คือเราอายุยี่สิบต้นๆ กำลังคบกับผู้หญิงคนนึงอายุสี่สิบต้นๆ คือบ้านเราอยู่ห่างกันไม่มาก ผมก็ไปหาได้บ่อยๆ เราก็คบกันปกติ เพียงแค่อายุเราค่อนข้างห่างกันมาก มีอยู่วันนึง เราขอมือถือเขามาเปิดยูทูปดูการรีวิวหนังแชลแนลหนึ่ง เขาก็ปลดล็อคมือถือแล้วให้เราดู เราก็ดูของเราไปปกติ แล้วด้วยนิสัยการใช้มือถือของเรา เวลาเลิกเล่นเกมส์หรือเล่นแอพต่างๆ เราก็จะล้างการเข้าถึงแอพ และเราลืมว่าไม่ใช่เครื่องเรา เราเผลอไปกดแล้วเราก็เห็นข้อมูลการใช้งานแอพต่างๆ เลยไล่สไลด์ไปทีละแอพ จนเห็นหน้าต่างการคุยไลน์กับกล่องข้อความเข้า มันค้างที่หน้าสุดท้ายของการใช้แอพอยู่แล้ว ทำให้เราเห็นข้อความบางส่วนที่ถูกส่งเป็นข้อความสุดท้าย เราก็เลยฉุนแตก ขอคุยกับเขาว่าคนคนนี้คือใคร เปิดให้ดูได้ไหมว่าเขาคือใคร(ไลน์ล็อครหัสไว้ขี้เผือกก็จริงแต่ไม่ถึงขึ้นเผือกรู้รหัสเขาหน่ะครับ) เขาก็ปฏิเสธที่จะให้ดู เราเลยขอให้พูดให้บอกมาว่าเขาเป็นใคร เรารับได้ขอเเค่ให้บอกกันเปิดใจกัน เขาก็บอกว่าเป็นอดีตคนรักนานมาแล้ว และเขาก็มีลูกมีเมียแล้ว เราก็คิดว่า เออวะ!!!ก็แค่อดีต อย่าไปสนใจ ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันดีกว่าจนมาวันนึง ผมดันเผือกรู้รหัสล็อคเครื่อง แล้วไปมั่วรหัสล็อคไลน์ถูกพอดี เลยเห็นข้อความการสนทนาทั้งหมด ทั้งสองคนก็คุยในเชิงของคนรักกัน แต่เพียงเเค่กายห่างกัน โดยตัวผู้ชายนั้นมีลูกมีภรรยาอยู่แล้ว ซึ่งเราก็โลกสวยอีกครั้ง คือคิดว่า ก็แค่คุยหละมั้ง มีลูกมีเมียแล้ว คงแอบไม่มาหากันหลอก... ก็เลยวางความคิดความโกรธนั้นไป แล้วหลังจากนั้นอาทิตย์นึง แฟนเราบอกว่าปวดหัว ไมเกรนขึ้น บอกเรา ว่าขอนอนพักผ่อนก่อนสักวันสองวัน บอกเราว่าอย่าพึ่งไปหา เราก็เออออห่อหมกไปเพราะเห็นว่าคงอยากพักผ่อน แต่เราก็ติดต่อ โทรไปไม่รับสาย ก็คิดว่าคงนอนหลับ ผ่านไปหนึ่งวันเต็ม เขาก็ติดต่อมา แล้วพูดเชิงว่า ที่เขาเป็นแบบนี้เพราะเขาเคลียด เขาคิดมากในหลายๆเรื่อง ถามเราว่าเราทนไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวก็ถอย เราก็บอกไม่เป็นไร เรารับได้ เราเข้าใจ แล้วเราก็มาหามานอนด้วยตามปกติ จนแล้วเราก็จับสิ่งผิดปกติได้ คือการที่เรากลับมาครั้งนี้ เขาจะไม่เล่นมือถือให้เราเห็น ปิดเสียงปิดอินเตอร์เน็ติดเครื่องไว้ เราเลยสงสัย(หรือใครจะว่าเผือกก็ตาม) ตอนเขาหลับเราเลยแอบเปิดเครื่องมือถือแล้วเปิดไลน์ ก็พบว่าเขาลบการสนทนาทิ้งทั้งหมด แต่.......เมื่อดข้าไปในแกลเลอรี่ ก็พบรูปภาพที่อดีตคนรักในไลน์คนนั้นพาเขาไปเที่ยว พาไปกินอาหารต่างๆ ถ่ายทั้งในสวนดอกไม้ วัด ร้านอาหาร และในโีรงแรม ซึ่งถามเราว่าเรารู้สึกยังไง ก็รู้ชาไปทั้งตัวเหมือนโดนคว่มโง่ตบมาที่หน้า ไม่รู้ว่าโง่หรือเพราะความโลกสวยของตัวเองมันเยอะเกินไป เราไม่มีใคร เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ยาเสพติดไม่เคยจับ การพนันไม่เคยยุ่ง ผับบาร์ก็ไม่เที่ยว แต่เราแพ้คนที่มีลูกมีเมียอยู่แล้ว หรือเราเด็กเกินไป จับต้องอะๆรเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้ เป็นแค่ทหารเกณฑ์ เลยสู้คนคนนั้นไม่ได้ เลยอยากจะถามคนที่ฟังหรืออ่านกระทู้เราจนจบว่า.... เราควรไปต่อ หรือ พอแค่นี้ กับรักครั้งนี้
ผมมาทีหลัง แต่ผมไม่มีใครเป็นเจ้าของ กับ คนที่มาก่อน แต่คนนั้นมีลูกมีเมียอยู่แล้ว... ผมควรไปต่อหรือพอแค่นี้ดีครับ....