ซึ่งเขาให้สวมเสื้อเชิ้ตสีดำหรือชุดกระโปรง
เรายืนรอจนถึงเที่ยงกว่า เจ้าหน้าที่ก็เอาแต่บอกว่า "ยังต้องรออีกนาน" พ่อแม่เราที่ต่างจังหวัดก็โทรมาถามเราว่าเป็นไงบ้าง ได้วางดอกไม้จันทน์แล้วยัง พ่อกับแม่ก็ไปวางแถวๆ บ้าน คนเยอะมากเหมือนกัน เราก็เล่าของเราให้ฟัง พ่อแม่เราก็บอกว่างั้นไม่ต้องรอแล้ว กลับเถอะ เดี๋ยวไม่สบายขึ้นมา

ในที่สุดเราก็ยอมแพ้ เดินออกจากแถว แล้วก็กลับ ตอนกลับก็กลับด้วยเรือ รอนานเป็นชั่วโมงกว่าจะได้ลงเรือ เพราะคนมีเยอะ แต่เรือมีน้อย เราก็นึกหงุดหงิดในใจ ปวดขาด้วย พอกลับถึงหอ ปรากฎว่า...ฝนตกค่า (ถ้าเรายังไม่กลับก็คงต้องเปียกฝน ไม่สบายขึ้นมาก็ดูแลตัวเองคนเดียวไปซะ)

พอถึงตอนค่ำ เราก็ยังมีความคิดอยากวางดอกไม้จันทน์อีก เราก็เลยไปดูสถานที่แถวๆ บีทีเอส ทั้งวัดยานนาวา สวนลุมฯ สยามฯ เซ็นทรัลเวิลด์ ปรากฎว่าคนเยอะแน่นทุกที่ เราก็เลยไม่ได้ไปต่อแถววางดอกไม้จันทน์อีก ส่วนพ่อแม่เราที่ต่างจังหวัดไปต่อคิวตั้งแต่แปดโมงกว่า แต่ได้วางก็ตอนสี่ทุ่มกว่าๆ ตอนที่ถวายพระเพลิงฯ แล้ว

มีใครไม่ได้ไปวางดอกไม้จันทน์บ้าง แสดงตัวหน่อย อยากรู้ว่าตัวเองมีเพื่อนกี่คน