มันน่าน้อยใจนะ ที่แฟนตัวเองไม่เคยให้ความสำคัญกับเราเลย ไม่เคยพูดจาเพราะๆ ไม่เคยมองว่าเราดี ไม่เคยฟังในสิ่งที่เราพูดรึต้องการ ไม่เคยจำในสิ่งที่เคยสัญญากันไว้ ไม่เคยเซอไพรซ์  ไม่เคยโพสถึง พอเราถามว่าเคยคิดจะโพสถึงกันบ้างมั้ย เค้ากลับบอกว่าไร้สาระ แต่สำหรับเราคือเราจะดีใจมากนะ อย่างน้อยเปิดเฟสมาเห็นมันก้ทำให้เรายิ้มได้อ่ะ ส่วนเรื่องเซอไพรซ์ เราก็ถามเค้าเหมือนกันว่า เคยคิดจะเซอไพร์กันบ้างมั้ย เค้าบอกเค้าคิดนะ แต่เค้าไม่มีตังค์  แต่สำหรับเราอ่ะการเซอไพรซ์ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเว่อวังรึใช้เงินเยอะเลย  ขอเค้กซักก้อนในวันเกิด รึดอกไม้แค่ดอกเดียวในวันวาเลนไทน์ รึแค่บอกรักในวันสำคัญ แค่นั้นเองอ่ะ  เราขอมากไปอ่อ  ละการที่เราไปบอกให้เค้าต้องทำนุ่นทำนี่ให้เรามั่ง เค้ากลับบอกว่าไม่ต้องมาบอกหรอก ของแบบนี้ถ้าเค้าจะทำให้ขอให้เค้าได้ทำเอง มันจะน่าภูมิใจมากกว่า เราก็โอเค เรารอ เราพยามจะไม่พูดบ่อยเดะจะหาว่าเรางี่เง่า เราก็รอดูว่าเค้าจะทำจริงมั้ย  3ปีผ่านไป ก็ยังเหมือนเดิม เหมือนเราจะชินนะ แต่บอกเลยว่าไม่ชิน  แต่ก็คงอยู่แบบนี้ต่อไปแหละ อยากให้เค้าสำนึกด้วยตัวเอง  แต่ถ้ายังเป็นเหมือนเดิม ก็คงอยู่กันยาก เพาะเราเชื่อเลยว่าผู้หญิงทุกคนอ่ะ ต่างก็อยากให้แฟนให้ความสำคัญกับตัวเองทั้งนั้น ต่างคนต่างเติมเต็มในสิ่งที่ต้องการให้ซึ่งกันและกัน คงจะมีความสุขน่าดู ซึ่งความสุขเหล่านี้ก็ยังไม่เกิดขึ้นกับตัวกูเลย..😥